Page 162 - durian
P. 162
4-4
ภำคใต้ ก าหนดให้เป็นเขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจทุเรียน 598,223 ไร่ ในพื้นที่ 13 จังหวัด
(ตารางที่ 4-6 และรูปที่ 4-36) ประกอบด้วย 3 เขตการใช้ที่ดิน มีรายละเอียดดังนี้
เขตการใช้ที่ดินเหมาะสมมาก (Z-I) มีเนื้อที่ 436,381 ไร่
เขตการใช้ที่ดินเหมาะสมปานกลาง (Z-II) มีเนื้อที่ 62,509 ไร่
เขตการใช้ที่ดินเหมาะสมน้อย (Z-III) มีเนื้อที่ 99,333 ไร่
จากข้อมูลรายภาคสามารถแสดงการกระจายของเขตการใช้ที่ดินในระดับต่าง ๆ รายจังหวัดใน
รูปที่ 4-37 ถึง 4-49
4.3 รูปแบบกำรพัฒนำพื้นที่ในเขตกำรใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจทุเรียน
รูปแบบการพัฒนาพื้นที่เป็นแนวทางหนึ่งของการจัดการพื้นที่ในแต่ละเขตการใช้ที่ดินที่ถูก
ก าหนดขึ้นเนื่องจากในแต่ละเขตมีจุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรค ทางกายภาพ เศรษฐกิจและ
สังคมที่แตกต่างกัน จากผลการศึกษาพบว่า เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจทุเรียน ที่จัดท าขึ้นเป็น 3 เขตการ
ใช้ที่ดิน คือ เหมาะสมมาก เหมาะสมปานกลาง และเหมาะสมน้อย การน าเขตการใช้ที่ดินดังกล่าวข้างต้น
ไปสู่การปฏิบัติต้องมีการก าหนดรูปแบบการพัฒนาพื้นที่ในแต่ละเขตการใช้ที่ดินอย่างเป็นรูปธรรม
ซึ่งรูปแบบการพัฒนาพื้นที่ในแต่ละเขตการใช้ที่ดินมีรายละเอียดดังนี้
เขตเหมำะสมมำก ใช้สัญลักษณ์ Z-I
เขตนี้เป็นเขตที่ปลูกทุเรียนในพื้นที่ที่มีความเหมาะสมสูง (S1) โดยไม่พบข้อจ ากัดตามปัจจัยที่ใช้
พิจารณา และเหมาะสมปานกลาง (S2) พบว่ามีข้อจ ากัดตามปัจจัยที่ใช้พิจารณาที่แก้ไขได้ง่าย ส่วนใหญ่เป็น
ลักษณะทางเคมี ซึ่งรูปแบบการพัฒนาพื้นที่ในเขตนี้ประกอบด้วย
- สนับสนุนการใช้ปุ๋ ย สารปราบศัตรูพืชและวัชพืชในรูปแบบของสารชีวภาพแทนสารเคมี
เนื่องจากสารเคมีจะตกค้างในดินและแหล่งน ้าตามธรรมชาติ ท าให้ส่งผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมใน
ด้านต่าง ๆ ดินเกิดความเสื่อมโทรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปนเปื้อนของสารเคมีลงสู่ดินและแหล่งน ้า
ตามธรรมชาติ นอกจากนี้ปุ๋ ยชีวภาพยังช่วยในเรื่องของการปรับสภาพโครงสร้างของดินให้ดีขึ้นอีกด้วย
- สนับสนุนด้านการกระจายน ้าในแปลงปลูกอย่างครบวงจรและเหมาะสมกับความต้องการกับ
ช่วงการเจริญเติบโตของทุเรียน โดยเฉพาะในช่วงติดดอกและติดผล
- ในกรณีใส่ปุ๋ ยตามค่าวิเคราะห์ดิน ส่งเสริมการใช้ปุ๋ ยชีวภาพเพื่อช่วยในส่วนของการปรับสภาพ
โครงสร้างของดินให้มีโครงสร้างที่ดีส่งผลต่อการลงหัวของทุเรียน
เขตเหมำะสมปำนกลำง ใช้สัญลักษณ์ Z-II
เขตนี้เป็นเขตที่ปลูกทุเรียนในที่ดินที่มีความเหมาะสมเล็กน้อย (S3) ซึ่งการปลูกทุเรียนในเขตนี้ติด
ข้อจ ากัดด้านที่ดินบางประการที่มีข้อจ ากัดที่แก้ไขได้ยาก ส่วนใหญ่เป็นลักษณะทางกายภาพ ดังนั้น
รูปแบบการพัฒนาพื้นที่ในเขตนี้ได้แก่
