Page 365 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจส้มโอ

ผก-11

6.2 โรคทริสเตซา สาเหตุเกิดจากเชื้อไวรัส

6.2.1 ลักษณะอาการ ต้นส้มโอแคระแกร็น ทรุดโทรม ใบเหลืองคล้ายขาดธาตุอาหาร ใบม้วนงอ

และมีอาการเส้นใบแตก ต้นส้มโอที่มีอายุมาก เมื่อลอกเปลือกบริเวณโคนต้นออกจะพบลักษณะ

เป็นหนามเล็กๆ ออกมาจากเนื้อไม้ เชื้อโรคแพร่ระบาดโดยเพลี้ยอ่อน และการติดไปกับกิ่งพันธุ์ เช่น
การตอน ทาบกิ่ง เสียบกิ่ง และติดตา

6.2.2 ช่วงเวลาระบาด ระยะแตกใบอ่อนและช่อดอก

6.2.3 การป้องกันกําจัด
1) เลือกต้นพันธุ์ที่ปลอดโรค

2) มีการกําจัดเพลี้ยอ่อนอย่างต่อเนื่อง

3) ควรปลูกไม้บังลมรอบแปลงปลูก

4) มีการดูแลรักษาต้นส้มโออย่างดี และสมํ่าเสมอตามคําแนะนํา ได้แก่ การให้ปุ๋ ย
การดูแลรักษาหลังติดผล การตัดแต่งและควบคุมทรงพุ่มหลังเก็บผลผลิต เป็นต้น

7. แมลงและไรศัตรูที่สําคัญและการปองกันกําจัด

7.1 เพลี้ยไฟพริก

7.1.1 ลักษณะและการทําลาย ตัวเต็มวัยมีขนาดประมาณ 2 มิลลิเมตร ปีกมี 2 คู่ คล้ายขนนก

ตัวอ่อนและตัวเต็มวัยมีปากชนิดเขี่ยดูด ดูดกินนํ้าเลี้ยงจากยอดใบอ่อนและผลอ่อน ทําให้ใบส้มโอเรียวแคบ
กร้านและบิดงอในผลอ่อน ทําให้เกิดรอยแผลเป็นทางสีเทาเงินจากขั้วผล ถ้าระบาดมากรอยแผลจะ

ขยายลงมาส่วนล่างของผล หรือทั่วทั้งผล ทําให้ผลแคระแกร็น บิดเบี้ยว

7.1.2 ช่วงเวลาระบาด
ระยะยอดอ่อน ใบ ดอกและผลอ่อน ระบาดมากระหว่างเดือนมกราคม-มีนาคม ใน

สภาพอากาศแห้งแล้ง ฝนทิ้งช่วงนาน

7.1.3 การป้องกันกําจัด จัดการดินให้มีความอุดมสมบูรณ์และให้นํ้าสมํ่าเสมอ เพื่อควบคุมให้

การแตกยอดอ่อน ใบ ดอก และการติดผลพร้อมกัน สะดวกในการป้องกันกําจัด
1) เก็บผลที่ถูกทําลายอย่างรุนแรงทิ้ง เพราะไม่สามารถเจริญเติบโตต่อไปได้

2) ถ้าสํารวจพบปริมาณเพลี้ยไฟที่ใบอ่อนหรือดอกมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ บนผลอ่อน

มากกว่า 10 เปอร์เซ็นต์ ให้ทําการป้องกันกําจัดตามคําแนะนํา

เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจส้มโอ กองนโยบายและแผนการใช้ที่ดิน