Page 145 - แผนการใช้ที่ดินจังหวัดสุราษฎร์ธานี

4-27

(4.1.8) มีการจัดการโรงเรือน สิ่งแวดลอม ของเสียที่ถูกตองตามหลักสุขาภิบาล

(4.1.9) มีการจัดการดานอาหารสัตวอยางถูกตองตามหลักสุขศาสตร
(4.2) ทุงหญาเลี้ยงสัตว
การจัดการ

(4.2.1) ปลูกหญาผสมกับถั่วอาหารสัตวในแปลงเดียวกัน
(4.2.2) คัดเลือกสายพันธุหญา และถั่วอาหารสัตวที่ปลูกงาย ขยายพันธุไดเร็ว ผลผลิต

สูง คุณคาทางอาหารสูง มีความนากิน ทนตอการเหยียบย่ําและแทะเล็มของสัตวใหเหมาะสมกับสภาพพื้นที่
และสัตวที่เลี้ยงอยู เชน สภาพพื้นที่ดอน ไมมีระบบน้ํา ปลอยโคลงแทะเล็ม แนะนําหญารูซี่ ถั่วฮามาตา ที่ดอน

มีระบบน้ํา ตัดใหสัตวกิน แนะนําหญาเนเปยร พันธุปากชอง หญาแพงโกลา หญากินนี่สีมวง ถั่วคาวาลเคล
(4.2.3) กําหนดอัตราสัตวแทะเล็มของทุงหญาใหเหมาะสม หมายถึงจํานวนสัตว

ที่พอเหมาะกับพื้นที่ทุงหญาในชวงเวลาหนึ่ง ถามีสัตวมากเกินไป หญาจะถูกแทะเล็มเหยียบย่ําจนตายในเวลา
รวดเร็ว ถามีสัตวนอยเกินไป หญาจะเหลือมาก เปลืองคาใชจาย จึงตองกําหนดจํานวนสัตวใหพอเหมาะกับพื้นที่
(4.2.4) สํารองพืชอาหารสัตว เพื่อใหสัตวบริโภคในชวงฤดูแลง ในรูปหญาแหง

หรือหญาหมัก
(4.2.5) หลังตัดหญาหรือปลอยสัตวลงแทะเล็มทุกครั้ง ควรปรับปรุงบํารุงดิน

ใหมีความอุดมสมบูรณ ตามความตองการของพืชอาหารสัตวแตละชนิด
(4.2.6) อบรมการจัดทําทุงหญาเลี้ยงสัตวใหถูกตองตามหลักวิชาการ
(5) เขตเพาะเลี้ยงสัตวน้ํา เนื้อที่ 64,083 ไร หรือรอยละ 0.80 ของเนื้อที่จังหวัดสุราษฎรธานี

กําหนดจากการสํารวจสภาพการใชที่ดินจังหวัดสุราษฎรธานี ป 2561 โดย กลุมวิเคราะหสภาพการใชที่ดิน
กองนโยบายและแผนการใชที่ดิน กรมพัฒนาที่ดิน ประกอบดวยสถานที่เพาะเลี้ยง สัตวน้ําผสม สถานที่

เพาะเลี้ยงปลา สถานที่เพาะเลี้ยงกุง และสถานที่เพาะเลี้ยงสัตวน้ําราง แบงเขตเพาะเลี้ยงสัตวน้ําออกเปน
2 เขต คือ

(5.1) เขตเพาะเลี้ยงสัตวน้ํา เนื้อที่ 54,174 ไร หรือรอยละ 0.68 ของเนื้อที่จังหวัด
สุราษฎรธานี เปนเขตเพาะเลี้ยงสัตวน้ําที่ดําเนินการอยูในปจจุบัน ประกอบดวยสถานที่เพาะเลี้ยงสัตวน้ําผสม

สถานที่เพาะเลี้ยงปลา และสถานที่เพาะเลี้ยงกุง
การจัดการ
(5.1.1) วางแผนการตลาด ตองหาตลาดจําหนายใหไดกอนการเลี้ยง

(5.1.2) จัดหาแหลงน้ําที่ดี มีทางน้ําเขาและน้ําออกคนละสาย เพื่อสะดวก
ในการนําน้ํามาใชในบอเลี้ยง

(5.1.3) ตรวจสอบคุณภาพน้ําในบอเลี้ยงอยางสม่ําเสมอ เพื่อจะไดปรับปรุง
ใหอยูในสภาพที่เหมาะสมกับการอยูอาศัยของสัตวน้ํา ซึ่งเปนปจจัยสําคัญในการเพาะเลี้ยงสัตวน้ําใหประสบ

ความสําเร็จ
(5.1.4) เลือกใชลูกกุง ลูกปลา และอาหารเลี้ยงที่มีคุณภาพดี

(5.1.5) ใชอัตราการปลอยลูกกุง ลูกปลาที่มีความเหมาะสม
(5.1.6) ใชจุลินทรียชวยยอยของเสียภายในบอเลี้ยง