Page 202 - Phetchaburi-Prachuap Khirikhan Basin

5-29

5.3 ขอเสนอแนะเพื่อกำหนดทิศทางการพัฒนา

จากการวิเคราะหศักยภาพของพื้นที่ ทำใหสามารถนำมาสรางเปนกลยุทธเพื่อเปนแนวทาง
ในการกำหนดแผนพัฒนาตอไป กลยุทธที่สรางขึ้นจากการวิเคราะหศักยภาพของพื้นที่เปนตัวอยางไดพอสังเขป

ในการบริหารจัดการพื้นที่ตามสภาพการใชประโยชนที่ดิน โดยแบงพื้นที่ปาไม พื้นที่เกษตร พื้นที่แหลงน้ำ
พื้นที่เมือง พื้นที่อุตสาหกรรม เพื่อใหเกิดดูแลสิ่งแวดลอมและระบบนิเวศ รวมทั้งความหลากหลาย
ทางชีวภาพ อยางเหมาะสมและเกิดดุลยภาพ ดังนี้
5.3.1 พื้นที่ปาไม และสิ่งแวดลอม

การอนุรักษปาไมและสิ่งแวดลอมการอนุรักษสิ่งแวดลอมในปจจุบันมีวัตถุประสงคหลักอยู 4
ประการ คือ 1) เพื่อธำรงไวซึ่งปจจัยสำคัญของระบบสิ่งแวดลอมที่มีอิทธิพลตอมนุษยและสัตว
และระบบสนับสนุนการดำรงชีวิต เปนการปรับปรุงปองกันพื้นที่เพื่อการเพาะปลูก
การหมุนเวียนแรธาตุอาหารพืช ตลอดจนการทำน้ำใหสะอาด 2) เพื่อสงวนรักษาการกระจายของชาติพันธุ

ซึ่งขึ้นกับโครงการขยายพันธุตาง ๆ ที่จำเปนตอการปรับปรุงการปองกันธัญญพืช สัตวเลี้ยง
และจุลินทรียตาง ๆ รวมทั้งสิ่งประดิษฐทางวิทยาศาสตรเทคโนโลยีตลอดจนการคุมครองอุตสาหกรรม
นานาชาติที่ใชทรัพยากรที่มีชีวิตเปนวัตถุดิบ 3) เพื่อเปนหลักประกันในการใชพันธุพืชสัตวและระบบนิเวศ
เพื่อประโยชนในการยังชีพตามความเหมาะสม 4) เพื่อสงวนรักษา โบราณสถาน โบราณวัตถุ

ศิลปกรรม ซึ่งเปนมรดกล้ำคาไวไปยังอนุชนรุนหลังรวมทั้งระบบสิ่งแวดลอมอื่น ๆ ที่มนุษยสรางขึ้น
1) การอนุรักษปาไม มีความสำคัญอยู 4 ประการตอระบบนิเวศนสิ่งแวดลอม
ความหลากหลายทางชีวภาพ และลดสภาวะโลกรอน คือ (ก) เพื่อธำรงไวซึ่งปจจัยสำคัญของ

ระบบสิ่งแวดลอมที่มีอิทธิพลตอมนุษยและสัตว และระบบสนับสนุนการดำรงชีวิต เปนการปรับปรุง
ปองกันพื้นที่เพื่อการเพาะปลูก การหมุนเวียนแรธาตุอาหารพืช ตลอดจนการทำน้ำใหสะอาด
(ข) เพื่อสงวนรักษาการกระจายของชาติพันธุ ซึ่งขึ้นกับโครงการขยายพันธุตาง ๆ ที่จำเปนตอการ
ปรับปรุงการปองกันธัญญาพืช สัตวเลี้ยง และจุลินทรียตาง ๆ รวมทั้งสิ่งประดิษฐทางวิทยาศาสตร
เทคโนโลยีตลอดจนการคุมครองอุตสาหกรรม นานาชาติที่ใชทรัพยากรที่มีชีวิตเปนวัตถุดิบ

(ค) เพื่อเปนหลักประกันในการใชพันธุพืชสัตวและระบบนิเวศเพื่อประโยชนในการยังชีพตาม
ความเหมาะสม และ (ง) เพื่อสงวนรักษา โบราณสถาน โบราณวัตถุ ศิลปกรรม ซึ่งเปนมรดกล้ำคา
ไวไปยังอนุชนรุนหลังรวมทั้งระบบสิ่งแวดลอมอื่น ๆ ที่มนุษยสรางขึ้น การบำรุงรักษาปา ควรปฏิบัติ

ดังนี้ (กรมปาไม, 2560)
(1) ปองกันและปราบปรามการลักลอบตัดไมทำลายปา
(2) หาแหลงทำมาหากินใหชาวเขาอยูเปนหลักแหลง เพื่อเปนการปองกันการทำ
ไรเลื่อนลอย

(3) สงเสริมการปลูกปาทดแทน
(4) ปดปาไมอนุญาตใหมีการทำไม
(5) ใชวัตถุอื่นทดแทนผลิตภัณฑที่ทำจากไม
(6) ตั้งหนวยปองกันไฟปา

(7) สงเสริมใหมีการเผยแพรความรูและความเขาใจแกประชาชน เพื่อใหเห็น
ความสำคัญของปาไม

แผนการใชที่ดินลุมน้ำหลักแมน้ำเพชรบุรี-ประจวบคีรีขันธ