Page 58 - แผนการใช้ที่ดินจังหวัดพิษณุโลก

3-8

การจัดการพืชนี้ยังมีความสัมพันธ์กับสภาพภูมิอากาศในพื้นที่นั้นๆอีกด้วย เนื่องจากสภาพภูมิอากาศนั้น

มีผลต่อการเจริญเติบโตของพืชซึ่งในการประเมินอัตราการชะล้างพังทลายของดินครั้งนี้ใช้ค่าปัจจัยการ
จัดการพืชตามการศึกษาของกรมพัฒนาที่ดิน (2545)
P คือ ค่าปัจจัยการอนุรักษ์ดินและน้ า (conservation practice factor) เป็นปัจจัยที่

แสดงถึงมาตรการอนุรักษ์ดินและน้ าในพื้นที่นั้นๆ เช่น การปลูกพืชตามแนวระดับ (Contouring) การปลูก
พืชสลับขวางความลาดเอียง (Strip cropping) เป็นต้น ในการประเมินการชะล้างพังทลายของดินครั้งนี้
ใช้ค่าปัจจัยการปฏิบัติป้องกันการชะล้างพังทลายตามการศึกษาของกรมพัฒนาที่ดิน (2545)
จากค่าปัจจัยทั้ง 5 ปัจจัยนั้น สามารถน ามาค านวณการสูญเสียดินสอดคล้องตามสมการ
การสูญเสียดินสากล (Universal Soil Loss Equation : USLE) โดยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ ซึ่งแบ่ง

ชั้นความรุนแรงของการสูญเสียดินออกเป็น 5 ระดับดังนี้
ชั นความรุนแรงของการสูญเสียดิน อัตราการสูญเสียดิน (ตัน/ไร่/ปี)
น้อย 0-2

ปานกลาง 2-5
รุนแรง 5-15
มาก 15-20
มากที่สุด มากกว่า 20

ผลจากการประเมินอัตราการสูญเสียดินของจังหวัดพิษณุโลก โดยมีรายละเอียดดังตารางที่

3-2 และรูปที่ 3-3 พบว่า พื้นที่ส่วนใหญ่มีระดับความรุนแรงของการสูญเสียดินน้อย มีเนื้อที่ 3,608,717 ไร่
หรือร้อยละ 53.38ของเนื้อที่จังหวัด เนื่องจากมีสภาพเป็นที่ราบลุ่ม น้ าท่วมขังในฤดูฝน โอกาสเกิดการ
ชะล้างพังทลายของหน้าดินมีน้อย มีความเหมาะสมส าหรับการท านาปัจจุบันเป็นแหล่งผลิตข้าวที่ส าคัญ
ของจังหวัดพิษณุโลก

ตารางที่ 3-2 ระดับความรุนแรงของการสูญเสียดินของจังหวัดพิษณุโลก

เนื อที่
ระดับความรุนแรงของการสูญเสียดิน
ไร่ ร้อยละ

น้อย 3,608,717 53.38

ปานกลาง 2,139,831 31.66

รุนแรง 670,966 9.93
รุนแรงมาก 25,222 0.37

รุนแรงมากที่สุด 315,173 4.66

รวม 6,759,909 100.00
ที่มา: กลุ่มนโยบายและวางแผนการใช้ที่ดิน กองนโยบายและแผนการใช้ที่ดิน กรมพัฒนาที่ดิน (2562)