Page 123 - แผนการใช้ที่ดินพืชบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ (GI) ของประเทศไทย 2566

3-73

ในกรณีที่นายทะเบียนมีคำสั่งยกคำขอขึ้นทะเบียน ผูขอขึ้นทะเบียนมีสิทธิอุทธรณคำสั่งของ

ึ้
นายทะเบียนตอคณะกรรมการ และหากยังไมเห็นดวยกับคำวินิจฉัยของคณะกรรมการ ผูขอขนทะเบียน
ก็มีสิทธินำคดีขึ้นไปสูศาลไดภายในระยะเวลาที่กำหนด
ในกรณีที่คำขอขึ้นทะเบียนเปนไปตามหลักเกณฑใหนายทะเบียนมีคำสั่งประกาศ


โฆษณาการรับขึ้นทะเบียนและภายในเกาสิบวันนับแตวันประกาศโฆษณา บุคคลผูมีสวนไดเสียอาจยื่น
คำคัดคานการรับขึ้นทะเบียนสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรได ซึ่งเมื่อมีการคัดคานผูขอขึ้นทะเบียนตองยื่น
ั
ั
ิ
ี่
คำโตแยงคำคดคานนั้นภายในเวลาทกำหนด เมื่อนายทะเบียนพจารณาคำรองคดคานและคำโตแยงแลว
ก็จะมีคำวินิจฉัยซึ่งสามารถอุทธรณคำวินิจฉัยของนายทะเบียนตอคณะกรรมการไดและหากไมเห็นดวย
กับคำวินิจฉัยของคณะกรรมการก็สามารถนำคดีไปสูศาลได
กรณีที่ไมมีการคัดคานหรือมการคดคานแตกระบวนการสิ้นสุดแลวใหนายทะเบียนขึ้นทะเบียน
ั
ี

สิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรและใหการคุมครองสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรมีผลตั้งแตวันยื่นคำขอจดทะเบียน
เมื่อนายทะเบียนไดรับขึ้นทะเบียนสิ่งบงชี้ทางภูมศาสตรแลว หากปรากฏหลักฐานภายหลังวา
ิ
ึ
้
ี

การขนทะเบียนไดดำเนินการไปโดยมชอบดวยกฎหมายหรือโดยอำพรางหรือมรายการผิดจากความเปนจริง
ิ

ผูมีสวนไดเสียหรือพนักงานเจาหนาที่อาจขอใหนายทะเบียนสงเรื่องใหคณะกรรมการมคำวินิจฉัยใหแกไข
ี

ี
ึ
หรือเพิกถอนทะเบียนได ในกรณีท่ปรากฏวาสถานการณเปลี่ยนแปลงไปภายหลังการข้นทะเบียนและ
้
ทำใหสิ่งบงชีทางภูมิศาสตรมีลักษณะตองหามหรือทำใหรายการเปลี่ยนแปลงไปจากที่ลงไวในทะเบียน

ผูมีสวนไดเสียหรือพนักงานเจาหนาที่อาจขอใหนายทะเบียนสงเรื่องใหคณะกรรมการมีคำวินิจฉัยแกไข
หรือเพิกถอนทะเบียนไดและถาไมเห็นดวยกับคำวินิจฉัยของคณะกรรมการผูมีสวนไดเสียก็มีสิทธินำคด ี
ไปสูศาลได
เมื่อมีการขึ้นทะเบียนสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรสำหรับสินคาใดแลว ผูผลิตสินคาซึ่งอยูใน
แหลงภูมิศาสตรของสินคาดังกลาวหรือผูประกอบการคาเกี่ยวกับสินคานั้นมีสิทธิใชสิ่งบงชี้ทางภูมศาสตร
ิ
ที่ขึ้นทะเบียนกับสินคาที่ระบุไว ตามเงื่อนไขที่นายทะเบียนกำหนด หากไมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กำหนดให
นายทะเบียนแจงใหบุคคลนั้นปฏิบัติตามเงื่อนไข หากยังไมปฏิบัติตามเง่อนไขโดยไมมีเหตุอนสมควร
ั
ื
ิ
นายทะเบียนอาจมีคำสั่งเปนหนังสือระงับการใชสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรของบุคคลนั้นเปนเวลาไมเกนสองป

่
นับแตไดรับแจงคำสั่ง และผูถูกระงับการใชสิงบงชี้ทางภูมิศาสตรมีสิทธิอุทธรณคำสั่งของนายทะเบียน
ตอคณะกรรมการได และหากยังไมเห็นดวยก็มีสิทธินำคดีไปสูศาลได
ไดมีการกำหนดวาการกระทำดังตอไปนี้เปนการกระทำโดยมิชอบซงจะมีบทลงโทษเอาไว ไดแก 
ึ่
ิ
ี่
1) การใชสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรเพื่อแสดงหรือทำใหผูอื่นหลงเชื่อวาสินคาทมไดมาจากแหลง
ภูมิศาสตรที่ระบุไวเปนสินคาที่มาจากแหลงภูมิศาสตรดังกลาว
้
2) การใชสิ่งบงชีทางภูมิศาสตรที่ทำใหเกิดความสับสนหรือหลงผิดในแหลงภูมิศาสตรของ
สินคาและในคุณภาพ ชื่อเสียงหรือคุณลักษณะอื่นของสินคานั้น เพื่อใหเกิดความเสียหายแก 
ผูประกอบการรายนั้น

รัฐมนตรีอาจกำหนดไวในกฎกระทรวงวาใหสินคาประเภทใดเปนสินคาเฉพาะอยาง และการใช
ิ
ิ
สิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรกบสินคาที่มไดมีแหลงภูมศาสตรที่ระบุไวในคำขอขนทะเบียนเปนการกระทำโดยมชอบ
ึ้
ั
ิ
ึ
แมวาผูใชจะไดระบุแหลงภูมิศาสตรอันแทจริงของสินคานั้นไวดวยหรือกระทำการใดที่แสดงใหทราบถง
ี
ี
แหลงภูมิศาสตรอันแทจริงของสินคานั้นก็ตาม ในกรณีท่สินคาเฉพาะอยางท่กำหนดในกฎกระทรวงมี

แผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร (GI) ของประเทศไทย กองนโยบายและแผนการใชที่ดิน