Page 199 - Phetchaburi
P. 199
5-5
ประโยชนที่ดิน สามารถจำแนกออกเปนบริเวณที่มีสภาพปาไมสมบูรณ บริเวณที่มีสภาพปาไมเสื่อมโทรม
หรือไมละเมาะ ซึ่งเปนบริเวณที่มีการบุกรุกพื้นที่ปาไมเพื่อการทำไมและทำการเกษตรในอดีต และพื้นที่
ที่มีการทำการเกษตรและปลูกสรางที่อยูอาศัยในปจจุบัน เปนพื้นที่รอการพิสูจนสิทธิ์ โดยเมื่อพิจารณา
รวมกับขอมูลสภาพพื้นที่และลักษณะทางกายภาพของดินบริเวณที่เกษตรกรบุกรุกพื้นที่ปาไม
สามารถกำหนดเขตการใชที่ดินไดเปน 4 เขต โดยมีรายละเอียดดังนี้
(1) เขตบำรุงรักษาสภาพปา (หนวยแผนที่ 121) มีเนื้อที่ 10,212 ไร
หรือรอยละ 0.26 ของพื้นที่จังหวัดเพชรบุรี พื้นที่ในเขตนี้มีสภาพเปนปาไมสมบูรณ ซึ่งอยูภายใต
ขอกำหนดที่ตองสงวนพื้นที่เพื่อการอนุรักษปาไมในเขตพื้นที่ปาไมเพื่อการใชประโยชนดานเศรษฐกิจ
ขอเสนอแนะในการใชพื้นที่
- ควบคุมมิใหมีการเปลี่ยนแปลงธรรมชาติไปใชประโยชนในรูปแบบอื่นๆ
- ควรมีการบำรุงรักษาสภาพปาธรรมชาติตามหลักวิชาการ
- ดำเนินการปองกันและปราบปรามการลักลอบตัดไมทำลายปาใหมี
ประสิทธิภาพและมีผลการปฏิบัติอยางตอเนื่อง โดยดำเนินการกับผูกระทำผิดอยางเด็ดขาด
- ถาบริเวณนี้มีการบุกรุกพื้นที่ในภายหลัง เจาหนาที่ผูรับผิดชอบใน
พื้นที่ควรรีบดำเนินการปลูกปาทดแทนโดยเร็ว เพื่อปองกันการขยายพื้นที่ของการบุกรุกตอไป
- ควรสงเสริมใหราษฎรในพื้นที่และพื้นที่ขางเคียงเห็นคุณคาของ
ทรัพยากรปาไมและมีสวนรวมในการดูแลรักษาปาไมในพื้นที่เพื่อเปนการรักษาสภาพปาไมใหสมบูรณ
และใหทรัพยากรปาไมมีผลผลิตสม่ำเสมอตลอดไป ในขณะเดียวกันควรกำหนดมาตรการในการใชประโยชน
จากปาไมและการหาของปารวมกันระหวางองคกรของราษฎรในพื้นที่รวมกับเจาหนาที่ของรัฐฯ
ที่รับผิดชอบและเสริมความรูใหกับราษฎรในพื้นที่ใหเห็นความสำคัญของปาไม
(2) เขตฟนฟูสภาพปา 2 (หนวยแผนที่ 122) มีเนื้อที่ 1,313 ไร
หรือรอยละ 0.03 ของพื้นที่จังหวัดเพชรบุรี พื้นที่เขตนี้อยูภายใตขอกำหนดที่ตองสงวนพื้นที่เพื่อ
การอนุรักษปาไมในเขตพื้นที่ปาไมเพื่อการใชประโยชน ดานเศรษฐกิจ ในอดีตพื้นที่บริเวณนี้เคยเปน
ปาไมที่สมบูรณตามธรรมชาติ ตอมามีการบุกรุกที่ดิน มีการตัดตนไมเพื่อใชประโยชนและนำที่ดินมาใช
ดานเกษตรกรรม แตเนื่องจากขอจำกัดของลักษณะทางกายภาพของดิน และสภาพภูมิประเทศในเขตนี้
ไมเหมาะสมสำหรับการเกษตร ทั้งนี้เนื่องจากดินที่พบสวนใหญเปนดินตื้นหรือสภาพพื้นที่มีความลาดชัน
เกินกวา 35 เปอรเซ็นต เมื่อดินเสื่อมโทรมลง ผลผลิตทางการเกษตรกรรมเริ่มลดลงจนไมคุมกับการลงทุน
เกษตรกรที่ครอบครองที่ดินก็ปลอยใหเปนที่รกรางวางเปลา และเนื่องจากพื้นที่บริเวณนี้มีลูกไมของ
พรรณไมดั้งเดิม ซึ่งสามารถเจริญเติบโตและปรับสภาพไดระดับหนึ่ง ถาไมมีกิจกรรมที่จะรบกวนพื้นที่
โดยเฉพาะอยางยิ่งการใชที่ดินดังกลาวเพื่อการเกษตรกรรม สภาพปาที่เสื่อมโทรมจะสามารถฟนตัวขึ้นมา
เปนปาไมที่สมบูรณไดอีกครั้ง จึงควรใหพื้นที่บริเวณนี้กลับคืนสูสภาพปาตามธรรมชาติดังเดิม
หรือใชพื้นที่นี้ปลูกไมโตเร็วในลักษณะของสวนปาเศรษฐกิจหรือปาชุมชนของเกษตรกรในพื้นที่
ขอเสนอแนะในการใชพื้นที่
- กำหนดมาตรการและแนวทางในการปองกันมิใหราษฎรบุกรุก
พื้นที่ในเขตนี้เพื่อนำกลับมาใชดานการเกษตรกรรม