Page 144 - Phetchaburi

3-68

Bama Kayin (กะเหรี่ยงพมา) และกะเหรี่ยงโผลว/โปว ในชื่อเรียก Taliang Kayin (กะเหรี่ยงมอญ) ทั้งนี้

มีคำอธิบายถึงความหมายของคำเรียกชาวกะเหรี่ยงในหลายที่มา อาทิ Kayin มีความหมายในภาษาบาลีวา
คนเลี้ยงสัตวที่สกปรก (dirty feeders), Karen เชื่อมโยงกับภาษาสันสกฤตวา Karita หรือกลุมคนปา
(barbarian tribes) นอกจากนี้ คำวา ขา (kha) ในภาษาไทยเรียกคนที่อยูในระดับต่ำ นิยามถึงกลุมคน

นับถือผีที่อาศัยอยูในปา โดยกลุมคนในพื้นที่ราบลุมซึ่งมีอารยธรรม และกะเหรี่ยงโผลวเรียกหมูบาน
ใจแผนดินแตในอดีตวา "คึ่ยคึ่ย" หมายถึง บริเวณแพรกน้ำหรือตนน้ำ
คำวากะหราง เปนคำที่คนในพื้นที่ภาคกลางของประเทศไทย โดยเฉพาะอยางยิ่งในจังหวัด
กาญจนบุรี สุพรรณบุรี อุทัยธานี ราชบุรี เพชรบุรี เรียกกลุมกะเหรี่ยงสะกอ ซึ่งมีความแตกตางจาก

กะเหรี่ยงโป ที่เปนคนสวนใหญในพื้นที่เขตนี้ Lehman (1979: 230) กลาววา คนกาญจนบุรีใชคำวา
กะเหรี่ยง ที่หมายถึงทั้งกลุมโปและสะกอโดยรวม แตถาตองการจำแนกความแตกตางก็จะเรียกกลุม
สะกอวา กะหราง ขณะที่ชาวบานในหมูบานบางกลอยนั้น เรียกตัวเองวา "ปกาเกอะญอ" และเปนที่รูจัก
กันในแวดวงสังคมในชื่อเรียก "กะเหรี่ยงบางกลอย" "กะเหรี่ยงตนน้ำเพชร" เนื่องจากสถานการณ

ความขัดแยงระหวางรัฐกับชุมชนในการอพยพโยกยาย ทำใหสื่อสาธารณะนำเสนอขาวสารตอเนื่อง
ยาวนาน ทั้งนี้เนื่องจากกะเหรี่ยงนั้นมีหลายกลุมในการเผยแพรตอสาธารณชน ชื่อเรียกเฉพาะกะเหรี่ยง
จากบานโปงลึก-บางกลอย, บางกลอยบน-ใจแผนดิน จึงถูกยนยอเพื่อความเขาใจตรงกัน

รูปที่ 3-23 ชาวกะเหรี่ยง – กะหราง