Page 52 - รายงานประจำปี 2565

แผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร (GI) ของประเทศไทย

โดย กลุมวางแผนบริหารจัดการพื้นที่ชุมน้ำ

โครงการแผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร (GI) ของประเทศไทย จัดทำขึ้นโดยมีวัตถุประสงค
เพื่อกำหนดแผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร และกำหนดแนวทางการใชที่ดินตามศักยภาพของทรัพยากร
เพื่อคุมครองทรัพยากรดินที่เหมาะสมสำหรับพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร และสงเสริมการปรับปรุงบำรุงดินใหมีสภาพ

เหมาะสมตอพืชดังกลาวตลอดไป เพื่อใชเปนกรอบแนวทางในการขยายผลแผนพัฒนาพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร
ในอนาคตแบบบูรณาการ

หลักการและเหตุผล
การวางแผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตรตามศักยภาพของดินและที่ดิน มีสวนสำคัญที่จะทำใหประเทศไทย

มีการพัฒนาดานการเกษตรใหอยูในระดับที่สามารถแขงขันไดเมื่อเขาสูการเปนประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ทั้งนี้
กลุมวางแผนบริหารจัดการพื้นที่ชุมน้ำ กองนโยบายและแผนการใชที่ดิน เห็นความสำคัญของการอนุรักษพันธุพืชบงชี้

ทางภูมิศาสตร ซึ่งเปนพืชที่มีความโดดเดนที่ปลูกในประเทศไทยเพียงแหงเดียว และเพื่อเปนการคุมครองทรัพยากรดิน
ที่เหมาะสมสำหรับพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร พรอมทั้งสงเสริมการปรับปรุงบำรุงดินใหมีสภาพเหมาะสมตอพืชดังกลาว
ตลอดไป เพื่อขยายผลในการพัฒนาแผนการผลิตพืชไปในพื้นที่อื่น ๆ เปนการรักษาพันธุพืช และพัฒนาพันธุพืช

บางชนิดใหกลับมามีความหลากหลายทางชีวภาพเชนเดิม จึงไดจัดทำโครงการแผนการใชที่ดินพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร (GI)
ของประเทศไทยขึ้น

ขอบเขตที่ศึกษา

พื้นที่ปลูกพืชบงชี้ทางภูมิศาสตร 6 ชนิด ประกอบดวย ทุเรียนภูเขาไฟศรีสะเกษ กระเทียมศรีสะเกษ
และหอมแดงศรีสะเกษ ในพื้นที่จังหวัดศรีสะเกษ สับปะรดทาอุเทน และลิ้นจี่นครพนม ในพื้นที่จังหวัดนครพนม
และขาวหอมมะลิดินภูเขาไฟบุรีรัมย ในพื้นที่จังหวัดบุรีรัมย

ทุเรียนภูเขาไฟศรีสะเกษ หมายถึง ทุเรียนพันธุหมอนทอง พันธุชะนี

พันธุกานยาว ที่มีรสชาติหวานมัน มีกลิ่นหอมปานกลาง เนื้อละเอียด
เนียนนุม แหง สีเนื้อเหลืองสม่ำเสมอทั้งผล ซึ่งปลูกในพื้นที่อำเภอกันทรลักษณ
อำเภอขุนหาญ และอำเภอศรีรัตนะ ของจังหวัดศรีสะเกษ มีเอกลักษณที่
โดดเดน คือ เนื้อแหง กรอบนอกนุมใน รสชาติมัน ไมหวานจัด และกลิ่นไมแรง

ปลูกพื้นที่ 3 อำเภอ ไดแก อำเภอกันทรลักษ อำเภอขุนหาญ และอำเภอศรีรัตนะ ซึ่งเปนบริเวณพื้นที่ปลูก
ทุเรียนภูเขาไฟศรีสะเกษ ปจจุบันมีพื้นที่ปลูก 15,171 ไร พื้นที่ใหผล 5,490 ไร ผลผลิตรวมทั้งจังหวัดเฉลี่ย
4,213 ตันตอป

กระเทียมศรีสะเกษ เปนกระเทียมพันธุเบาหรือพันธุพื้นเมือง

ของจังหวัดศรีสะเกษ มีลักษณะเดนที่สำคัญ คือ เปลือกนอกสีขาวแกมมวง
เปลือกบาง หัวแนน กลิ่นฉุน รสเผ็ดรอน ซึ่งปลูกในพื้นที่อำเภอเมืองศรีสะเกษ
อำเภอราษีไศล อำเภอยางชุมนอย อำเภอกันทรารมย อำเภออุทุมพรพิสัย
อำเภอวังหิน และอำเภอพยุห ของจังหวัดศรีสะเกษ ในป พ.ศ. 2564

มีพื้นที่ปลูก 638 ไร ผลผลิตเฉลี่ย 826 กิโลกรัมตอไร ผลผลิตรวม 527 ตัน

50