Page 200 - แผนการใช้ที่ดินจังหวัดกาฬสินธุ์ 2566

5-10

(3) เขตปลูกไมผล (หนวยแผนที่ 213) มีเนื้อที่ 853 ไร หรือรอยละ 0.31

่
ี

ิ
ของเนื้อทจังหวัดกาฬสินธุ ในเขตนี้สภาพพื้นที่ราบเรียบหรือคอนขางราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด เปนดน
ลึก มีการระบายน้ำดี มีความอุดมสมบูรณตามธรรมชาติระดับปานกลางถึงสูง สภาพการใชที่ดินใน
ปจจุบันสวนใหญเปนไมผลที่พบมาก เชน มะมวง สมโอ มะพราว และกลวยหอมทอง เปนตน พื้นที่เขตนี้
ี
มศักยภาพปานกลางถึงสูงสำหรับปลูกไมผลหรือพืชผัก ทำเกษตรผสมผสาน เกษตรอินทรียได
(4) เขตปลูกไมยืนตน (หนวยแผนที่ 214) มีเนื้อที่ 6,510 ไร หรือรอยละ
0.15 ของเนื้อทจังหวัดกาฬสินธุ ในเขตนี้สภาพพื้นที่ราบเรียบหรือคอนขางราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด
่
ี
ิ
เปนดินลึก มีการระบายน้ำดี มีความอุดมสมบูรณตามธรรมชาติระดับปานกลางถึงสูง สภาพการใชท่ดน
ี
ในปจจุบันสวนใหญเปนไมยืนตน เชน ยางพารา สะเดา กระถินเทพา เปนตน พื้นที่เขตนี้มีศักยภาพ
ปานกลางถึงสูงสำหรับปลูกไมผลหรือพืชผัก สามารถปรับเปลี่ยนทำเกษตรผสมผสาน เกษตรอินทรียได
(5) เขตปลูกพืชสวน (หนวยแผนที่ 215) มีเนื้อที่ 279 ไร หรือรอยละ
ี
0.01 ของเนื้อทจังหวัดกาฬสินธุ ในเขตนี้สภาพพื้นที่ราบเรียบหรือคอนขางราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด
่
ิ
ี
เปนดินลึก มีการระบายน้ำดี มีความอุดมสมบูรณตามธรรมชาติระดับปานกลางถึงสูง สภาพการใชท่ดน
ั
ในปจจุบันสวนใหญเปนพืชผักทพบมาก คือ มะเขือเทศ และผักกาด เปนตน พื้นที่เขตนี้มีศกยภาพปานกลาง
ี่
ถึงสูงสำหรับปลูกไมผลหรือไมยืนตน สามารถปรับเปลี่ยนทำเกษตรผสมผสาน เกษตรอินทรียได
(6) เขตปศุสัตว (หนวยแผนที่ 218) มีเนื้อที่ 910 ไร หรือรอยละ 0.02
ของเนื้อที่จังหวัดกาฬสินธุ ในเขตนี้สภาพการใชที่ดินที่พบเปนทุงหญาเลี้ยงสัตวและดินมีความ
ุ
อดมสมบูรณปานกลาง มสภาพพ้นท่ราบเรียบหรือคอนขางราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด หญาเปน
ี
ื
ี
อาหารของสัตวหลายชนิด ไมเฉพาะแตวัว ควาย แพะ แกะ ซึ่งเปนสัตวใหญ สัตวตัวเล็ก ๆ เชน กระตาย
หรือหนูบางชนิด ก็กินหญาเชนเดียวกัน บางครั้งแมวหรือสุนัขเล็มยอดหญาเพื่อเปนยารักษาตัวสัตว
เอง การปลูกหญาทำทุงเลี้ยงสัตวใหมีคุณภาพที่เอื้อประโยชนแกสัตว เปนเรื่องที่ใชความรู ทั้งดานพืช ดิน
ปุย รวมทั้งการเลี้ยง และดูแลสัตวดวย พื้นที่ที่จะใชปลูก อาจทำไดในพื้นที่ขนาดตาง ๆ เชน อาจปลูก
แบบหญาสวนครัว ในพื้นที่ที่วาง สำหรับตัดใหสัตวกิน หรือปลูกเปนทุงใหญ สำหรับปลอยสัตวเขาไป
แทะเล็ม หรืออาจปลูกผสมผสานแซมในสวนไมผล เชนตาลโตนด มะพราว อินทผลัม แลวเลี้ยงสัตว

ควบคูกันไป ทำใหเกิดรายไดเสริมแกผูเลี้ยงสัตวไปในตัว นอกจากเกษตรกรทำเกษตรกรรมดานการปลูก

พืชแลว เกษตรกรยังเลี้ยงสัตวควบคูกันไปดวย โดยสัตวที่นิยมเลี้ยง ไดแก โค กระบือ หรือแพะ
วัตถุประสงคของการเลี้ยงที่สำคัญคือ เพื่อใชในการบริโภค ตลอดจนการเลี้ยงไวเพื่อจำหนาย ซึ่งม ี

ความจำเปนตองมีพื้นที่ในเขตนี้เพื่อเปนแหลงอาหารของสัตวดังกลาว
(7) เขตเพาะเลี้ยงสัตวน้ำ (หนวยแผนที่ 219) มีเนื้อที่ 10,052 ไร
หรือรอยละ 0.23 ของเนื้อที่จังหวัดกาฬสินธุ ในเขตนี้มีสภาพพื้นที่ราบเรียบหรือคอนขาง
ั
ี

ราบเรียบ ดินที่พบสวนใหญเปนดินลึก มีการระบายน้ำคอนขางเลว การเลี้ยงสัตวน้ำนับไดวามความสำคญ
ในวัฏจักรของสัตวน้ำ และเปนเวลาที่ยาวนานกวาการเพาะและอนุบาลสัตวน้ำ การเลี้ยงที่ดี
จำเปนตองอาศัยการดูแลใหถูกวิธี เลี้ยงถูกขั้นตอนและประหยัดตนทุน ผลิตสัตวน้ำที่มีคุณภาพ สามารถ
จำหนายไดในราคาที่ดีสงผลใหประสบความสำเร็จในการเลี้ยง ซึ่งจะมีขั้นตอนระบบ ประเภทและลักษณะ
ของการเลี้ยงแตกตางกันออกไป นอกจากเกษตรกรทำเกษตรกรรมปลูกพืชแลว เกษตรกรยังทำประมง


ควบคูกันไปดวย โดยปลาที่นิยมเลี้ยงไดแก กุงกามกราม ปลานิลในกระชัง ปลาดุก ปลาหมอไทย