Page 122 - แผนการใช้ที่ดินพืชบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ (GI) ของประเทศไทย 2566

3-72

ั
เกิดความสับสนหรือหลงผิดในแหลงภูมิศาสตรอันแทจริงของสินคาที่ระบุในทะเบียน ในขณะเดียวกน

นโยบายดังกลาวเปนการอนุวัติการตามพันธกรณีที่ประเทศไทยมี ตามการตกลงวาดวยสิทธิในทรัพยสิน
ทางปญญาที่เกี่ยวกับการคาในภาคผนวกทายความตกลงมารราเกซจัดตั้งองคการการคาโลกดวย
แตกฎหมายไทยยังไมเพียงพอที่จะรองรับนโยบายการใหความคุมครองและรองรับพันธกรณีดังกลาวได 

ั
จึงตองมีการออกพระราชบัญญติคุมครองสิ่งบงชีทางภูมิศาสตร พ.ศ. 2546 โดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา
้
ื
ี
เลม 120 ตอนท่ 108ก มีผลใชบังคับเม่อพนกำหนด 180 วัน นับแตวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา
ุ
ิ
31 ตุลาคม 2546 เปนตนมา รายละเอียดของพระราชบัญญัติคมครองสิ่งบงชี้ทางภูมศาสตร พ.ศ. 2546
โดยสรุปไดดังนี้
พระราชบัญญัติคุมครองสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตร พ.ศ. 2546 ไดกำหนดนิยามของ “สิ่งบงชี้
ิ
ทางภูมิศาสตร” วาหมายความถึง ชื่อ สัญลักษณ หรือสิ่งอื่นใดที่ใชเรียกหรือใชแทนแหลงภูมศาสตรและ
ที่สามารถบงบอกวาสินคาที่เกิดจากแหลงภูมิศาสตรนั้นเปนสินคาที่มีคุณภาพ ชื่อเสียง หรือคุณลักษณะ
เฉพาะของแหลงภูมิศาสตรดังกลาว ซึ่งจะเห็นไดวาเปนการพิจารณาโดยมุงเนนที่ตัวสินคาเปนสำคัญ

่
สิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรที่ขอขึ้นทะเบียนสำหรับสินคาใดตองไมมีลักษณะอยางใดอยางหนึง
ดังตอไปนี้ คือ
ุ
ี่
1) เปนชื่อสามัญของสินคาทจะใชสิ่งบงชี้ทางภูมศาสตรนั้น เพราะมีวัตถประสงคทจะใหม ี


ี่
ิ
ลักษณะเฉพาะที่จะเปนการบงชี้ถึงแหลงของสินคานั้น ๆ หากระบุชื่อสามัญจะทำใหไมมีการบงชี้ถง
ึ
แหลงที่มาของสินคานั้น
2) เปนสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรที่ขัดตอความสงบเรียบรอยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน
หรือนโยบายแหงรัฐเพราะไมตองการสงเสริมใหมีสิ่งบงชี้ดังกลาว
กรณีที่เปนสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรของตางประเทศ พ.ร.บ.นี้ก็ใหความคุมครองเชนกัน แตตองปรากฏ
หลักฐานชัดเจนวาเปนสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรที่ไดรับความคุมครองตามกฎหมายของประเทศนั้นและ

ี่
ใชสืบเนื่องตลอดมาจนถึงวันยื่นคำขอขึ้นทะเบียนในประเทศไทย ไดกำหนดบุคคลหรือหนวยงานทมสิทธิ
ี
ขอขึ้นทะเบียนสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตร ดังนี้
ื
1) สวนราชการ หนวยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ องคกรปกครองสวนทองถิ่นหรือองคกรอน
่
ของรัฐที่เปนนิติบุคคลซงมเขตรับผิดชอบครอบคลุมบริเวณแหลงภูมศาสตรของสินคา

ิ
ึ่
ี
2) บุคคลธรรมดา กลุมบุคคลหรือนิติบุคคลซึ่งประกอบกิจการคาเกี่ยวของกับสินคาที่ใช
ี่
ิ่
สิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรและมีถนทอยูในแหลงภูมศาสตรของสินคา
ิ
ี่
3) กลุมผูบริโภคหรือองคกรผูบริโภคสินคาทใชสิ่งบงชี้ทางภูมศาสตร


ิ
คำขอขึ้นทะเบียนสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตรจะตองมีรายละเอียดเกี่ยวกับคุณภาพ ชื่อเสียงหรือ
คุณลักษณะอื่นของสินคา แหลงภูมิศาสตรและรายละเอยดอื่นทกำหนดในกฎกระทรวงและเมอพนักงาน
ี่
ื่
ี
่
เจาหนาที่ตรวจสอบวาเปนไปตามหลักเกณฑทีกำหนดไว ใหทำรายงานผลการตรวจสอบเสนอความเห็น
ึ
ตอนายทะเบียนซ่งในการพิจารณาคำขอของพนักงานเจาหนาที่นี้อาจมีการเรียกใหผูขอขึ้นทะเบียนหรือ
ผูที่เกี่ยวของมาใหถอยคำชี้แจงหรือแสดงหลักฐานเพิ่มเติมและอาจสงเรื่องใหผูเชี่ยวชาญพิจารณาให
ความเห็นประกอบดวยก็ได


แผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร (GI) ของประเทศไทย กองนโยบายและแผนการใชที่ดิน