Page 99 - khonkaen

5-5

2.2) เขตฟนฟูทรัพยากรปาตามธรรมชาติ (สัญลักษณแผนที่ 122) เขตนี้มีเนื้อที่

12,236 ไร หรือรอยละ 0.18 ของเนื้อที่จังหวัด พื้นที่ในเขตนี้ปจจุบันมีสภาพเปนพื้นที่ปารอสภาพฟนฟู
และพื้นที่ทุงหญาสลับไมพุม/ไมละเมาะ

2.3) เขตฟนฟูทรัพยากรธรรมชาติภายใตเงื่อนไข (สัญลักษณแผนที่ 123) เขตนี้มี
เนื้อที่ 191,060 ไร หรือรอยละ 2.81 ของเนื้อที่จังหวัด พื้นที่ในเขตนี้ปจจุบันเปนบริเวณที่มีการใช
ประโยชนที่ดินเพื่อการปลูกยางพารา สับปะรด และมะพราว

5.1.2 เขตพื้นที่เกษตรกรรม
เขตพื้นที่เกษตรกรรม ไดแก พื้นที่นอกเขตที่มีการประกาศเปนเขตปาไมตามกฎหมาย ซึ่ง
รัฐไดกําหนดเปนพื้นที่ทํากินมีการออกเอกสารสิทธิ์ รวมถึงพื้นที่ในเขตปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม
(ส.ป.ก.) ที่ดินเอกชน แปลงที่ดินทํากินตามนโยบายที่ดินแหงชาติ (คทช.) และพื้นที่ราชพัสดุซึ่งอยูนอกเขต

ปาไมตามกฎหมาย เนื่องจากประเทศไทยเปนประเทศเกษตรกรรม ที่ดินจึงเปนปจจัยสําคัญและเปน
รากฐานของการผลิตทางการเกษตร ซึ่งจําเปนตองบํารุงรักษาและฟนฟูดิน รวมทั้งพัฒนาใหเหมาะสมแก
การประกอบการเกษตรไดอยางยั่งยืนและนําไปสูการเปนแหลงผลิตอาหารที่สําคัญของโลก และจากผล
ของการขยายตัวทางเศรษฐกิจในปจจุบัน ทําใหมีการนําที่ดินที่เหมาะสมกับการเกษตรไปใชเพื่อกิจกรรมอื่น

ๆ หรือเปนเจาของที่ดินแทนคนตางดาวดวยประการใด ๆ ซึ่งอาจเกิดผลกระทบตอความมั่นคงทางอาหารของ
ประเทศและความเปนอยูของเกษตรกร จึงจําเปนตองรักษา ปองกันและคุมครองพื้นที่เกษตรกรรม
สนับสนุนการผลิตทางการเกษตรที่สอดคลองกับสภาพพื้นที่ เชนศักยภาพของที่ดิน แหลงรองรับผลผลิต
ระบบชลประทาน ระบบโลจิสติกส โดยแบงพื้นที่เกษตรกรรมที่จําเปนตองคุมครอง โดยยึดความ

เหมาะสมของที่ดินเปนหลัก เพื่อใหมีผลตอบแทนที่คุมคาตอการลงทุน เขตคุมครองพื้นที่เกษตรกรรม มี
เนื้อที่รวม 4,520,544 ไร หรือรอยละ 66.44 ของเนื้อที่จังหวัด โดยสามารถแบงออกเปน 6 เขตยอย คือ

1) เขตพื้นที่เกษตรกรรมชั้นดี
เขตพื้นที่เกษตรกรรมชั้นดีมีเนื้อที่ 225,221 ไร หรือรอยละ 3.31 ของเนื้อที่จังหวัด
เขตนี้เปนพื้นที่ทําการเกษตรที่มีระบบชลประทาน ดินมีศักยภาพในการผลิตปานกลางถึงสูงแตอาจมี

ขอจํากัดของการใชประโยชนที่ดินบางประการที่สามารถแกไขไดงาย บางพื้นที่มีแหลงน้ําเพียงพออาจมี
การใชพื้นที่เพื่อการปลูกพืชผัก ไมดอกไมประดับ หรือพืชอายุสั้นหลังฤดูทํานาได พื้นที่เขตนี้เปนพื้นที่
สําคัญในการผลิตพืชเศรษฐกิจ พื้นที่เขตนี้สามารถแบงเปน 4 เขตยอย ตามศักยภาพและความเหมาะสม

ของการใชประโยชนที่ดินดังนี้
พื้นที่ที่มีศักยภาพทางการเกษตรสูงมีความเหมาะสมสูงสําหรับการทํานา ปลูกพืชไร
ไมผล ไมยืนตน ใหผลผลิตสูง มีระบบชลประทาน หรือเปนเขตจัดรูปที่ดิน (เหมาะสมปานกลาง เหมาะสม
เล็กนอยแตอยูในเขตชลประทาน) ใหมีการใชที่ดินเฉพาะเพื่อการเกษตรอยางเขมงวด ไมใหเปลี่ยนแปลง
ไปทํากิจกรรมประเภทอื่นที่จะทําใหสภาพการเกษตรเปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง เชน หมูบานจัดสรร

โรงงานอุตสาหกรรม

1.1) เขตทํานา (สัญลักษณแผนที่ 211) มีเนื้อที่ 193,319 ไร หรือรอยละ 2.84
ของเนื้อที่จังหวัด สภาพพื้นที่ราบเรียบถึงคอนขางราบเรียบ ที่ดินมีความเหมาะสมปานกลางถึงสูงในการ
ทํานาโดยอาศัยน้ําจากระบบชลประทาน

แผนการใชที่ดินจังหวัดขอนแกน กองนโยบายและแผนการใชที่ดิน