Page 27 - แผนการใช้ที่ดินจังหวัดเชียงราย
P. 27
2-13
6. เศรษฐกิจที่ส าคัญ
6.1 เกษตรกรรม จังหวัดเชียงรายภาคเกษตรกรรมมีความส าคัญมากมีผลิตภัณฑ์มวลรวม
ของจังหวัดสูงกว่าภาคอื่นๆ โดยพืชเศรษฐกิจที่ส าคัญของจังหวัดเชียงรายได้แก่ ข้าว ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์
ล าไย ลิ้นจี่ และยางพารา นอกจากนี้ยังมีพืชเศรษฐกิจที่จังหวัดมุ่งพัฒนาให้เป็นพืชเศรษฐกิจเฉพาะถิ่น
ได้แก่ กาแฟ ชา และสับปะรด โดยเชียงรายเป็นจังหวัดที่มีพื้นที่ปลูกชามากที่สุดของประเทศ จังหวัดได้
ก าหนดให้ชาเป็นพืชยุทธศาสตร์หลัก โดยส่งเสริมให้มีการปลูกชาเพิ่มมากขึ้นเพื่อทดแทนพืชอื่น ๆ ที่ให้
ผลตอบแทนต่ า และผลักดันให้จังหวัดเชียงรายเป็นศูนย์กลางผลิตชาพันธุ์ดีของประเทศ พันธุ์ที่ปลูก
ได้แก่ ชาอัสสัม ซึ่งเป็นพันธุ์ดั้งเดิม และชาจีน ที่เริ่มนิยมปลูกเนื่องจากให้ผลตอบแทนสูงและเป็นที่
ต้องการของตลาด แหล่งผลิตส าคัญอยู่ในเขตอ าเภอแม่ฟ้าหลวง แม่สรวย และเวียงป่าเป้า พืชเศรษฐกิจ
ใหม่ที่มีลักษณะเฉพาะถิ่นอีกชนิดหนึ่ง ได้แก่ กาแฟ เนื่องจากมีคุณภาพตรงตามความต้องการของตลาด
ต่างประเทศ แหล่งผลิตที่ส าคัญอยู่ในเขตอ าเภอแม่สรวย แม่ฟ้าหลวง เมือง และแม่สาย ส่วนสับปะรด
เน้นพันธุ์ภูแล และนางแล ซึ่งเป็นที่ต้องการของตลาด แหล่งผลิตที่ส าคัญอยู่ในเขตอ าเภอเมือง
6.2 อุตสาหกรรม ส่วนใหญ่เป็นอุตสาหกรรมการเกษตร (โรงสีข้าว กิจการบ่มใบชา บ่มใบ
ยาสูบ อบเมล็ดพืช) รองลงมาคือ อุตสาหกรรมอาหาร อุตสาหกรรมโลหะ อุตสาหกรรมที่สนับสนุน
กิจการก่อสร้าง โดยอ าเภอเมืองมีโรงงานตั้งอยู่มากที่สุด รองลงมาคือ อ าเภอแม่จัน อ าเภอแม่สาย
6.3 การค้าชายแดน จากที่ตั้งของจังหวัดเชียงรายที่เป็นเมืองชายแดนด้านทิศเหนือ จึงมี
จุดเด่นทางภูมิศาสตร์ที่เหมาะแก่การเป็นศูนย์กลางเชื่อมโยงกับประเทศเพื่อนบ้านในอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ า
โขงตอนบน (GMS) ซึ่งประกอบด้วยสาธารณรัฐประชาชนจีน (ตอนใต้) สหภาพพม่า และ สปป.ลาว 2-13
นอกจากเป็นจังหวัดชายแดนแล้ว เชียงรายยังมีโครงสร้างพื้นฐานระบบสาธารณูปโภค เป็นปัจจัยส าคัญ
ที่เอื้อต่อการค้าชายแดน การขนส่งสินค้าทั้งในประเทศและไปยังต่างประเทศ
