Page 26 - รายงานสำรวจทะเบียนรายชื่อพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระดับท้องถิ่น อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน

2-12

4) ความชื้นสัมพัทธและศักยภาพการคายระเหยน้ำ

จังหวัดเพชรบุรี พบวามีความชื้นสัมพัทธเฉลี่ยตลอดป 77.0 เปอรเซ็นต ปริมาณการคายระเหยน้ำ
เฉลี่ยตลอดป 81.0 มิลลิเมตร ปริมาณการคายระเหยสูงสุด 92.7 มิลลิเมตร ในเดือนเมษายน ปริมาณ
การคายระเหยต่ำสุด 71.9 มิลลิเมตร ในเดือนตุลาคม

ื
5) การวิเคราะหชวงฤดูกาลที่เหมาะสมสำหรับปลูกพช
ู
การวิเคราะหชวงฤดูเพาะปลูกพืชเพื่อหาชวงเวลาที่เหมาะสมในการปลูกพืชโดยใชขอมล
ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย และคาศักยภาพการคายระเหยน้ำของพืชรายเดือนเฉลี่ย (Evapotranspiration : ETo)
ซึ่งคำนวณและพิจารณาจากระยะเวลาชวงที่เสนน้ำฝนอยูเหนือเสน 0.5 ETo ถือเปนชวงระยะเวลาท ี ่

ี
่
ื
ิ
ื
เหมาะสมในการปลูกพช จากการวิเคราะหชวงฤดูกาลทเหมาะสมจากการปลูกพชเศรษฐกจจังหวัดเพชรบุรี
สามารถสรุปไดดังนี้ (รูปที่ 2-7)
(1) ชวงระยะเวลาที่เหมาะสมตอการปลูกพืช เปนชวงที่ดินมีความชื้นพอเหมาะตอการปลูกพช
ื
ซึ่งเปนชวงฤดูฝนปกติอยูในชวงระหวางปลายเดือนเมษายนถึงกลางเดือนพฤศจิกายน ซึ่งในชวงเดือน
พฤศจิกายนนั้น เปนชวงที่มีปริมาณน้ำฝนเพียงเล็กนอยแตเนื่องจากมีปริมาณน้ำที่สะสมไวในดิน
จึงมีความชื้นในดินเพียงพอสำหรับปลูกพืชอายุสั้นได แตควรมีการวางแผนจัดการระบบการเพาะปลูก

ใหเหมาะสมสำหรับพื้นที่เพาะปลูกแตละแหง เนื่องจากอาจตองอาศัยน้ำจากแหลงน้ำในไรนา
หรือน้ำชลประทานชวยในการเพาะปลูกบาง

(2) ชวงระยะเวลาที่มีน้ำมากเกินพอ เปนชวงที่ดินมีความชื้นสูงและมีฝนตกชุก อยูในชวงระหวาง
ื
กลางเดอนพฤษภาคมถึงปลายเดือนตุลาคม
(3) ชวงระยะเวลาที่ไมเหมาะสมตอการปลูกพืชโดยอาศัยน้ำฝน เนื่องจากมีปริมาณฝน
และการกระจายของฝนนอย ทำใหดินมีความชื้นไมเพยงพอตอการเจริญเติบโตของพืชอยูในชวงระหวาง
ี

ปลายเดือนพฤศจิกายนถึงปลายเดือนเมษายนซึ่งในชวงเวลาดังกลาวถาพื้นที่เพาะปลูกแหงใด
มีการจัดการระบบชลประทานที่ดีก็สามารถปลูกพืชฤดูแลงได