Page 138 - Plan GI

4-2

ยุทธศาสตรการปรับโครงสรางสินคาเกษตรของกระทรวงเกษตรและสหกรณ ซึ่งมีเปาหมายที่จะ

พัฒนาการเกษตรทั้งระบบเริ่มตั้งแตการผลิต การแปรรูป และการตลาดแบบครบวงจร เพื่อสราง
ความมั่นคงดานรายไดใหแกเกษตรกร โดยแนวทางของกรมพัฒนาที่ดิน คือ การสนับสนุนฐานขอมูล
ที่เกี่ยวของเพื่อสนับสนุนยุทธศาสตรการพัฒนาพืช GI โดยการวางแผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร

ของประเทศไทยเพื่อสงเสริมสนับสนุนการใชที่ดินใหตรงตามศักยภาพ
ในการวางแผนการใชที่ดินเพื่อกำหนดเขตการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร จะพิจารณาจัดทำ
เขตการใชที่ดินในพื้นที่ที่มีการปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร โดยอางอิงขอมูลพื้นที่ปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร
จากกรมสงเสริมการเกษตร (2564) รวมกับการพิจารณาขอมูลสภาพการใชที่ดินของกรมพัฒนาที่ดิน

แลวคัดเลือกเฉพาะพื้นที่การเกษตรในจังหวัดที่มีการปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตรอยูในปจจุบัน มาวิเคราะห
กำหนดเขตพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร ที่มีศักยภาพในการปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร ในระดับที่เหมาะสมมาก
ปานกลาง และเล็กนอย โดยมีการนำขอมูลดานกายภาพ มาวิเคราะหรวมกับขอมูลเศรษฐกิจ-สังคม และ
ขอมูลนโยบายของประเทศ เพื่อวางแผนกำหนดเขตการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร และวางแผน

ขยายพื้นที่ปลูกพืชในพื้นที่ที่มีศักยภาพเหมาะสมตอการปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร ตอไป
ในการจัดทำเขตการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร ในครั้งนี้ มีการพิจารณาจัดทำเขตการใชที่ดิน
ตามความเหมาะสมของลักษณะทางกายภาพของดินและที่ดิน รวมกับขอมูลเศรษฐกิจและสังคม ของพืชบงชี้
ทางภูมิศาสตร พรอมทั้งจัดทำเขตเหมาะสมมากสำหรับปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร และเขตเหมาะสมมาก

สำหรับขยายพื้นที่ปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตรไวดวย โดยไดดำเนินการวิเคราะหและประเมินคุณภาพที่ดิน
ทั้งระดับความตองการปจจัยสำหรับพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร ดานคุณภาพของดินและสภาพภูมิอากาศ เพื่อจัด
ชั้นความเหมาะสมของที่ดินสำหรับพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร รวมทั้งการวิเคราะหขอมูลดานเศรษฐกิจและสังคม
โดยพื้นที่ทั้งหมดที่นำมาจัดทำเขตการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร อยูนอกพื้นที่ปาไมตามกฎหมาย

เปาหมายของพื้นที่เพื่อการกำหนดเขตการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร นำมาพิจารณารวมกับ
หลักเกณฑของการแบงเขตการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร ไดดังนี้
1. เขตการใชที่ดินมีความเหมาะสมมากสำหรับปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร (Z-I)
เขตการใชที่ดินมีความเหมาะสมมากสำหรับปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร เปนบริเวณซึ่งที่ดิน

มีระดับความเหมาะสมทางกายภาพของดินสูง (S1) สภาพการใชที่ดินปจจุบันเปนพื้นที่ปลูกพืชบงชี้
ทางภูมิศาสตร อยูในพื้นที่ตามประกาศขึ้นทะเบียน GI ของกรมทรัพยสินทางปญญา พื้นที่ปลูกอยูใน
บริเวณที่ไมไกลจากแหลงรับซื้อผลผลิตพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร ปจจุบันเกษตรกรมีการใชพื้นที่ดังกลาว
เพื่อปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร มีการรวมกลุมของเกษตรกรผูปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร มีการขึ้นทะเบียน

เกษตรกรผูปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตรกับกรมสงเสริมการเกษตร มีการขึ้นทะเบียนสินคา GI กับ
กรมทรัพยสินทางปญญา มีการจัดตั้งองคกรดูแลดานการตลาดและการขนสงผลผลิตที่เขมแข็ง และเปน
บริเวณซึ่งที่ดินมีระดับความเหมาะสมทางกายภาพของดินปานกลาง (S2) สำหรับปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร
สภาพการใชที่ดินปจจุบันเปนพื้นที่ปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร อยูในพื้นที่ตามประกาศขึ้นทะเบียน GI

ของกรมทรัพยสินทางปญญา ที่อยูในบริเวณที่ไมไกลจากแหลงรับซื้อผลผลิตพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร
แตมีการจัดการพื้นที่โดยการยกรอง มีแหลงน้ำชลประทาน และแหลงน้ำธรรมชาติ สำหรับเขตกรรม
ในชวงฝนทิ้งชวง ปจจุบันเกษตรกรปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร และมีการรวมกลุมของเกษตรกร มีการจัดตั้ง

องคกรดูแลดานการตลาดและการขนสงผลผลิตที่เขมแข็ง

โครงการแผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร (GI) ของประเทศไทย กองนโยบายและแผนการใชที่ดิน