Page 123 - Lower Songkhram River Basin

4-9

4.2.2 เขตเกษตรกรรม (B2)

เขตเกษตรกรรม เนื้อที่ 353,556 ไร หรือรอยละ 62.39 ของพื้นที่ศึกษา ประกอบดวย เขตยอย
3 เขตประกอบดวย เขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษนอกเขตชลประทาน เขตเพาะเลี้ยงสัตวน้ำ และเขตปศุสัตว
โดยมีรายละเอียดตาง ๆ ดังนี้

1) เขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษนอกเขตชลประทาน (หนวยแผนที่ B22)
เขตนี้กำหนดใหเปนเขตเกษตรกรรมนอกพื้นที่ชลประทาน (หนวยแผนที่ B-22) มีเนื้อที่
352,542 ไร หรือรอยละ 62.21 ของพื้นที่ศึกษา เปนเขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษรอบพื้นที่ชุมน้ำ พื้นที่
ในเขตนี้ มีการใชประโยชนเพื่อทำการเกษตรเปนหลัก ไดแก การทำนาขาว การปลูกไมยืนตน พืชไร ไมผล

และพืชผัก มีสภาพพื้นที่คอนขางราบเรียบถึงพื้นที่ลูกคลื่นลอนลาด ดินที่พบในพื้นที่ลุมสวนใหญใช
ทำนา ลักษณะดินเปนดินลึกปานกลางถึงลึกมาก มีการระบายน้ำเลว สวนบริเวณที่เปนที่ดอนมีสภาพ
พื้นที่ตั้งแตคอนขางราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด ลักษณะดินที่พบเปนดินตื้นถึงลึกมากมีการระบายน้ำ
ระดับดีปานกลางถึงดีเกินไป การใชประโยชนที่ดินบริเวณดังกลาวนี้สวนใหญใชเพื่อการปลูกไมยืนตน

เชน ยางพารา ปาลมน้ำมัน ยูคาลิปตัส เปนตน บางพื้นที่ใชในการปลูกพืชไร เชน มันสำปะหลัง
ออยโรงงาน ยาสูบ สับปะรด เปนตน บางพื้นที่ใชในการปลูกไมผล เชน ลิ้นจี่ มะมวง กลวย ลำไย เปนตน
และในพื้นที่บริเวณที่มีแหลงน้ำที่เพียงพอ เกษตรกรจะใชพื้นที่เพื่อทำไรนาสวนผสมหรือเกษตรทฤษฎีใหม
และจากการประเมินความเหมาะสมของดินทางกายภาพสำหรับการปลูกพืชในเขตนี้พบวาสวนใหญอยูใน

ระดับความเหมาะสมปานกลาง ซึ่งอาจมีขอจำกัดบางประการในการใชที่ดิน เชน ดินทรายจัด ดินตื้น
เปนตน แตเกษตรกรมีการจัดการพื้นที่ไดเปนอยางดี จึงไมจัดเปนพื้นที่ที่มีขอจำกัดหรือพื้นที่ดิน
ปญหาแตอยางใด พื้นที่เขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษนอกเขตชลประทานนี้ สามารถแบงพื้นที่การใชที่ดิน
เพื่อการผลิตตามศักยภาพและความเหมาะสมของที่ดิน ไดดังนี้

(1) พื้นที่ทำนา
มีเนื้อที่ 229,368 ไร หรือรอยละ 40.47 ของพื้นที่ศึกษา มีสภาพพื้นที่ราบเรียบ
ดินที่พบเปนดินลึกปานกลางถึงลึกมาก มีการระบายน้ำเลว ดินมีความอุดมสมบูรณตามธรรมชาติระดับ
ปานกลางถึงสูง เขตนี้กำหนดใหเปนเขตเกษตรกรรมเพื่อการปลูกขาวโดยอาศัยน้ำฝนเปนหลัก จากการประเมิน

คุณภาพที่ดินในการปลูกพืช พบวาพื้นที่เขตนี้เหมาะสมปานกลางตอการทำนาป และไมเหมาะสมตอ
การปลูกไมยืนตน และไมผล
ขอเสนอแนะในการใชพื้นที่

- ควรปรับปรุงบำรุงดินโดยการเพิ่มอินทรียวัตถุ เชน ปุยหมัก ปุยคอก หรือปุยพืชสด
เพื่อชวยปรับปรุงโครงสรางของดินและเพิ่มธาตุอาหารที่เปนประโยชนสำหรับพืช รวมกับการใส
ปุยวิทยาศาสตรในอัตราสวนที่เหมาะสมเพื่อเพิ่มความอุดมสมบูรณใหแกดิน
- ควรมีการปรับสภาพพื้นที่ในแปลงนาขาว เพื่อควบคุมระดับการแชขังของน้ำ
ในระหวางการเพาะปลูกใหเหมาะสม

- ควรมีการขุดลอกคลองและเพิ่มทอลอดตามถนนสายหลักที่สรางขวางทางเดินน้ำ
เพื่อใหการระบายน้ำในพื้นที่ปลูกขาวเปนไปอยางรวดเร็ว ไมใหเกิดน้ำแชขังเปนเวลานานจนตนขาวเสียหาย
- พิจารณาดำเนินการพัฒนาแหลงน้ำขนาดเล็กในพื้นที่ รวมทั้งการปรับปรุงประสิทธิภาพ

แหลงน้ำตามธรรมชาติใหมีการกักเก็บน้ำไดดีขึ้น เพื่อใหสามารถใชประโยชนในการปลูกพืชฤดูแลงได