Page 121 - แผนการใช้ที่ดินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์

5-9

เนื้อที่มากที่สุดของจังหวัด และเป็นพื้นที่ส าคัญในการผลิตพืชเศรษฐกิจ พื้นที่เขตนี้สามารถแบ่งเป็น

3 เขตย่อย ตามศักยภาพและความเหมาะสมของการใช้ประโยชน์ที่ดินดังนี้
2.1) เขตท้านา (สัญลักษณ์แผนที่ 221) มีเนื้อที่ 25,717 ไร่ หรือร้อยละ 0.65

ของเนื้อที่จังหวัด โดยเขตนี้มีพื้นที่ซ้อนทับกับพื้นที่ราชพัสดุประมาณ 148 ไร่ สภาพพื้นที่ราบเรียบหรือ
ค่อนข้างราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาดเล็กน้อย เนื้อดินเป็นดินร่วนปนดินเหนียวถึงดินร่วนปนทราย ที่ดิน
มีความเหมาะสมปานกลางถึงสูงในการท านาโดยอาศัยน้ าฝน
รูปแบบการพัฒนาและแนวทางการจัดการ ในการใช้พื้นที่เพื่อการท านาควรมี

การเพิ่มศักยภาพการผลิตด้วยการพัฒนาแหล่งน้ า เช่น บ่อน้ าในไร่นา เพื่อเก็บกักน้ าส าหรับปลูกพืช
ลดความเสียหายกรณีฝนทิ้งช่วง และเพิ่มศักยภาพการผลิตด้วยการใช้พันธุ์ดีจากแหล่งผลิตที่เชื่อถือได้
ประกอบกับการใช้ปุ๋ยอินทรีย์หรือปุ๋ยชีวภาพควบคู่กับการใช้ปุ๋ยเคมีในอัตราที่เหมาะสม หรืออาจท า
เกษตรแบบเกษตรผสมผสานตามแนวทางทฤษฎีใหม่ โดยการขุดบ่อน้ าเลี้ยงปลา ยกร่องปลูกผัก ไม้ผล

ไม้ยืนต้น และนาข้าวร่วมกัน
2.2) เขตพื้นที่พืชเศรษฐกิจเพื่อการอุตสาหกรรม (สัญลักษณ์แผนที่ 222) เขตนี้เป็น

เขตที่มีการปลูกพืชในลักษณะโควต้า เพื่อรองรับภาคธุรกิจและรักษาระดับราคาผลผลิตทางการเกษตร
โพดเฉพาะพืชที่ต้องพึ่งพาการแปรรูป มีเนื้อที่ 309,809 ไร่ หรือร้อยละ 7.79 ของเนื้อที่จังหวัด โดย
เขตนี้มีพื้นที่ซ้อนทับกับพื้นที่ราชพัสดุประมาณ 56,947 ไร่ พื้นที่ในเขตนี้ส่วนใหญ่มีสภาพพื้นที่ค่อนข้าง
ราบเรียบถึงเป็นลูกคลื่นลอนลาด เป็นพื้นที่ดอนมีความเหมาะสมของดินในการปลูกพืชไร่ ปัจจุบันมีการ

ใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการปลูกอ้อยโรงงาน สับปะรดโรงงาน และว่านหางจระเข้ โดยจ าแนกเขตย่อย
ได้ดังนี้
- เขตปลูกอ้อยโรงงาน มีเนื้อที่ 36,101 ไร่ หรือร้อยละ 0.91 ของเนื้อที่
จังหวัด

- เขตปลูกสับปะรดโรงงาน มีเนื้อที่ 270,203 ไร่ หรือร้อยละ 6.79 ของเนื้อที่
จังหวัด
- เขตปลูกว่านหางจระเข้โรงงาน มีเนื้อที่ 3,505 ไร่ หรือร้อยละ 0.09 ของเนื้อที่

จังหวัด
รูปแบบการพัฒนาและแนวทางการจัดการ
- ยึดรูปแบบและแนวทางการพัฒนาในเขตท านา
- ศึกษา วิจัยระบบการท าฟาร์ม (Farming system research) ระบบการปลูกพืช
หรือระบบเกษตรแบบผสมผสาน โดยน าเทคโนโลยีที่ได้ผลดีในสถานีทดลอง ไปทดสอบหาความเหมาะสม

ในไร่นาของเกษตรกรตามสภาพท้องถิ่น เพื่อเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ที่ดินจากการปลูกพืชชนิดเดียว
เป็นการปลูกพืชหลายชนิดในพื้นที่เดียวกัน
2.3) เขตพื้นที่พืชเศรษฐกิจเพื่อการแข่งขัน (สัญลักษณ์แผนที่ 223) เป็นเขตพืช
เศรษฐกิจเชิงเดี่ยวที่ปลูกในพื้นที่มีความเหมาะสม เน้นการผลิตเพื่อการส่งออกและแข่งขันกับต่างประเทศ

มีเนื้อที่ 244,730 ไร่ หรือร้อยละ 6.14 ของเนื้อที่จังหวัด โดยเขตนี้มีพื้นที่ซ้อนทับกับพื้นที่ราชพัสดุ
ประมาณ 36,961 ไร่ พื้นที่ในเขตนี้ส่วนใหญ่มีสภาพพื้นที่ราบเรียบถึงลูกคลื่นลอนลาด ดินลึกปานกลาง
ถึงลึก โดยจ าแนกเขตย่อยได้ดังนี้