Page 19 - แผนการใช้ที่ดินจังหวัดสมุทรปราการ 2566
P. 19

1-7





                        1.5.11  การชะลางพังทลายของดิน ตามพระราชบัญญัติพัฒนาที่ดิน พ.ศ. 2551 การชะลาง

                                                       
                  พังทลายของดิน หมายความวา ปรากฏการณซึ่งที่ดินถูกชะลางกัดเซาะพังทลายดวยพลังงานที่เกิดจากน้ำ
                  ลม หรือโดยเหตุอื่นใดใหเกิดการเสื่อมโทรม สูญเสียเนื้อดิน หรือความอุดมสมบูรณของดน
                                                                                                      ิ
                  (กรมพัฒนาที่ดิน, 2552)

                        1.5.12  การอนุรักษดินและน้ำ (Soil and Water Conversation) หมายถึง การใชทรัพยากรดน
                                                                                                      ิ
                  และน้ำอยางเหมาะสม ดวยวิธีการที่ชาญฉลาด คุมคา เกิดประโยชนสูงสุด และมีความยั่งยืนการนำ
                  มาตรการอนุรักษดินและน้ำมาใชก็เพื่อปองกัน และรักษาดินไมใหถูกชะลางพังทลายทั้งบนพื้นที่มี
                  ความลาดเทต่ำจนถึงพื้นที่ที่มีความลาดชันสูง ซึ่งปจจุบันมาตรการอนุรักษดินและน้ำที่ใชกันอยู

                  สามารถแบงออกตามลักษณะของมาตรการไดเปน 2 แบบ คือ มาตรวิธีกล (Mechanical Measures)
                                                                                                      ิ
                  และมาตรการวิธีพืช (Vegetative Measures) การเลือกใชมาตรการใดควรพิจารณาลักษณะดน
                  ลักษณะภูมิประเทศ ปริมาณน้ำฝน ตลอดจนการใชประโยชนบนพื้นที่ดิน โดยเลือกวิธีการผสมผสาน
                                     ่
                                     ื
                                                                                                    
                  มาตรการใหเหมาะสมเพอใหการทำการเกษตรเกดความยังยืน เกื้อกูลกัน และสงผลใหมาตรการอนุรักษดิน
                                                         ิ
                                                                ่
                  และน้ำมามีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น (กองอนุรักษดินและน้ำ, 2544) ตามพระราชบัญญัติพัฒนาที่ดิน พ.ศ. 2551
                  การอนุรักษดินและน้ำ หมายความวา การกระทำใด ๆ ที่มุงใหเกิดการระวังปองกันรักษาดิน และที่ดิน
                  ไมใหเกิดความเสื่อมโทรม สูญเสีย รวมถึงการรักษา ปรับปรุง ความอุดมสมบูรณของดินและการรักษาน้ำ
                  ในดินหรือบนผิวดินใหคงอยูเพื่อรักษาดุลธรรมชาติใหเหมาะสมในการใชประโยชนที่ดินในทาง

                  เกษตรกรรม (กรมพัฒนาที่ดิน, 2552) แบงเปน 2 มาตรการ 1) มาตรการวิธีกล หมายความวา วิธีการ
                  อนุรักษดินและน้ำ โดยการกอสรางโครงสรางทางวิศวกรรม โดยวิธีการไถพรวนตามแนวระดับ คันดินกนน้ำ
                                                                                                   ั้
                  ขั้นบันไดดิน คูรับน้ำขอบเขา บอน้ำในไรนาหรืออื่น ๆ และ 2) มาตรการวิธีพืช หมายความวา วิธีการ
                  อนุรักษดินและน้ำ โดยวิธีการทางพืช โดยการปลูกพืชหรือใชสวนใด ๆ ของพืชทำใหเปนแถบหรือเปนแนว

                  หรือปกคลุมผิวดินหรืออื่น ๆ
                        1.5.13  ทรัพยากรน้ำหรือน้ำ หมายถึง ของเหลวเกิดจากการรวมตัวกันของกาซไฮโดรเจนและ
                  กาซออกซิเจนในภาวะที่เหมาะสมหรือความหมายในลักษณะเปนทรัพยากรธรรมชาติ หมายถึง สิ่งท   ่ ี
                  นำมาใชอุปโภค บริโภค ชำระลางรางกาย ใชในการเพาะปลูก การเกษตรกรรม อุตสาหกรรม

                  การคมนาคมทางน้ำ การผลิตพลังงาน ทรัพยากรน้ำยังเปนทรัพยากรประเภทหนึ่งที่สามารถเกิดขน
                                                                                                      ้
                                                                                                      ึ
                  ทดแทนอยูตลอดเวลาเปนวัฎจักร ความสัมพันธของดิน น้ำ และปา เริ่มจากวัฏจักรของน้ำ ทระเหยจาก
                                                                                              ี่
                  ผิวทะเลและพื้นดินหมุนเวียนขึ้นไปในชันบรรยากาศในรูปของไอน้ำ ไอน้ำจะกลั่นตัวกลายเปนฝนและ
                                                   ้
                  ไหลซึมลงไปในดิน สวนที่เหลือก็จะเปนน้ำไหลบนพื้นผิวดินไปตามลาดเขากลายเปนธารน้ำเล็ก ๆ
                  รวมกันเปนแมน้ำ และไหลลงสูทะเล การระเหยของน้ำจากดินและการคายน้ำของตนไมก็เปนหนึ่งในวัฏ
                                                                               
                                                                                                      ิ
                                                                           
                  จักรของน้ำที่ทำใหเกิดความชืนในชั้นบรรยากาศ โดยการคายน้ำของตนไมและการระเหยของน้ำจากดน
                                          ้
                                  ั
                  จะมีความสัมพันธกน อีกทั้งโครงสรางของดินในปาจะมความสามารถในการดูดซมน้ำสูง โดยการทำงาน
                                                               ี
                                                                                    ึ
                  ผานระบบรากของตนไม นอกจากนี้แลวการสูญเสียน้ำจากการระเหยในพื้นที่ปาจะนอยกวาการสูญเสีย
                  น้ำจากการระเหยในพื้นที่แบบเดียวกันที่ไมมีตนไมปกคลุม ทำใหพื้นที่ที่ปกคลุมไปดวยตนไมอยาง
                  หนาแนน เชน ผืนปา มีอิทธิพลตอความสมดุลของวัฏจักรน้ำเปนอยางมาก เพราะฉะนั้นการอนุรักษปาก ็
                                                                                                   
                                                                                            ั
                  หมายถึงการอนุรักษน้ำดวย เราจึงควรหันมาใหความสนใจกับการอนุรักษตนน้ำเหลานี้ซึ่งมกจะถูกปลอย
                  ปละละเลย การกระทำของมนุษยที่มีตอดินและตนไมยอมสงผลถึงวัฏจักรของน้ำไมทางใดก็ทางหนึ่งอยาง
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24