Page 130 - รายงานสำรวจทะเบียนรายชื่อพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระดับท้องถิ่น อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน

4-10

3. ควรมีการขุดลอกคลอง หรือเพิ่มทอลอดตามถนนสายหลักที่สรางขวางทางเดินของน้ำ

ั

ี่
เพื่อใหการระบายน้ำเปนไปอยางรวดเร็ว และการปลูกไมผลหรือพืชผักในพื้นที่ลุมทเสี่ยงตอน้ำทวมขงตอง
มีการยกรองเพื่อปลูกพืช
4. ติดตามขาวสารของทางราชการอยางสม่ำเสมอโดยเฉพาะจากกรมชลประทาน

ี่

ื
ี่
เพื่อรับทราบสถานการณของปริมาณน้ำทาในแตละป เพื่อใหสามารถกำหนดพื้นทเพาะปลูกพชครั้งทสอง
ไดอยางเหมาะสมกบปริมาณน้ำที่ไดรับ
ั
2) เขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษนอกเขตชลประทาน (หนวยแผนที่ B222)
ี
ื้
เขตนี้กำหนดใหเปนเขตเกษตรกรรมนอกพนที่ชลประทาน (หนวยแผนที่ B222) มเนื้อท ี่
79,541 ไร หรือรอยละ 3.00 ของพื้นที่ศึกษา เปนเขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษรอบพื้นที่ชุมน้ำ พื้นท ี ่
ในเขตนี มีการใชประโยชนเพื่อทำการเกษตรโดยอาศัยน้ำฝนเปนหลัก ไดแก การปลูกพืชไร ไมยืนตน ไมผล
้
ี
่
และพืชผัก โดยมีพื้นทปลูกขาวเพียงเล็กนอย มีสภาพพื้นที่คอนขางราบเรียบถึงพื้นที่ลาดชันเชิงซอน
ดินที่พบในพื้นที่ศึกษาสวนใหญเปนพื้นที่ดอน ลักษณะดินเปนดินลึกปานกลางถึงลึกมาก มีบางพื้นท ่ ี
ที่เปนดินตื้น พื้นที่สวนใหญมีการระบายน้ำดี การใชประโยชนที่ดินบริเวณดังกลาวนี้สวนใหญ
ใชในการปลูกพืชไร เชน สับปะรด ออยโรงงาน ขาวโพด เปนตน รองลงมาเปนพื้นที่ปลูกไมยืนตน เชน
ยางพารา ปาลมน้ำมัน ยูคาลิปตัส เปนตน บางพื้นที่ใชในการปลูกไมผล เชน กลวย มะมวง มะนาว
ทุเรียน เปนตน และในพื้นที่บริเวณที่มีแหลงน้ำที่เพียงพอ เกษตรกรจะใชพื้นที่เพื่อทำไรนาสวนผสมหรือ


เกษตรทฤษฎีใหม และจากการประเมินความเหมาะสมของดินทางกายภาพสำหรับการปลูกพืชในเขตนี ้
พบวาสวนใหญอยูในระดับความเหมาะสมปานกลาง ซึ่งอาจมีขอจำกัดบางประการในการใชที่ดิน
เชน ดินตื้น ดินคอนขางเปนทราย เปนตน แตเกษตรกรมีการจัดการพื้นที่ไดเปนอยางดี จึงไมจัดเปน
พื้นที่ที่มีขอจำกัดหรือพื้นที่ดินปญหามากนัก พื้นที่เขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษนอกเขตชลประทานนี ้

่
ี
ื่
ี่
สามารถแบงพื้นทการใชทดินเพอการผลิตตามศักยภาพและความเหมาะสมของทดิน ไดดังนี้
ี่
(1) พื้นที่ปลูกพืชไร


มีเนื้อที่ 35,220 ไร หรือรอยละ 44.28 ของพื้นทศกษา มีสภาพพื้นทนี้คอนขางเรียบ
ี่
ึ
ี่
ถึงพื้นที่ลูกคลื่นลอนลาด ดินที่พบสวนใหญเปนดินลึกปานกลางถึงดินลึก ดินมีความอุดมสมบูรณ 
ี
่
ิ
ิ
ตามธรรมชาตระดับต่ำถึงปานกลาง มีการระบายน้ำดีถึงดีเกินไป สภาพการใชทดนในปจจุบันใชในการปลูก
ื


พชไร เชน สับปะรด ออยโรงงาน ขาวโพด มันสำปะหลัง เปนตน พื้นที่เขตนี้กำหนดใหเปนเขตเกษตรกรรม
เพื่อการปลูกพืชไรที่อาศัยน้ำฝนเปนหลัก จากการประเมินคุณภาพที่ดินในการปลูกพช พบวาพื้นที่เขตนี ้
ื
สวนใหญเหมาะสมปานกลางตอการปลูกพืชไร หากในอนาคตมีการพัฒนาแหลงน้ำ เกษตรกรสามารถ

สามารถปรับเปลี่ยนการใชที่ดินจากการปลูกพืชไรมาเปนการปลูกไมผลหรือพืชผักได
ขอเสนอแนะในการใชพื้นท ี่
- ควรมีการจัดการดินเพื่อการเพาะปลูก มีการดูแลรักษาหนาดินโดยการปลูกพช
ื
คลุมดิน เพื่อปองกันการสูญเสียหนาดิน การชะลางหนาดินลงสูพื้นที่ชุมน้ำ และควรปรับรูปแบบการใช
ประโยชนที่ดินจากการปลูกพืชลมลุก มาเปนการปลูกไมผลหรือพืชผัก
- ควรมีการวางแผนการเพาะปลูก มีการทำปฏิทินการเพาะปลูก และเลือกทำ
การเพาะปลูกพืชในชวงระยะเวลาที่ดินมีความชื้นที่เหมาะสมสำหรับการเจริญเติบโตของพืชชนิดตาง ๆ