Page 112 - Chumphon

3-40

2) ทรัพยากรดินมีปญหาทางการเกษตร

จากการวิเคราะหสถานภาพทรัพยากรดินจังหวัดชุมพร พบสภาพทรัพยากรดินที่มีปญหา ดังนี้
1.1 ดินกรด มีเนื้อที่ 1,331,411 ไร หรือรอยละ 35.50 ของเนื้อที่จังหวัด แบงเปนใน
ที่ลุม มีเนื้อที่ 154,525 ไร หรือรอยละ 4.14 ของเนื้อที่จังหวัด และในที่ดอน มีเนื้อที่ 1,176,886
ไร หรือรอยละ 31.36 ของเนื้อที่จังหวัด พบในสภาพพื้นที่เปนที่ราบเรียบหรือคอนขางราบเรียบถึง
เนินเขา การระบายน้ำเลวถึงดี ดินลึกปานกลางถึงลึกมาก เนื้อดินบนเปนดินรวนปนดินเหนียว ดินรวนปนทราย

ปฏิกิริยาดินเปนกรดจัดมากถึงเปนกลาง เนื้อดินลางเปนดินเหนียว ดินรวนปนดินเหนียว ดินรวนเหนียว
ปนทราย ดินรวนปนทราย ดินรวนเหนียวปนทรายปนกรวดมาก ปฏิกิริยาดินเปนกรดรุนแรงมากถึงเปนกลาง
ดินมีความอุดมสมบูรณตามธรรมชาติต่ำถึงปานกลาง

แนวทางในการจัดการดินที่เปนกรด ควรจะใชหลายมาตรการประกอบกัน คือ
- ลดการใชปุยเคมีที่มากเกินความตองการของพืช โดยเฉพาะปุยไนโตรเจน (ยูเรีย)
- ในกรณีที่มีน้ำเพียงพอ ควรระบายน้ำที่มีความเปนกรดสูงออกจากแปลง
แลวขังน้ำใหมที่มีสภาพความเปนกรดนอยกวาแทน

- การปรับระดับผิวหนาดินใหมีความลาดเอียงพอที่จะใหน้ำไหลออกสูคลอง
ระบายน้ำได และจัดรูปตกแตงแปลงนาและคันนาใหม เพื่อใหสามารถเก็บกักน้ำและระบายน้ำออกได
ตามตองการ
- การยกรองปลูกพืช เปนวิธีการใชสำหรับการปลูกพืชไร ผัก ผลไม หรือไมยืน

ตนที่ใหผลตอบแทนทางเศรษฐกิจสูง
- ปรับปรุงบำรุงดินใหอุดมสมบูรณทำไดหลายวิธีดังนี้ เชน การใชปุยคอก การใชปุย
หมัก การใชปุยพืชสด สวนใหญจะใชพืชตระกูลถั่ว เพราะใหธาตุไนโตรเจนสูง พืชที่นิยมใชเปนปุยพืชสด
ไดแก โสนอัฟริกัน โสนอินเดีย ปอเทือง ถั่วเขียว ถั่วพรา ถั่วพุม ถั่วมะแฮะ กระถินยักษ และแหนแดง เปนตน

- ปลูกพืชหมุนเวียน โดยปลูกพืชหลายชนิดหมุนเวียนในพื้นที่เดียวกัน ควรมี
พืชตระกูลถั่ว ซึ่งมีคุณสมบัติบำรุงดินรวมอยูดวยเพื่อใหการใชธาตุอาหารจากดินเปนไปอยางมี
ประสิทธิภาพลดการระบาด ของศัตรูพืช ตลอดจนชวยใหชั้นดินมีเวลาพักตัวในกรณีพืชที่ปลูกมีระบบ

รากลึกแตกตางกัน
1.2 ดินเค็มชายทะเล มีเนื้อที่ 73,004 ไร หรือรอยละ 1.94 ของเนื้อที่จังหวัด
เกิดจากอิทธิพลของน้ำทะเลทวมถึงหรือเคยทวมมากอน บริเวณที่มีสภาพพื้นที่เปนที่ลุม น้ำทะเลทวมถึง
วัตถุตนกำเนินดินเปนตะกอนน้ำทะเลและน้ำกรอย ดินบริเวณนี้จะมีความชื้นของดินสูงและมีความเค็มสูง
พืชพรรณที่ขึ้นในบริเวณนี้เปนไมชายเลน ซึ่งทนเค็มไดดี เชน โกงกาง แสม และลำพู เปนตน และบริเวณ

ที่น้ำทะเลเคยทวมถึงมากอน เกิดจากตะกอนน้ำทะเลและตะกอนน้ำกรอย เปนดินมีความเหนียวสูง
บางแหงอาจพบชั้นทรายและเปลือกหอยในดินชั้นลาง
แนวทางในการจัดการดินเค็มชายทะเล แบงเปน 2 กรณี คือ

1) ปรับปรุงเพื่อการเกษตรกรรม สามารถทำไดโดย
. - การขุดคลองระบายน้ำใหเพียงพอ คลองควรมีความลึก 1.50 เมตร
สำหรับไมยืนตน และความลึก 50 เซนติเมตร สำหรับการปลูกพืชผัก