Page 20 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจข้าวนาปรัง
P. 20

2-4





                  ภาคใต้ฝั่งตะวันออกซึ่งจะมีปริมาณฝนมากกว่าภาคใต้ฝั่งตะวันตก การเริ่มต้นฤดูฝนอาจจะช้าหรือเร็วกว่า

                  ก าหนดได้ประมาณ 1-2 สัปดาห์
                            3) ฤดูหนาว เริ่มต้นประมาณกลางเดือนตุลาคมถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ เมื่อลมมรสุม
                  ตะวันออกเฉียงเหนือพัดปกคลุมประเทศไทยตั้งแต่กลางเดือนตุลาคม ในช่วงกลางเดือนตุลาคมนาน

                  1-2 สัปดาห์ เป็นช่วงเปลี่ยนฤดูจากฤดูฝนเป็นฤดูหนาว อากาศแปรปรวนไม่แน่นอน อาจเริ่มมีอากาศเย็น
                  หรืออาจยังมีฝนฟ้าคะนอง โดยเฉพาะบริเวณภาคกลางตอนล่างและภาคตะวันออกลงไป ซึ่งจะหมดฝน
                  และเริ่มมีอากาศเย็นช้ากว่าภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

                        2.2.3 ปริมาณน ้าฝน
                            จากข้อมูลของกรมอุตุนิยมวิทยา (2563) ระหว่างปี 2534-2563 ปริมาณน้ าฝนรวมเฉลี่ย

                  ตลอดปีแต่ละภาคมีค่าดังนี้ ภาคเหนือมีค่า 1,256.1 มิลลิเมตร ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีค่า 1,429.9
                  มิลลิเมตร ภาคกลางมีค่า 1,218.4 มิลลิเมตร ภาคตะวันออกมีค่า 1,895.9 มิลลิเมตร และภาคใต้มีค่า
                  2,374.1 มิลลิเมตร ปริมาณฝนในแต่ละพื้นที่เปลี่ยนแปลงไปตามลักษณะภูมิประเทศ นอกเหนือจากการ
                  ผันแปรตามฤดูกาล บริเวณประเทศไทยตอนบนปกติจะแห้งแล้งและมีฝนน้อยในฤดูหนาว เมื่อเข้าสู่ฤดูร้อน

                  ปริมาณฝนจะเพิ่มขึ้นบ้างพร้อมทั้งมีพายุฟ้าคะนอง และเมื่อเข้าสู่ฤดูฝนปริมาณน้ าฝนจะเพิ่มขึ้นมาก โดย
                  จะมีปริมาณน้ าฝนมากที่สุดในเดือนสิงหาคมหรือเดือนกันยายน พื้นที่ที่มีปริมาณน้ าฝนมากส่วนใหญ่จะอยู่
                  ด้านหน้าทิวเขาหรือด้านรับลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ได้แก่ พื้นที่ทางด้านตะวันตกของประเทศ บริเวณ
                  อ าเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี และภาคตะวันออกบริเวณจังหวัดจันทบุรีและจังหวัดตราด โดย

                  เฉพาะที่อ าเภอคลองใหญ่ จังหวัดตราด มีปริมาณน้ าฝนรวมตลอดปีมากกว่า 4,858.2 มิลลิเมตร
                  ส่วนพื้นที่ที่มีฝนน้อยส่วนใหญ่อยู่ด้านหลังเขา ได้แก่ พื้นที่ตอนกลางของภาคเหนือ บริเวณจังหวัดล าพูน
                  ล าปาง และแพร่ พื้นที่ด้านตะวันตกของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ บริเวณจังหวัดชัยภูมิและจังหวัด
                  นครราชสีมา และภาคกลาง ส าหรับภาคใต้มีฝนตกชุกเกือบตลอดปี ยกเว้นช่วงฤดูร้อน พื้นที่บริเวณ

                  ภาคใต้ฝั่งตะวันตกซึ่งเป็นด้านรับลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ จะมีปริมาณน้ าฝนมากกว่าภาคใต้ฝั่งตะวันออก
                  ในช่วงฤดูฝน โดยมีปริมาณน้ าฝนมากที่สุดในเดือนกันยายน ส่วนช่วงฤดูหนาวบริเวณภาคใต้ฝั่งตะวันออกซึ่ง
                  เป็นด้านรับลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ จะมีปริมาณน้ าฝนมากกว่าภาคใต้ฝั่งตะวันตก มีปริมาณฝนมาก

                  ที่สุดในเดือนพฤศจิกายน พื้นที่ที่มีปริมาณน้ าฝนมากที่สุดของภาคใต้อยู่บริเวณจังหวัดระนอง ซึ่งมีปริมาณ
                  น้ าฝนรวมตลอดปีมากกว่า 4,168.6 มิลลิเมตร ส่วนพื้นที่ที่มีฝนน้อย ได้แก่ ภาคใต้ฝั่งตะวันออกตอนบน
                  ด้านหลังทิวเขาตะนาวศรี บริเวณจังหวัดเพชรบุรีและจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ (ตารางผนวกที่ 2-1)

                        2.2.4 ความชื นสัมพัทธ์
                            ความชื้นสัมพัทธ์ของอากาศ เป็นอัตราส่วนของจ านวนไอน้ าที่มีอยู่ในอากาศต่อจ านวนไอน้ าที่

                  อาจมีได้จนอิ่มตัวเต็มที่ในอากาศเดียวกันนั้น ความชื้นสัมพัทธ์จึงก าหนดเป็นเรือนร้อย โดยให้จ านวน
                  ความชื้นที่อิ่มตัวเต็มที่เป็น 100 ส่วน ประเทศไทยตั้งอยู่ในเขตร้อนใกล้เส้นศูนย์สูตรจึงมีอากาศร้อนชื้นปกคลุม
                  เกือบตลอดปี เว้นแต่บริเวณที่อยู่ลึกเข้าไปในแผ่นดิน ตั้งแต่ภาคกลางขึ้นไปความชื้นสัมพัทธ์จะลดลง
                  ชัดเจนในช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อน โดยเฉพาะฤดูร้อนจะเป็นช่วงที่ความชื้นสัมพัทธ์ลดลงต่ าสุดในรอบปี

                  จากข้อมูลของกรมอุตุนิยมวิทยา (2563) ความชื้นสัมพัทธ์เฉลี่ยตลอดปีมีค่า 76 เปอร์เซ็นต์ (%)
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25