Page 138 - รายงานแผนการใช้ที่ดินแม่กกตอนล่าง
P. 138
3-90
และเพื่อประโยชน์ในด้านอุตสาหกรรมแบบต่อเนื่อง โดยน าทุกส่วนของไม้มาใช้ประโยชน์ให้บรรลุผล
ต่อการพัฒนาด้านอุตสาหกรรมตลอดจนเศรษฐกิจและสังคมของชาติ พื้นที่ลักษณะนี้ ได้แก่ พื้นที่ปลูกป่า
ภาครัฐบาล พื้นที่ปลูกป่าเอกชน และพื้นที่ปลูกป่าเพื่อใช้สอยในครัวเรือน
(3) พื้นที่พัฒนาตามหลักวนศาสตร์ชุมชน หมายถึง พื้นที่ที่ก าหนดไว้เพื่อแก้ไขปัญหา
การบุกรุกท าลายป่าในรูปแบบต่างๆ โดยการวางแผนพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และการตั้งถิ่นฐานให้สอดคล้อง
กับการใช้ประโยชน์และการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติของประเทศ การใช้ประโยชน์พื้นที่กระท าใน
ลักษณะของวนเกษตรพื้นที่ลักษณะนี้ ได้แก่ พื้นที่โครงการหมู่บ้านป่าไม้ พื้นที่สิทธิท ากิน (สทก.)
พื้นที่โครงการพัฒนาเพื่อความมั่นคง และโครงการตามพระราชด าริ
(4) พื้นที่พัฒนาทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆ หมายถึง พื้นที่ป่าที่ได้อนุญาตให้ใช้ประโยชน์
ร่วมกันระหว่างทรัพยากรป่าไม้ และทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆ เช่น แหล่งน ้า และทรัพยากรธรณี เพื่อประโยชน์
ต่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ พื้นที่ลักษณะนี้ ได้แก่ พื้นที่เขตแหล่งแร่ พื้นที่เขตระเบิด
และย่อยหิน พื้นที่ที่อนุญาตให้ส่วนราชการและเอกชนใช้ประโยชน์ในกิจกรรมต่างๆ
3) เขตพื้นที่ป่ าที่เหมาะสมต่อการเกษตร (โซน A)
เขตพื้นที่ป่าที่เหมาะสมต่อการเกษตร หมายถึง พื้นที่ป่าที่มีสมรรถนะที่ดินเหมาะสม
ต่อการเกษตร หรือมีศักยภาพสูงในการพัฒนาด้านการเกษตร ตามผลการจ าแนกสมรรถนะที่ดินของ
กรมพัฒนาที่ดิน รัฐสามารถพัฒนาความเป็นอยู่ของราษฎรได้อย่างมีประสิทธิภาพ อีกทั้งต้องไม่อยู่ใน
หลักเกณฑ์ที่จะจ าแนกให้เป็นเขตพื้นที่ป่าเพื่อการอนุรักษ์และเขตพื้นที่ป่าเพื่อเศรษฐกิจ พื้นที่ลักษณะนี้
ได้แก่ พื้นที่ป่าที่มีสมรรถนะของดินเหมาะสมต่อ พื้นที่ที่เหมาะสมต่อการเกษตร ตามนัยมติคณะรัฐมนตรี
เกี่ยวกับการก าหนดชั้นคุณภาพลุ่มน ้า และการจ าแนกเขตการใช้ประโยชน์ที่ดินในพื้นที่ป่าชายเลน
3.3.3 กฎหมายทางด้านการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
1) พระราชบัญญัติป่ าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2504
ในมาตรา 3 ของพระราชบัญญัติฉบับนี้ได้ยกเลิกพระราชบัญญัติคุ้มครองและสงวนป่า
พ.ศ. 2481 พ.ศ. 2496 และ พ.ศ. 2497 ซึ่งได้ใช้ในการสงวนพื้นที่ป่าไม้มาแต่เดิม เนื่องจากป่าไม้เป็น
ทรัพยากรธรรมชาติที่ส าคัญอย่างยิ่งและรัฐบาลก็ได้มีเป้าหมายไว้ในนโยบายของแผนพัฒนาเศรษฐกิจ
และสังคมแห่งชาติว่าจะท าการสงวนป่ าไว้เป็นเนื้อที่ประมาณร้อยละ 50 ของเนื้อที่ประเทศ คือ
ประมาณ 156 ล้านไร่ แต่ในความเป็นจริงปรากฏว่า ป่าไม้ที่ท าการสงวนเอาไว้ตามกฎหมายฉบับเดิม
และที่ยังไม่ได้ท าการสงวนได้ถูกบุกรุกท าลายลงไปเป็นจ านวนมาก แม้กระทั่งในพื้นที่ต้นล าธารซึ่งจะ
เป็นสาเหตุให้เกิดการพังทลายของดิน ล าน ้าตื้นเขิน หรือเกิดอุทกภัย อันเป็นผลเสียหายต่อการเกษตร
และเศรษฐกิจของประเทศอย่างร้ายแรง กฎหมายฉบับเก่าที่บังคับใช้อยู่มีวิธีการสงวนที่ไม่รัดกุมเหมาะสม
ใช้เวลาในการด าเนินการนานในการประกาศเขตป่าสงวน ท าให้เกิดการฉวยโอกาสบุกรุกท าลายป่าได้
