Page 28 - oil palm

เชน ปากน้ําจันทบุรี ปากน้ําเวฬุ เปนตน ชายฝงบริเวณนี้อุดมไปดวยปาชายเลน ซึ่งเปนแหลงอนุบาลตัวออนของ

สัตวน้ํา จึงเหมาะที่จะเปนแหลงประมงทั้งชายฝงและนอกชายฝง และแหลงเพาะเลี้ยงสัตวน้ํา
ภูมิประเทศกลุมเกาะชางและกลุมเกาะนอกชายฝงจตุมุข โดยกลุมเกาะชางประกอบดวยเกาะ

ขนาดใหญ 2 เกาะ คือ เกาะชางและเกาะกูด อีกทั้งยังมีเกาะขนาดเล็กอีกมากมาย กลุมเกาะชางวางตัวในแนว

ตะวันตกเฉียงเหนือและตะวันออกเฉียงใต ขณะที่กลุมเกาะนอกชายฝง ประกอบดวยเกาะที่สําคัญ ไดแก เกาะ

สีชัง เกาะลาน เกาะไผ และเกาะคราม รวมทั้งเกาะขนาดเล็กอื่นๆ อีกหลายเกาะ ดวยระยะทางที่อยูไมหางจาก
แผนดินมากนักและมีหาดทรายที่สวยงามทําใหกลุมเกาะทั้ง 2 เปนแหลงทองเที่ยวที่สําคัญของภูมิภาค

ตะวันออก

2.1.3 ภาคกลาง

กวี (2547) ภาคกลางของประเทศไทยมีภูมิประเทศเปนที่ราบผืนใหญที่มีภูเขาสูงลอมรอบทุกดาน
ยกเวนดานใต ทําใหมีระบบลุมน้ําที่เปนศูนยกลางของสายน้ําจากทิศทางตางๆ ลักษณะทางธรณีที่สําคัญ

เกี่ยวกับตะกอนน้ําจืดและตะกอนน้ํากรอย เงื่อนไขของระบบธรรมชาติดังกลาวทําใหภาคกลางของประเทศ

ไทยมีวัฒนธรรม รัฐกิจและสังคมที่เปนเอกลักษณ เชน เปนอูขาวอูน้ําของประเทศ เปนศูนยกลาง
เศรษฐกิจ การเมืองการปกครอง รวมทั้งเปนถิ่นที่ตั้งของเมืองหลวงทุกเมืองตั้งแตสุโขทัยจนถึงกรุงเทพฯ ภาค

กลางอยูระหวางละติจูด 12°39´-17°46´เหนือ และลองจิจูด 98°55´-101°52´ ตะวันออก ภูมิประเทศที่สําคัญจําแนก

ไดดังนี้
(1) ภูมิประเทศที่ราบ

ที่ราบภาคกลางตอนบน คือ พื้นที่ราบในเขตจังหวัดสุโขทัย พิษณุโลก กําแพงเพชร พิจิตร

และนครสวรรค อยูในเขตบริเวณธรณีทับถมตะกอนน้ําจืดยุคเทอรเชียรีและควอเทอรนารี ที่ราบผืนนี้อยูในเขต

อิทธิพลของตะกอนลําน้ําปง ยม และนาน การทับถมของลําน้ําสายหลักและสาขา ทําใหเกิดภูมิประเทศซึ่งเปน
ที่ราบเปนบริเวณกวางขวาง ซึ่งในรายละเอียดยังสามารถจําแนกเปนเขตยอยๆ ตามลักษณะการทับถมอีก

เชน บริเวณที่ราบลุมสองฝงลําน้ํายมและนาน บริเวณที่ราบเนินตะกอนรูปพัด กําแพงเพชร บริเวณที่ลาดเชิงเขา

ตะวันตก บริเวณที่ลาดเชิงเขาตะวันออก แตพิจารณาโดยรวมภูมิประเทศที่ราบภาคกลางตอนบนเปนเขตภูมิ

ประเทศที่ทําใหจังหวัดตางๆ คือ สุโขทัย พิษณุโลก พิจิตร นครสวรรค และกําแพงเพชร มีวิถีชีวิต
ขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมที่เกี่ยวของใกลเคียงกัน รูปแบบของพื้นที่เปนที่ราบลุมอยูตรงกลาง

พื้นที่วางตัวยาวแนวเหนือใต ถัดขึ้นไปทางตะวันออกและตะวันตกเปนที่ราบดอน ถัดขึ้นไปอีกจะเปนที่

สูงขึ้นเปนลาดเชิงเขาทางตะวันออกและตะวันตก และทายสุดเปนแนวเทือกเขาขนาบอยูทั้งดานตะวันออก
และตะวันตก ที่ราบภาคกลางตอนบนนี้สวนใหญเปนตะกอนน้ําจืดที่พัดมาโดยลําน้ํา ในแองที่ราบมีบึงน้ําจืด

ขนาดใหญอยูตอนใตสุดของขอบแอง คือ “บึงบอระเพ็ด” ในเขตจังหวัดนครสวรรค เปนบึงที่ถือวาเปนจุด

ต่ําสุดของพื้นที่ภาคกลางตอนบน เปนที่รวมของลําน้ําสายหลักและสายยอย
ที่ราบภาคกลางตอนลาง คือ พื้นที่ใตจังหวัดนครสวรรคลงมาหรือตั้งแตจังหวัดอุทัยธานีลง

มา (ถึงชายฝงกนอาวไทย) โดยมีแนวที่ดอนเขาโดด ตากฟา-ตาคลี-พยุหะคีรี-นครสวรรคเปนแนวกั้นระหวาง