Page 91 - rubber
P. 91
3-23
5) ยางธรรมชาติมีคุณสมบัติที่ยางสังเคราะห์ไม่สามารถทดแทนได้ เช่น ในอุตสาหกรรมการผลิต
ล้อยานพาหนะจ้าเป็นจะต้องใช้ยางธรรมชาติเป็นวัตถุดิบหลักในการผลิต โดยที่การใช้ยางสังเคราะห์
มาทดแทนยางธรรมชาติในการผลิตล้อยานพาหนะยังไม่สามารถทดแทนได้ ซึ่งอุตสาหกรรมการผลิต
ล้อยานพาหนะเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมส้าคัญที่ใช้ยางธรรมชาติสูงกว่าอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์ยาง
ประเภทอื่น ๆ สะท้อนให้เห็นถึงจุดแข็งและความส้าคัญของยางธรรมชาติ
6) ยางพารามีความหลากหลายของการแปรรูปยางดิบที่ใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตยาง
ในอุตสาหกรรมต่อเนื่อง
7) ประเทศไทยมีสภาพพื นที่ที่เหมาะสมต่อการปลูกยางพารา
8) ประเทศไทยมีผลผลิตและส่งออกยางธรรมชาติเป็นอันดับ 1 ของโลก
9) โรงงานผลิตภัณฑ์ยางพาราที่ตั งอยู่ในประเทศไทยมีความได้เปรียบเรื่องต้นทุนหลายรายการ
เมื่อเทียบกับการตั งโรงงานในประเทศจีน
10) ประเทศไทยมีนโยบายและมาตรการของภาครัฐที่เอื อประโยชน์ต่อการพัฒนาอุตสาหกรรมยางพารา
ในส่วนของต้นน ้า มีกฎหมายและหน่วยงานที่รับผิดชอบเกี่ยวกับเรื่องยางพาราโดยเฉพาะ
จุดอ่อน
1) เกษตรกรชาวสวนยางส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรรายย่อย มีลักษณะการผลิตเป็นการผลิตแบบ
ครอบครัว ใช้ระบบกรีดถี่มีจ้านวนวันกรีดมาก ซึ่งการใช้ระบบกรีดที่ถี่เกินไปจะส่งผลเสียระยะยาวต่อ
ต้นยางพารา และท้าให้ผลผลิตต่อครั งกรีดน้อยกว่าระบบกรีดห่างของสวนยางขนาดใหญ่ ส่งผลให้ต้นทุน
ต่อกิโลกรัมสูงขึ น และก้าไรที่เกษตรกรควรจะได้รับจากผลผลิตลดลงด้วย
2) ช่องทางการจ้าหน่ายในประเทศมีจ้ากัดเพราะมีผู้ซื อน้อยราย ท้าให้เกิดการผูกขาดราคารับซื อยาง
3) ต้นทุนการผลิตยางแปรรูปของไทยสูงกว่าประเทศคู่แข่งอื่น ๆ เนื่องจากค่าแรงงานและต้นทุนพลังงาน
ของไทยสูงกว่าโดยเปรียบเทียบ
4) ประเทศไทยไม่สามารถก้าหนดราคาเองได้ เนื่องจากยางพาราของไทยเป็นสินค้าที่ผลิตเพื่อ
ส่งออกกว่าร้อยละ 80 และที่ส้าคัญ คือ ยางพาราเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ (Commodity) จึงถูกก้าหนดราคา
จากอุปสงค์และอุปทานในตลาดโลก ท้าให้ไทยต้องอยู่ในฐานะผู้ยอมรับราคา (Price Taker) อีกทั ง
ลักษณะสินค้าของยางพาราที่เป็นการแปรรูปอย่างง่ายและสินค้ามีความแตกต่างกันน้อย (Low Product
Differentiation) ท้าให้อุตสาหกรรมยางพาราของไทยเผชิญการแข่งขันสูง นับเป็นปัญหาเชิงโครงสร้าง
ที่ไทยได้เผชิญและต้องยอมรับความผันผวนของราคายางที่ถูกก้าหนดมาจากตลาดโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
5) ประเทศไทยส่งออกยางธรรมชาติที่อยู่ในรูปวัตถุดิบหรือยางแปรรูปเป็นส่วนใหญ่ จึงต้องพึ่งพา
ตลาดต่างประเทศเป็นหลัก ท้าให้มีความเสี่ยงในด้านราคา และจะเสียโอกาสในการสร้างมูลค่าเพิ่ม
6) ผู้ประกอบการในอุตสาหกรรมยางแปรรูปของไทยส่วนใหญ่เป็นกิจการขนาดกลาง และขนาดเล็ก
ยังมีข้อจ้ากัดด้านเงินทุนและเทคโนโลยีการผลิต
เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจยางพารา กองนโยบายและแผนการใช้ที่ดิน
