Page 63 - แผนการใช้ที่ดินเพื่อการผลิตข้าวคุณภาพสูงรายพันธู์ กข43

3-21

3.2.2 การจำแนกชั้นความเหมาะสมของที่ดิน

การจำแนกชั้นความเหมาะสมของที่ดิน (land suitability classification) จากหลักการ
ของ FAO framework ได้จำแนกอันดับความเหมาะสมของที่ดินเป็น 2 อันดับ (order) คือ
1) อันดับที่เหมาะสม (order S: Suitability)

2) อันดับที่ไม่เหมาะสม (order N: Not suitability)
และจาก 2 อันดับ ได้แบ่งย่อยออกเป็น 4 ชั้น (class) คือ
S1 หมายถึง ชั้นที่มีความเหมาะสมสูง (highly suitable)
S2 หมายถึง ชั้นที่มีความเหมาะสมปานกลาง (moderately suitable)
S3 หมายถึง ชั้นที่มีความเหมาะสมเล็กน้อย (marginally suitable)

N หมายถึง ชั้นที่ไม่มีความเหมาะสม (not suitable)
ชั้นย่อยเป็นชั้นที่แสดงอิทธิพลของการเจริญเติบโตของพืช ประกอบด้วย
1) ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง : h

2) ความลึกของดิน : e
3) ปริมาณธาตุฟอสฟอรัส (Phosphorus) : p
4) ปริมาณธาตุโพแทสเซียม (Potassium) : k
5) ปริมาณอินทรียวัตถุ (Organic matter) : m

6) ความจุในการแลกเปลี่ยนประจุบวก (Cation Exchange Capacity) : c
7) ความอิ่มตัวด้วยค่าด่าง (Base Saturation) : b
8) ความเค็ม (EC) : x
9) ปริมาณน้ำในช่วงการเจริญเติบโต : r

ื้
10) การระบายน้ำตามลักษณะของสภาพพนที่ : a
11) การระบายน้ำตามลักษณะของการซาบซึมน้ำ : w
12) การระบายน้ำของดิน : o
13) ปริมาณน้ำที่มีผลต่อการงอก : g

การประเมินความเหมาะสม โดยการจับคู่ระหว่างความต้องการของประเภทการใช้
ประโยชน์ที่ดินกับคุณภาพที่ดิน ซึ่งจะพิจารณาแต่ละคุณภาพที่ดินในหน่วยที่ดินนั้น ๆ ที่มีข้อจำกัด
รุนแรงที่สุด ที่มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตและให้ผลผลิตของพืช จะใช้ระดับความเหมาะสมของ

คุณภาพที่ดินนั้นเป็นตัวแทนความเหมาะสมรวมของหน่วยที่ดิน ได้แสดงระดับความต้องการปัจจัยต่อ
การเจริญเติบโตของข้าวพันธุ์ กข43 มีรายละเอียดดังตารางที่ 3-9 สามารถสรุปรายละเอียดได้ดังนี้