Page 136 - Land Use Plan of Thailand
P. 136
4-18
ตารางที่ 4-4ช่วงเวลาการเกิดภัยธรรมชาติในภาคต่างๆ ของประเทศไทย (ต่อ)
ใต้
เดือน/ภาค เหนือ ตะวันออกเฉียงเหนือ กลาง ตะวันออก
ฝั่งตะวันออก ฝั่งตะวันตก
ตุลาคม พายุหมุนเขต พายุหมุนเขต อุทกภัย พายุหมุนเขต
ร้อน ร้อน ร้อน
อุทกภัย อุทกภัย อุทกภัย
พายุฝนฟ้า พายุฝนฟ้า คลื่นพายุซัดฝั่ง
คะนอง คะนอง
แผ่นดินถล่ม
พฤศจิกายน อุทกภัย พายุหมุนเขต
ร้อน
อุทกภัย
คลื่นพายุซัดฝั่ง
แผ่นดินถล่ม
ธันวาคม อุทกภัย
ที่มา : กรมอุตุนิยมวิทยา (2557: 21)
1) ดินถล่ม การเกิดดินถล่มในประเทศไทยและสร้างความเสียหายในลักษณะภัยพิบัติส่วน
ใหญ่เป็นลักษณะการไหลของดินและหินจากที่สูงมาทับถมข้างล่าง ซึ่งเกิดจากน้ าฝนเป็นปัจจัยหลักในการ
กระตุ้นให้เกิดโดยมีปริมาณน้ าฝนมากกว่า 100 มิลลิเมตรต่อวัน และมีการสะสมในช่วง 2-3 วัน ตลอดจน
ลักษณะทางธรณีวิทยาของพื้นที่เป็นหินเนื้อแน่นแต่ผุง่าย ดินเป็นดินเนื้อหยาบถึงเนื้อละเอียด ภูมิประเทศ
เป็นภูเขาสูงชัน ที่ลาดเชิงเขา หุบเขาหรือหน้าผา และมักจะเกิดควบคู่กับน้ าป่าไหลหลากเมื่อฝนตกหนัก
(กรมพัฒนาที่ดิน, 2550)
เหตุการณ์ดินถล่มที่เกิดขึ้นในอดีตมีความรุนแรงและความถี่ไม่มากนัก แต่ปัจจุบัน
ดินถล่มเริ่มเกิดขึ้นบ่อยครั้ง จากที่เคยมีการบันทึกไว้พบว่าตั้งแต่ พ.ศ. 2513 เป็นต้นมา ประเทศไทยเกิด
ดินถล่มเกือบทุกปีทั้งในภาคเหนือและภาคใต้ มีความรุนแรงและสร้างความเสียหายแก่ชีวิต บ้านเรือน
ทรัพย์สิน และพื้นที่ท าการเกษตรมากขึ้นเช่นกัน
ข้อมูลของกรมพัฒนาที่ดินได้ระบุไว้ว่า ประเทศไทยมีพื้นที่เสี่ยงต่อการเกิดดินถล่ม
ระดับน้อย ปานกลางและสูงประมาณ 10.352 ล้านไร่ ครอบคลุมพื้นที่ 57 จังหวัด 1,007 หมู่บ้าน ที่อาจจะ
เกิดขึ้นเมื่อใดก็ได้ (รูปที่4-5 ตารางที่ 4-5)
