Page 125 - Lower Songkhram River Basin

4-11

- ควรจัดทำระบบอนุรักษดินและน้ำเพื่อปองกันการชะลางพังทลายของดิน รวมถึง

การแนะนำทางดานการจัดการสภาพพื้นที่ เชน สงเสริมใหมีการปลูกพืชและไถพรวนในลักษณะ
ขวางความลาดชันของพื้นที่
- ชวยเหลือและสนับสนุนการแปรรูปผลิตผลไมอยางงาย เปนการเพิ่มมูลคาสินคา

และเก็บไดนาน โดยการจัดการอบรมวิธีการผลิต การบริหารจัดการธุรกิจและสนับสนุนดานการเงิน
ที่เหมาะสม
- พัฒนาองคกรเกษตรที่ปลูกไมผลในเขตดังกลาวที่ใหความเขมแข็ง สามารถดำเนินการ
เพื่อการชวยเหลือเกษตรกร ทั้งในดานปจจัยการผลิตที่มีราคาคอนขางสูงและคุณภาพของปจจัยการผลิต

ที่ตองอยูในระดับที่ดี เชน ปุย สารกำจัดศัตรูพืช และกิ่งพันธุ ปญหาหนี้สินของเกษตรกรซึ่งมีผลกระทบ
ตอการลงทุนของเกษตรกร การควบคุมคุณภาพของผลผลิต การจัดหาตลาดที่จะรับซื้อผลผลิตทางการเกษตร
อยางเปนระบบ
(4) พื้นที่ปลูกไมยืนตน

มีเนื้อที่ 113,796 ไร หรือรอยละ 20.08 ของพื้นที่ศึกษา มีสภาพพื้นที่คอนขางเรียบ
ถึงลูกคลื่นลอนลาด ดินที่พบสวนใหญเปนดินลึกปานกลางถึงดินลึกมาก ดินมีความอุดมสมบูรณตามธรรมชาติ
ในระดับต่ำถึงปานกลาง มีการระบายน้ำที่ดี ในปจจุบันสภาพพื้นที่สวนใหญเปนไมยืนตน เชน ยางพารา
ปาลมน้ำมัน ยูคาลิปตัส เปนตน พื้นที่เขตนี้กำหนดใหเปนเขตเกษตรกรรมเพื่อการปลูกไมยืนตน

โดยอาศัยน้ำฝนเปนหลัก พื้นที่เขตนี้มีศักยภาพปานกลางสำหรับปลูกไมยืนตน หากมีการปรับปรุงบำรุงดิน
และพัฒนาแหลงน้ำ จะสามารถยกระดับชั้นคุณภาพที่ดินเปนเหมาะสมสูงสำหรับปลูกไมยืนตนได
ขอเสนอแนะในการใชพื้นที่
- ควรมีการปรับปรุงบำรุงดินโดยการใชปุยอินทรีย รวมกับปุยวิทยาศาสตรในปริมาณ

ที่เหมาะสม เพื่อปรับโครงสรางและเพิ่มธาตุอาหารใหแกดิน
- ควรแนะนำเกษตรกรใหจัดทำระบบอนุรักษดินและน้ำ เชน ปลูกหญาแฝกเพื่อ
ปองกันการเกิดการชะลางพังทลายของหนาดิน
- ควรสงเสริมและสนับสนุนใหมีการรวมกลุมของเกษตรกรแตละสายการผลิต เพื่อใหมี

การอบรมและถายทอดเทคโนโลยีการผลิตสมัยใหม การปรับปรุงขบวนการและขั้นตอนการผลิต เพื่อเปน
การเพิ่มคุณภาพและผลผลิตใหสูงขึ้น
- ควรสงเสริมและสนับสนุนใหมีการรวมกลุมของเกษตรกร เพื่อเพิ่มอำนาจการตอรอง

ในการขายผลผลิตใหไดราคายุติธรรม
- ดำเนินการพัฒนาแหลงน้ำขนาดเล็กในพื้นที่เขตนี้ รวมทั้งการปรับปรุงประสิทธิภาพ
แหลงน้ำตามธรรมชาติ เชน เหมือง ฝาย ลำคลองสาธารณะ ใหมีการกักเก็บน้ำไดดีขึ้น
2) เขตเพาะเลี้ยงสัตวน้ำ (หนวยแผนที่ B24)
มีเนื้อที่ 506 ไร หรือรอยละ 0.09 ของพื้นที่ศึกษา โดยสวนใหญมีการเพาะเลี้ยงปลาในกระชัง

และมีบางสวนที่เปนการเพาะเลี้ยงสัตวน้ำแบบธรรมชาติ โดยหนวยงานที่เกี่ยวของ ไดแก สำนักงานประมง
จังหวัดนครพนม ศูนยวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตวน้ำจืดจังหวัดนครพนม ไดจัดทำโครงการสงเสริม
การเพาะเลี้ยงสัตวน้ำในพื้นที่รอบ ๆ พื้นที่ชุมน้ำแหงนี้ โดยมีองคกรปกครองสวนทองถิ่นเปนหนวยงาน

สนับสนุน