Page 37 - รายงานสำรวจทะเบียนรายชื่อพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระดับท้องถิ่น จังหวัดปทุมธานี
P. 37

3-11





                  เฉพาะถิ่นไดแก กลวยไมนารีชองอางทอง (Paphiopedilum niveum) สิ่งมีชีวิตที่อยูในสถานภาพใกล

                  สูญพันธุไดแก นกเงือกดำ (Anthracoceros malayanus) สถานภาพใกลถูกคุกคาม เชน นกออก
                  (Haliaectus leucogaster) นกลุมพูขาว (Ducula bicolor) พบสังคมพืชที่ประกอบดวยปาดงดิบแลง

                               ี่
                            ื้
                  ครอบคลุมพนทของเกาะขนาดใหญ ปาชายหาดเปนปาโปรงขึ้นบริเวณแคบ ๆ ตามชายหาด และเชิงเขา
                  หินปูนซึ่งมีชั้นดินนอย ปาชายเลนพบอยูนอยมากบริเวณซอกหินที่มีหาดทรายหรือหาดเลน
                              (10)  พื้นที่ชุมน้ำอุทยานแหงชาติอาวพังงา
                                  เปนอาวตื้นลอมรอบดวยปาชายเลนที่ตอเปนผืนใหญในอำเภอเมืองพังงาและ

                  อำเภอตะกั่วทุง จังหวัดพังงา สวนที่เปนหาดเลน เนื้อที่ 25,300 ไร ระดับน้ำในอาวคอนขางตื้นประมาณ
                  1-4 เมตร ประกาศเปนพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระหวางประเทศ ลำดับที่ 1,185 เมื่อวันที่ 14 มกราคม
                  พ.ศ. 2545 ประกอบดวยเกาะประมาณ 42 เกาะ เชน เกาะเขาเตา เกาะพระอาดเฒา เกาะมะพราว

                  เกาะปนหยี และเกาะเขาพิงกันมีความหลากหลายของระบบนิเวศทั้งชายหาด ปากแมน้ำ ปาชายเลน
                  หาดเลน หนาผา หาดหินและแหลงหญาทะเล เปนตัวอยางของพื้นที่ชุมน้ำตามธรรมชาติทเปนแหลงของ
                                                                                           ี่
                  ชนิดพันธุที่มีสถานภาพใกลสูญพันธุอยางยิ่ง ไดแก พะยูน (Dugong dugon) สถานภาพคุกคามของโลก
                  ไดแก นกหัวโตมลายู (Charadrius peronii) นกซอมทะเลอกแดง (Limnodromus semipalmatus)

                  สถานภาพใกลถูกคุกคาม เชน นกออก (Haliaeetus leucogastus)
                              (11)  พื้นที่ชุมน้ำอุทยานแหงชาติเขาสามรอยยอด

                                  พื้นที่ชุมน้ำอุทยานแหงชาติสามรอยยอดตั้งอยูในเขตอำเภอกุยบุรีและอำเภอ
                                                                                                      ั
                  ปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ เปนพื้นที่ชุมน้ำประเภทพื้นที่ราบลุมที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มีน้ำขง
                                                                                       ี
                                                                                      ี่
                  หรือทวมถึงอยูอยางถาวร มีทั้งสวนที่เปนน้ำจืดและน้ำกรอย ประกาศเปนพื้นที่ชุมน้ำทมความสำคญระหวาง
                                                                                               ั
                                            ี่
                  ประเทศลำดับที่ 1,734 เมื่อวันท 14 มกราคม พ.ศ. 2551 เนื้อที่ 43,074 ไร โดยเปนทุงน้ำจืดขนาดใหญ
                  มีพื้นที่ประมาณ 1,190 ไร มีระบบนิเวศที่แตกตางกัน 10 ประเภท ทั้งที่เปนระบบนิเวศแหลงน้ำ
                  ในแผนดินและระบบนิเวศทางทะเลและชายฝง มีความหลากหลายของชนิดนกสูงมากถึง 316 ชนิด
                                                                                                      ิ
                                                                                                      ่
                  อยางนอย 157 ชนิด อาศัยในพื้นที่บริเวณทุงสามรอยยอด พบนกอยางนอย 116 ชนิด เปนนกประจำถน
                  และอพยพซึ่งอยูในสถานภาพถูกคุกคามของโลก ไดแก นกตะกราม นกกระทุง เปดดำหัวดำ
                  นกอินทรียปกลาย นกหัวโตมลายูและนกซอมทะเลอกแดง เปนตน พบนกที่อยูในสถานภาพใกลสูญพันธุ 

                  อยางยิ่งของประเทศ ไดแก นกเคาแดงใหญสีน้ำตาล รวมถึงพบชนิดพันธุปลาที่อยูในสถานภาพ
                  มีแนวโนมใกลสูญพนธุ ไดแก ปลาดุกดาน พบไมชายเลน พืชชายเลนและพืชน้ำรวมไมนอยกวา 150 ชนิด
                                 ั
                              (12)  พื้นที่ชุมน้ำกุดทิง

                                                                                                     ี
                                                                                                ึ
                                  เปนพื้นที่ชุมน้ำประเภทหนองบึง ที่ใชภาษาทองถิ่นคำวา “กุด” ซึ่งหมายถงน้ำท่มา
                  จากลำหวยหลายสายไหลมารวมเปนแองน้ำ ประกาศเปนพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระหวางประเทศ
                  ลำดับที่ 1,926 เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2552 เนื้อที่ 16,500 ไร กุดทิงอยูในเขตจังหวัดบึงกาฬ
                  มีสภาพเปนหนองบึงขนาดใหญ ที่มีน้ำขังตลอดป มีการเชื่อมตอกับแมน้ำในชวงฤดูน้ำหลาก กุดทิงถือเปน

                  พื้นที่ชุมน้ำสำคัญที่มีระบบนิเวศเชือมตอกับแมน้ำโขงทำใหมีความหลากหลายของสังคมพืชน้ำและชนิด
                                              ่
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42