Page 122 - รายงานสำรวจทะเบียนรายชื่อพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระดับท้องถิ่น อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน

4-2

ิ
ี
สภาพแวดลอมสภาพแวดลอมนอกเขตพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระดับนานาชาตโดยมรายละเอียด
ของเขตตาง ๆ ดังนี้ (ตารางที่ 4-1 และรูปที่ 4-1)

ิ
1) เขตพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระดับนานาชาต เปนเขตพื้นที่เพื่อการอนุรักษ 
้

ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอมตามกฎหมาย และอยูภายใตเขตพืนที่ที่กำหนดตามกฎหมาย ประกอบดวย


ุ

่
ื
ู

เขตคมครองสภาพปา เขตฟนฟสภาพปาอนุรักษ เขตบำรุงรักษาสภาพปา เขตฟนฟูสภาพปาเพอเศรษฐกิจ
เขตรักษาสมดุลสภาพแวดลอมในเขตพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระดับนานาชาติ เขตคงสภาพพื้นที่
ชุมน้ำในเขตปาตามกฎหมาย และเขตคงสภาพพื้นที่ชุมน้ำนอกเขตปาตามกฎหมาย
ั
2) เขตรักษาสมดุลสภาพแวดลอมนอกเขตพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระดบนานาชาต ิ
ประกอบดวย เขตปาไม โดยกำหนดเขตการใชที่ดินเปนเขตปาไมเพื่อการอนุรักษ (เขตคุมครองสภาพปา
เขตฟนฟสภาพปาอนุรักษ และเขตฟนฟทรัพยากรธรรมชาติภายใตเงื่อนไข) เขตปาไมเพื่อเศรษฐกิจ
ู
ู
ื่
ู
(เขตบำรุงรักษาสภาพปา เขตฟนฟสภาพปาเพอเศรษฐกิจ และเขตฟนฟทรัพยากรธรรมชาติภายใตเงอนไข)
ู

ื่
เขตเกษตรกรรม (เขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษในเขตชลประทาน เขตเกษตรกรรมเชิงอนุรักษนอกเขต
ชลประทาน และเขตปศุสัตว) ซึ่งจัดทำแนวเขตตามเขตที่มีการประกอบอาชีพอยูจริง และมีความเหมาะสม
ตามศักยภาพของที่ดินเพื่อการเกษตรระดับเล็กนอยถึงเหมาะสมสูง สถานภาพทรัพยากรดินในเขตพื้นท ี ่
ศึกษาพื้นที่ชุมน้ำนานาชาติอุทยานแหงชาติแกงกระจานมีขอจำกัดคอนขางมาก โดยรอยละ 95.84 เปน
ี่
ี
ั
ื
้
ื้
ทรัพยากรดินที่มีขอจำกด คือเปนดินกรดในพื้นที่ดอน ดินตื้น และเปนพนท่ลาดชันเชิงซอน โดยเปนพนทดิน

กรดในพื้นที่ดอน รอยละ 4.11 เปนพื้นที่ดินตื้น รอยละ 7.62 และเปนพื้นที่ลาดชันเชิงซอน รอยละ 84.11
้
่
(ตารางที่ 2-4) สวนปญหาการชะลางพังทลายของดินในพืนที่ศึกษา พบวาพื้นทีท่มีความเสี่ยงตอการสูญเสียดน
ิ
ี
ในระดับที่รุนแรง รุนแรงมาก และรุนแรงมากที่สุด คิดเปนเนื้อที่รอยละ 2.61 0.49 และ 0.46 ของพื้นที่ศึกษา
ี
ตามลำดับ (ตารางที่ 2-5) ทั้งนี้ เพื่อควบคุมและกำหนดเปนแนวเขตทสามารถรักษาระดับน้ำในที่ดอน
่
โดยไมใหใชเพื่อการเกษตรในชวงฤดูแลงมากเกินไป เขตชุมชนและสิ่งปลูกสราง ควรเรงศึกษาปญหา
ความตองการของทองถิ่นและจัดลำดับความสำคัญของปญหาเพื่อกำหนดแนวทางในการเขาพัฒนา
ไดอยางถูกตองตามความตองการของชุมชน พื้นที่แหลงน้ำ เปนพื้นที่ที่มีความสำคัญและเชื่อมโยง
กับเขตอื่น ๆ กำหนดเขตเปนพื้นที่แหลงน้ำในเขตปาไมตามกฎหมาย และพื้นที่แหลงน้ำนอกเขตปาไมตาม
กฎหมาย เปนพื้นที่ที่ตองดูแลอยางเขมงวด เนื่องจากพื้นที่แหลงน้ำนี้จะมีผลกระทบถึงพื้นที่ชุมน้ำ ซึ่งเปน
แหลงที่อยูอาศัยและวางไข แหลงอนุบาลของสัตวตาง ๆ และพื้นทอื่น ๆ ประกอบดวย เขตพื้นที่เบ็ดเตล็ด
ี
่
เขตรักษาสมดุลสภาพแวดลอม/พื้นที่ลุม ทุงหญา ไมละเมาะ และเขตคงสภาพปาไมนอกเขตปาตามกฎหมาย


4.1 เขตพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระดับนานาชาติ (หนวยแผนที Int.)
่
มีเนื้อที่ 1,897,758 ไร หรือรอยละ 71.52 ของพื้นที่ศึกษา อยูในเขตที่ประกาศเปนเขตพื้นที่ชุมน้ำ
ที่มีความสำคัญระดับนานาชาติ ซึ่งรวมเอาพื้นที่ปาไมตามกฎหมายไวดวย เมอพจารณาตามวัตถประสงคหลัก
ุ
ื
่
ิ
ของการประกาศเขตและมาตรการของการใชที่ดินตามมตคณะรัฐมนตรีตาง ๆ พื้นที่เขตนี้กำหนดไวเพอ
่
ิ
ื

การอนุรักษทรัพยากรธรรมชาติ พันธุพืชและพันธุสัตวปาที่หายาก ตลอดจนการรักษาสมดุลของระบบนิเวศ

เพื่อปองกันภัยธรรมชาติ เชน อุทกภัย ดินถลม การชะลางพังทลายของดิน รวมถึงประโยชนดาน
ิ
การศึกษาวิจัยและนันทนาการของประชาชน เขตนี้ครอบคลุมพื้นที่เขตปาอนุรักษตามมตคณะรัฐมนตรี
เรื่องการจำแนกเขตการใชทรัพยากรและที่ดินปาไมในเขตปาสงวนแหงชาติ เมื่อวิเคราะหขอมูลสภาพ