Page 29 - oil palm

ที่ราบภาคกลางตอนบนและที่ราบภาคกลางตอนลาง ที่ราบผืนนี้อยูภายใตอิทธิพลการทับถมของตะกอนจาก

ลําน้ําใหญ 4 สาย คือ เจาพระยา ทาจีน แมกลอง และบางปะกง แมน้ําดังกลาวเอาตะกอนน้ําจืดมาทับถมอยูบน
ตะกอนน้ํากรอยและตะกอนน้ําเค็มของพื้นที่ซึ่งเคยเปนทะเลเกามากอน ดังนั้นในพื้นที่ราบภาคกลางตอนลาง

จึงสามารถแบงไดเปน 2 สวน โดยใชแนวชายฝงทะเลเกาเปนแนวแบง คือ ที่ราบภาคกลางตอนลางสวนบน (ที่

ราบชายฝงทวาราวดี) กับที่ราบภาคกลางตอนลางสวนลาง (ที่ราบชายฝงสามสมุทร) แนวชายฝงเกาที่พอหา
แนวไดโดยประมาณ โดยสังเกตตําแหนงที่ตั้งของเมืองเกาสมัยทวาราวดีเปนแนวได เพราะเมืองเหลานี้

พัฒนามาจากชุมชนที่ตั้งถิ่นฐานเกาที่ไมหางจากชายฝงโบราณมากนัก เมืองเหลานั้นไดแก เมืองที่ลงทายดวยคํา

วา “บุรี” เชน กุยบุรี ปราณบุรี เพชรบุรี ราชบุรี กาญจนบุรี สุพรรณบุรี สิงหบุรี พรหมบุรี ลพบุรี สระบุรี

ปราจีนบุรี ชลบุรี และจันทบุรี แนวที่ลากเชื่อมตําแหนงที่ตั้งของเมืองเหลานี้พอจะประมาณเปนแนวชายฝง
โบราณได โดยตําแหนงที่ตั้งอาจจะอยูหางจากชายฝงเกามากบางนอยบาง ขึ้นอยูกับลักษณะภูมิประเทศสมัย

ที่ราบภาคกลางตอนลางสวนบน (ที่ราบชายฝงทวารวดี) จะเปนที่ราบที่พัฒนามาจากการ

เชื่อมตอของพื้นที่ดินดอนสามเหลี่ยมปากแมน้ําเกา (Old Deltaic Plain) สมัยปากแมน้ําเจาพระยายังอยูแถว

จังหวัดชัยนาทและมีแมน้ําตะวันตกของอาวเกา เชน แมน้ําสะแกกรัง หวยทับเสลา และแมน้ําดานตะวันออก
ของอาวเกา เชน แมน้ําลพบุรี ชวยกันพาเอาตะกอนมาทับถมประสานระบบกันกลายเปนที่ราบชายฝงทวารวดี

ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดตางๆ ตั้งแตจังหวัดอุทัยธานี ชัยนาท สิงหบุรี ลพบุรี สระบุรี สุพรรณบุรี จนถึง

พระนครศรีอยุธยา ที่ราบดังกลาวสวนบนเปนตะกอน น้ําจืดที่มีความหนามากประกอบดวยชั้นกรวด ชั้น
ทรายสลับดวยชั้นดินเหนียวของตะกอนยุคควอเทอรนารีหลากหลายชั้น

ที่ราบภาคกลางตอนลางสวนลาง (ที่ราบชายฝงสามสมุทร) เปนที่ราบที่พัฒนามาจากดิน

ดอนสามเหลี่ยมปากแมน้ําใหม (New Deltaic Plain) ของแมน้ําสําคัญทั้ง 4 สาย คือ เจาพระยา บางปะกง ทาจีน และ
แมกลอง สวนลึกของที่ราบสวนนี้เปนตะกอนน้ํากรอยและน้ําเค็ม ในอดีตสวนบนจะเปนตะกอนน้ําจืดของแมน้ํา

ทั้ง 4 สาย ที่มาทับถมในลักษณะของที่ราบน้ําทวมถึง (Flood Plain) อยูบนตะกอนน้ํากรอยของที่ราบดินดอน

สามเหลี่ยมปากแมน้ํา (Deltaic Plain) ซึ่งอยูขางลาง ที่ราบนี้ครอบคลุมพื้นที่บางสวนของจังหวัดสุพรรณบุรี

พระนครศรีอยุธยา นครนายก ฉะเชิงเทรา ปราจีนบุรี ปทุมธานี กรุงเทพฯ นนทบุรี นครปฐม สมุทรสงคราม
สมุทรสาคร และสมุทรปราการ มีหลักฐานหลายอยางที่แสดงวาเปนตะกอนน้ําเค็มและน้ํากรอยอยูขางลาง เชน

แรไพไรต สารจาโรไซต แรยิปซัม และเปลือกหอยทะเล เปนตน

ที่ราบหุบเขาเพชรบูรณ คือ ที่ราบที่อยูระหวางเทือกเขาเพชรบูรณตะวันออกและเพชรบูรณ

ตะวันตก ซึ่งมีแมน้ําปาสักไหลจากทิศเหนือลงสูทิศใตวางตัวเปนแนวขนานอยูกลางหุบเขา พื้นที่ราบ
ดังกลาวเปนที่ราบอยูฝงน้ําของแมน้ําปาสัก เปนที่ราบแคบๆ ในบางชวง กวางในบางชวง โดยรวมของที่ราบ

ในหุบเขานี้จะเปนที่ราบดอนมากกวาที่ราบลุม พื้นที่บางสวนเปนเนินเปนโคกและเปนที่ราบเชิงเขา บางสวนเปน

หยอมเขาโดดของหินอัคนีพุชนิดหินบะซอลต หินแอนดีไซตและหินไรโอไลต ดังนั้นที่ราบในหุบเขา
เพชรบูรณจึงมีพื้นที่ปลูกพืชไรมากกวาพื้นที่ทํานา ดินตะกอนที่อยูในที่ราบจะอุดมสมบูรณ เพราะเปนดิน

ตะกอนใหมๆ ที่ถูกพัดมาโดยลําน้ําซึ่งเปนสาขาของแมน้ําปาสัก ไหลมาจากตนน้ําบริเวณภูเขาทั่งดาน