Page 17 - Wetland Phetchaburi

2-5

ประกาศเปนพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระหวางประเทศลำดับที่ 1,184

เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2548 เนื้อที่ 63,750 ไร ความสำคัญที่จัดเปนพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญ
ระหวางประเทศ คือ ประกอบดวยพื้นที่ชุมน้ำหลายรูปแบบ เชน หาดทราย หาดหิน ปาชายเลน และแนว
ปะการังเปนแหลงที่มีความหลากหลายทางชีวภาพของพืชและสัตว โดยบางชนิดจัดเปนพืชพันธุ

เฉพาะถิ่นไดแก กลวยไมนารีชองอางทอง (Paphiopedilum niveum) สิ่งมีชีวิตที่อยูในสถานภาพใกล
สูญพันธุไดแก นกเงือกดำ (Anthracoceros malayanus) สถานภาพใกลถูกคุกคาม เชน นกออก
(Haliaectus leucogaster) นกลุมพูขาว (Ducula bicolor) พบสังคมพืชที่ประกอบดวยปาดงดิบแลง
ครอบคลุมพื้นที่ของเกาะขนาดใหญ ปาชายหาดเปนปาโปรงขึ้นบริเวณแคบๆ ตามชายหาด และเชิงเขา

หินปูนซึ่งมีชั้นดินนอย ปาชายเลนพบอยูนอยมากบริเวณซอกหินที่มีหาดทรายหรือหาดเลน
(10) พื้นที่ชุมน้ำอุทยานแหงชาติอาวพังงา
เปนอาวตื้นลอมรอบดวยปาชายเลนที่ตอเปนผืนใหญในอำเภอเมืองพังงาและ
อำเภอตะกั่วทุง จังหวัดพังงา สวนที่เปนหาดเลน เนื้อที่ 25,300 ไร ระดับน้ำในอาวคอนขางตื้นประมาณ

1-4 เมตร ประกาศเปนพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระหวางประเทศ ลำดับที่ 1,185 เมื่อวันที่ 14 มกราคม
พ.ศ. 2545 ประกอบดวยเกาะประมาณ 42 เกาะ เชน เกาะเขาเตา เกาะพระอาดเฒ า
เกาะมะพราว เกาะปนหยี และเกาะเขาพิงกันมีความหลากหลายของระบบนิเวศทั้งชายหาด ปากแมน้ำ
ปาชายเลน หาดเลน หนาผา หาดหินและแหลงหญาทะเล เปนตัวอยางของพื้นที่ชุมน้ำตามธรรมชาติที่

เปนแหลงของชนิดพันธุที่มีสถานภาพใกลสูญพันธุอยางยิ่ง ไดแก พะยูน (Dugong dugon) สถานภาพ
คุกคามของโลก ไดแก นกหัวโตมลายู (Charadrius peronii) นกซอมทะเลอกแดง (Limnodromus
semipalmatus) สถานภาพใกลถูกคุกคาม เชน นกออก (Haliaeetus leucogastus)
(11) พื้นที่ชุมน้ำอุทยานแหงชาติเขาสามรอยยอด

พื้นที่ชุมน้ำอุทยานแหงชาติสามรอยยอดตั้งอยูในเขตอำเภอกุยบุรีและอำเภอ
ปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ เปนพื้นที่ชุมน้ำประเภทพื้นที่ราบลุมที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มีน้ำขัง
หรือทวมถึงอยูอยางถาวร มีทั้งสวนที่เปนน้ำจืดและน้ำกรอย ประกาศเปนพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระหวาง
ประเทศลำดับที่ 1,734 เมื่อวันที่14 มกราคม พ.ศ. 2551 เนื้อที่ 43,074 ไร โดยเปนทุงน้ำจืดขนาดใหญ

มีพื้นที่ประมาณ 1,190 ไร มีระบบนิเวศที่แตกตางกัน 10 ประเภท ทั้งที่เปนระบบนิเวศแหลงน้ำ
ในแผนดินและระบบนิเวศทางทะเลและชายฝง มีความหลากหลายของชนิดนกสูงมากถึง 316 ชนิด
อยางนอย 157 ชนิด อาศัยในพื้นที่บริเวณทุงสามรอยยอด พบนกอยางนอย 116 ชนิด เปนนกประจำถิ่น

และอพยพซึ่งอยูในสถานภาพถูกคุกคามของโลก ไดแก นกตะกราม นกกระทุง เปดดำหัวดำ
นกอินทรียปกลาย นกหัวโตมลายูและนกซอมทะเลอกแดง เปนตน พบนกที่อยูในสถานภาพใกลสูญพันธุ
อยางยิ่งของประเทศ ไดแก นกเคาแดงใหญสีน้ำตาล รวมถึงพบชนิดพันธุปลาที่อยูในสถานภาพ
มีแนวโนมใกลสูญพันธุ ไดแก ปลาดุกดาน พบไมชายเลน พืชชายเลนและพืชน้ำรวมไมนอยกวา 150 ชนิด
(12) พื้นที่ชุมน้ำกุดทิง

เปนพื้นที่ชุมน้ำประเภทหนองบึง ที่ใชภาษาทองถิ่นคำวา “กุด” ซึ่งหมายถึงน้ำที่มา
จากลำหวยหลายสายไหลมารวมเปนแองน้ำ ประกาศเปนพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระหวางประเทศ
ลำดับที่ 1,926 เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2552 เนื้อที่ 16,500 ไร กุดทิงอยูในเขตจังหวัดบึงกาฬ มีสภาพ

เปนหนองบึงขนาดใหญ ที่มีน้ำขังตลอดป มีการเชื่อมตอกับแมน้ำในชวงฤดูน้ำหลาก กุดทิงถือเปนพื้นที่