Page 102 - แผนการใช้ที่ดินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์
P. 102
4-8
4.2 การวิเคราะห์ความต้องการของพื้นที่
ประเด็นที่ 1 ชายฝั่งทะเลอ่าวไทยฝั่งตะวันตก ประสบปัญหาการกัดเซาะอย่างรุนแรงวิกฤตและ
ต่อเนื่อง ปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเล สร้างความเสียหายทั้งทางด้านทรัพยากรธรรมชาติทรัพยากร
การประมงชายฝั่ง และสิ่งปลูกสร้างต่างๆ ซึ่งส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตและวิถีชีวิตของชุมชนและมี
ผลกระทบต่อความสวยงามของชายฝั่งทะเล ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ส าคัญสร้างความเสียหายต่อการ
ท่องเที่ยวและเศรษฐกิจในภาพรวม
ประเด็นที่ 2 ปัญหาเส้นทางเข้าสู่แหล่งท่องเที่ยว จังหวัดมีศักยภาพสูงในการเป็นแหล่งท่องเที่ยว
ที่มีความหลากหลายทั้งทรัพยากรธรรมชาติ (ภูเขา สัตว์ปาาและพันธุ์พืช แม่น้ า ชายหาด ฯลฯ) สถานที่
ทางประวัติศาสตร์ศิลปวัฒนธรรมและมีความพร้อมด้านบริการ โดยมีโครงการพระราชด าริมีความ
เป็นอัตลักษณ์มีสินค้า OTOP และกิจกรรมนันทนาการที่ภาคเอกชนได้ริเริ่มเป็นแหล่งผลิตสินค้า และ
อาหาร โดยเฉพาะผลผลิตทางการเกษตรและมีความพร้อมในด้านการบริการการท่องเที่ยว อย่างไรก็ตาม
ความเชื่อมโยงของระบบการท่องเที่ยวและพื้นที่เศรษฐกิจยังไม่ครบถ้วนเพียงพอ ระบบการเดินทาง
ระหว่างแหล่งท่องเที่ยวยังไม่ทั่วถึง และมีปัญหาการจราจรในช่วงวันหยุด หรือช่วงเทศกาล โดยเฉพาะ
อย่างยิ่งช่วงที่เชื่อมต่ออ าเภอชะอ า และอ าเภอหัวหิน ดังนั้นการก่อสร้างเส้นทางเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยว
จึงเป็นประเด็นส าคัญเร่งด่วนที่จะต้องด าเนินการ ซึ่งปัจจุบันรัฐบาลให้ความส าคัญ โดยมีการก าหนด
แผนแม่บทพัฒนาการท่องเที่ยวในเขตพัฒนาการท่องเที่ยวฝั่งทะเลตะวันตก (The Royal Coast หรือ
Thailand Riviera) พ.ศ.2560-2564 ซึ่งมีแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวและเป็นสถานที่
ท่องเที่ยวที่สามารถเข้าถึงได้โดยรถยนต์
นอกจากนั้นเพื่อเชื่อมโยงการท่องเที่ยวและเศรษฐกิจให้เป็นระบบเชื่อมโยงสู่การเปิดตัวของ AEC
ยังควรด าเนินการสร้างความสัมพันธ์ และความร่วมมือทางเศรษฐกิจกับองค์กรที่เกี่ยวกับการผลิตการค้า
และการท่องเที่ยว ณ จุดผ่านแดนไทย-เมียนมาร์ ในระยะเริ่มต้นก่อนแล้ว จึงขยายไปยังประเทศอื่น โดย
ด าเนินการให้เป็นรูปธรรมในลักษณะของการท า MOU
ประเด็นที่ 3 ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรทางการประมง เนื่องจากการท าการประมงที่
ผ่านมาเกินศักยภาพในการผลิตของธรรมชาติ และมีการท าลายแหล่งที่อยู่อาศัย/หลบภัย และเลี้ยงตัว
อ่อนของสัตว์น้ าส่งผลให้ปริมาณสัตว์น้ ามีปริมาณลดลง ชาวประมงไทยในปัจจุบันต้องเดินทางไปจับปลา
ในมหาสมุทรอินเดีย ซึ่งมีค่าใช้จ่ายสูง นอกจากนั้นยังส่งผลต่อชาวประมงชายฝั่งที่จับสัตว์น้ าได้น้อยลง
แต่อย่างไรก็ตาม ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรทางการประมงเป็นทรัพยากรประเภทสามารถฟ้้นฟูได้
และวิธีที่ได้ด าเนินการมาอย่างต่อเนื่อง ได้แก่ การสร้างปะการังเทียม เพื่อเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์
ทะเล ซึ่งการด าเนินงานที่ผ่านมายังไม่เพียงพอ จึงมีแผนงานการด าเนินโครงการอย่างต่อเนื่อง ทั้งยังมีผล
การศึกษาวิจัยที่แสดงถึงผลสัมฤทธิ์จากโครงการก่อสร้างปะการังเทียมดังกล่าวอย่างเป็นรูปธรรม โดยจะ
มีการเพิ่มการสร้างแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ าจืด ซึ่งจะเป็นการฟ้้นฟูระบบนิเวศในระยะยาว รวมถึง
รูปแบบการอนุรักษ์สัตว์น้ าอื่นๆ ที่เหมาะสมตามลักษณะพื้นที่และความต้องการของชาวประมงด้วย
ประเด็นที่ 4 ด้านการผลิตสินค้าการเกษตรที่ปลอดภัยได้มาตรฐาน จังหวัดมีศักยภาพใน
การผลิตสินค้าด้านการเกษตร ซึ่งเป็นสินค้าที่เป็นรายได้หลักของจังหวัด และเป็นอาชีพหลักของ