Page 17 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจข้าวนาปรัง
P. 17

2-1





                                                         บทที่ 2

                                                       ข้อมูลทั่วไป




                        ประเทศไทยตั้งอยู่ในเขตร้อนชื้นทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปเอเชีย ระหว่างละติจูด 5 องศา
                  37 ลิปดาเหนือ กับ 20 องศา 27 ลิปดาเหนือ และระหว่างลองจิจูด 97 องศา 22 ลิปดาตะวันออก กับ
                  105 องศา 37 ลิปดาตะวันออก มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 513,115 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ

                  320,696,887 ไร่ มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศใกล้เคียง ดังนี้
                          ทิศเหนือ    ติดสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ และสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
                          ทิศตะวันออก ติดสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และราชอาณาจักรกัมพูชา
                          ทิศใต้     ติดสหพันธรัฐมาเลเซีย

                          ทิศตะวันตก  ติดสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ และทะเลอันดามัน

                  2.1  สภาพภูมิประเทศ

                        2.1.1 ภาคเหนือ
                            ภาคเหนือมีเนื้อที่รวมประมาณ 106,027,680 ไร่ ประกอบด้วย 17 จังหวัด ได้แก่ จังหวัด

                  ก าแพงเพชร เชียงราย เชียงใหม่ ตาก นครสวรรค์ น่าน พะเยา พิจิตร พิษณุโลก เพชรบูรณ์ แพร่
                  แม่ฮ่องสอน ล าปาง ล าพูน สุโขทัย อุตรดิตถ์ และอุทัยธานี
                            ภูมิประเทศทางภาคเหนือส่วนใหญ่เป็นภูเขาสลับซับซ้อน โดยทั่วไปเป็นเทือกเขาสูง
                  ทอดตัวยาวจากเหนือถึงใต้และมีหุบเขาอยู่โดยทั่วไป ภูเขาสูงในทางภาคเหนือมีความส าคัญ คือ
                  เป็นต้นก าเนิดของแม่น้ าล าคลองที่ส าคัญ ไหลลงสู่ลุ่มน้ าต่าง ๆ ได้แก่ ลุ่มน้ าเจ้าพระยา ลุ่มน้ าโขง

                  และลุ่มน้ าสาละวิน เทือกเขาทางภาคเหนือมีความสูงเฉลี่ยประมาณ 1,600 เมตร จากระดับทะเล
                  ปานกลาง ส่วนใหญ่มีความสูงมากกว่า 1,000 เมตร จากระดับทะเลปานกลาง และบางแห่งมีความ
                  สูงมากกว่า 1,750 เมตร จากระดับทะเลปานกลาง นอกจากเทือกเขาและทิวเขาสูง ภาคเหนือยังมี

                  ลักษณะภูมิประเทศที่โดดเด่นคู่กับเทือกเขาต่าง ๆ คือ หุบเขาและแอ่งที่ราบระหว่างภูเขา โดยหุบ
                  เขาส่วนใหญ่จะแคบและลึก มีความยาวขนานกับสันเขา หุบเขาจะลึกมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความ
                  สูงของไหล่เขาทั้งสองด้านที่ประกบร่องหุบเขานั้น ส่วนแอ่งที่ราบระหว่างภูเขา เป็นที่ต่ าซึ่งมีภูเขา
                  ล้อมรอบ จะมีขนาดกว้างใหญ่กว่าหุบเขา เป็นที่สะสมของตะกอนน้ าพัดพากลายเป็นพื้นที่ราบที่มี

                  ความอุดมสมบูรณ์ มักเป็นแหล่งที่ตั้งถิ่นฐานของชุมชน

                        2.1.2 ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
                            ภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือภาคอีสาน มีเนื้อที่รวมประมาณ 105,533,963 ไร่ หรือ 1
                  ใน 3 ของพื้นที่ทั้งประเทศ ประกอบด้วย 20 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดกาฬสินธุ์ ขอนแก่น ชัยภูมิ นครพนม
                  นครราชสีมา บึงกาฬ บุรีรัมย์ มหาสารคาม มุกดาหาร ยโสธร ร้อยเอ็ด เลย ศรีสะเกษ สกลนคร สุรินทร์

                  หนองคาย หนองบัวล าภู อ านาจเจริญ อุดรธานี และอุบลราชธานี
                            ภูมิประเทศของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พื้นที่ส่วนใหญ่ยกตัวสูงเป็นขอบอยู่ทางทิศตะวันตก
                  และทางทิศใต้ มีภูเขาขนาดเล็กกระจายอยู่ทั่วไปของภาค พื้นที่โดยทั่วไปมีลักษณะเป็นที่ราบมีชื่อ
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22