Page 17 - Lamphun

2-3

2.2 สภาพภูมิประเทศ

ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นที่รำบหุบเขำและพื้นที่ภูเขำ ที่รำบอยู่ทำงทิศตะวันตกเฉียงเหนือ
ของจังหวัด เป็นส่วนหนึ่งของที่รำบแอ่งเชียงใหม่-ล ำพูน หรือที่รำบลุ่มแม่น้ ำปิง แม่น้ ำกวง เป็นที่ตั้งของ
อ ำเภอเมืองล ำพูน อ ำเภอป่ำซำง ตัวเมืองล ำพูนมีระดับควำมสูง 290.29 เมตร จำกระดับทะเลปำนกลำง

และตอนเหนือของอ ำเภอบ้ำนโฮ่ง มีควำมสูงเฉลี่ย 200-400 เมตร จำกระดับทะเลปำนกลำง มีลักษณะ
ภูมิประเทศเป็นพื้นที่ลูกคลื่นลอนลำดถึงลูกคลื่นลอนชัน ด้ำนทิศตะวันออกเฉียงใต้และตะวันตกเฉียงใต้
ตั้งแต่อ ำเภอแม่ทำ ตอนใต้ของอ ำเภอบ้ำนโฮ่ง อ ำเภอทุ่งหัวช้ำง และอ ำเภอลี้ มีลักษณะภูมิประเทศเป็นที่
รำบสูงและภูเขำสูงมีระดับควำมสูงระหว่ำง 400-800 เมตร ขึ้นไป ระดับควำมสูงจะลดลงเมื่อเข้ำเขต
ที่รำบในอ ำเภอลี้ที่ระดับควำมสูงประมำณ 400-800 เมตร แล้วค่อยๆ ยกตัวสูงขึ้นมำทำงทิศใต้ ซึ่งเป็น

เขตชำยแดนติดต่อกับจังหวัดล ำปำงและจังหวัดตำกที่ระดับควำมสูง 600-1,000 เมตร

2.3 สภาพภูมิอากาศ

สภาพภูมิอากาศ ลักษณะอำกำศของจังหวัดล ำพูนขึ้นอยู่กับอิทธิพลของลมมรสุมที่พัดเวียนประจ ำ
เป็นฤดูกำล 2 ชนิด คือ มรสุมตะวันออกเฉียงเหนือหรือฤดูหนำว จะมีลมเย็นและแห้งจำกประเทศจีนพัด
ปกคลุมประเทศไทยเป็นลมตะวันออกเฉียงเหนือท ำให้จังหวัดล ำพูนมีอำกำศหนำวเย็นและแห้งแล้ง ลม

มรสุมอีกชนิด คือ มรสุมตะวันตกเฉียงใต้หรือฤดูฝน จะมีลมจำกทิศตะวันตกเฉียงใต้ซึ่งพัดผ่ำนทะเลและ
มหำสมุทร น ำควำมชื้นมำตกเป็นฝน จำกข้อมูลสถิติภูมิอำกำศ ณ สถำนีตรวจอำกำศในพื้นที่จังหวัด
ล ำพูน ช่วงปี พ.ศ. 2535-2564 ของกรมอุตุนิยมวิทยำ (2565) โดยมีรำยละเอียด ดังนี้ (ตำรำงที่ 2-2)
ปริมาณน้ าฝน พบว่ำมีปริมำณน้ ำฝนรวมตลอดปี 1,075.1 มิลลิเมตร โดยมีปริมำณน้ ำฝนสูงสุดใน

เดือนกันยำยนประมำณ 217.9 มิลลิเมตร และปริมำณน้ ำฝนต่ ำสุดในเดือนกุมภำพันธ์ประมำณ 6.9
มิลลิเมตร
ความชื้นสัมพัทธ์ มีควำมชื้นสัมพัทธ์เฉลี่ยตลอดปีร้อยละ 72.3 โดยมีควำมชื้นสัมพัทธ์สูงสุดใน
เดือนกันยำยนประมำณร้อยละ 83.0 และต่ ำสุดในเดือนมีนำคมประมำณร้อยละ 55.0

อุณหภูมิ มีอุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปี 26.4 องศำเซลเซียส โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยสูงสุดในเดือนเมษำยน
ประมำณ 30.0 องศำเซลเซียส และอุณหภูมิเฉลี่ยต่ ำสุดในเดือนมกรำคมและเดือนธันวำคมประมำณ
22.1 องศำเซลเซียส
ฤดูกาล พิจำรณำตำมลักษณะลมฟ้ำอำกำศ แบ่งออกได้เป็น 3 ฤดู ดังนี้

ฤดูหนำว เริ่มตั้งแต่กลำงเดือนตุลำคมถึงกลำงเดือนกุมภำพันธ์ซึ่งเป็นฤดูมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ
จะมีลมจำกทิศตะวันออกเฉียงเหนือพัดผ่ำน ท ำให้อำกำศหนำวเย็นทั่วไป เดือนที่มีอำกำศหนำวจัด คือ
เดือนธันวำคมและเดือนมกรำคม

ฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่กลำงเดือนกุมภำพันธ์ถึงกลำงเดือนพฤษภำคม ระยะนี้เป็นช่วงว่ำงของฤดูมรสุม
อำกำศจะร้อนอบอ้ำว และเดือนเมษำยนอำกำศจะร้อนจัดที่สุด
ฤดูฝน เริ่มตั้งแต่กลำงเดือนพฤษภำคมถึงกลำงเดือนตุลำคม ซึ่งเป็นฤดูมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ อำกำศ
จะชุ่มชื้นและมีฝนตกชุกโดยเฉพำะเดือนที่มีฝนตกมำกที่สุดในรอบปี
การวิเคราะห์ช่วงฤดูเพาะปลูก จำกกำรวิเครำะห์สถำนกำรณ์สมดุลของน้ ำเพื่อกำรเกษตรด้วยข้อมูล

เกี่ยวกับปริมำณน้ ำฝนเฉลี่ยรำยเดือน และค่ำศักยภำพกำรคำยระเหยน้ ำเฉลี่ยรำยเดือน (Evapotranspiration: