Page 178 - Land Use Plan of Thailand

6-16

6.3.2 เขตเกษตรกรรม มีพื้นที่ 153,184,527 ไร่ หรือร้อยละ 47.77 ของพื้นที่ประเทศไทย

เพื่อรองรับเกษตรกรจ านวน 5.8 ล้านครัวเรือน รวมทั้งเป็นแหล่งผลิตสินค้าเกษตรและอาหารให้กับ
ประเทศ และส่งออกไปยังตลาดต่างประเทศ ท าให้คนไทยมีความมั่นคงด้านอาหาร และมีรายได้เข้าสู่
ประเทศไทย โดยสามารถแข่งขันกับประเทศต่างๆได้ ด้วยความมั่นคงและยั่งยืน จึงได้ใช้ปัจจัยด้านความ

เหมาะสมของที่ดิน การพัฒนาระบบชลประทาน และโครงสร้างพื้นฐานด้านการเกษตร ในการก าหนด
เขตพื้นที่ความเหมาะสมออกเป็น 3 เขต ดังนี้
1) เขตเกษตรกรรมชั้นดี มีพื้นที่ 42,647,558 ไร่ หรือร้อยละ 13.30 ของพื้นที่ประเทศ
ไทย เป็นเขตที่มีวัตถุประสงค์เพื่อคุ้มครองไว้เป็นแหล่งผลิตสินค้าเกษตร เพื่อความมั่นคงทางด้านอาหาร
และผลิตสินค้าเกษตรที่ให้ผลตอบแทนสูง หรือรองรับอุตสาหกรรมแปรรูปเพื่อการส่งออก โดยรัฐใช้

ลงทุนสร้างโครงสร้างพื้นฐานด้านการเกษตรกรรม เช่น โครงการชลประทาน โครงการป้องกันน้ าท่วม
หรือมีการจัดรูปที่ดิน รวมถึงพื้นที่ผลิตพืชที่มีสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ เนื่องจากปัจจุบันยังไม่มีเทคโนโลยีใด
มาทดแทนการผลิตทางการเกษตร จากแหล่งผลิตของที่ดินที่มีความอุดมสมบูรณ์ และมีความพิเศษใน

การให้ผลผลิตที่มีคุณภาพนี้ได้ แบ่งออกเป็น 3 เขตย่อยดังนี้
1.1) เขตพื้นที่ท านา มีพื้นที่ 22,327,130 ไร่ หรือร้อยละ 6.96 ของพื้นที่ประเทศไทย
เป็นเขตที่สภาพพื้นที่ราบเรียบเป็นที่ลุ่ม มีการสร้างระบบชลประทาน หรือมีการจัดรูปที่ดิน ท าให้สามารถท านา
ได้ผลผลิตสูง พื้นที่ส่วนใหญ่สามารถท านาได้มากกว่าหนึ่งครั้งในรอบปี ส่วนใหญ่ท าการผลิตข้าวเพื่อการค้าและ

ส่งออกเป็นหลัก มาตรการส าคัญในพื้นที่นี้ควรส่งเสริมให้มีการลดต้นทุนและเพิ่มผลผลิต เพื่อผลิตในเชิงการค้า
1.2) เขตพืชไร่ ไม้ผล และไม้ยืนต้น มีพื้นที่ 17,690,527 ไร่ หรือร้อยละ 5.52
ของพื้นที่ประเทศไทย เป็นเขตที่มีระบบชลประทาน หรือมีการพัฒนาที่ดินที่สามารถท าการผลิตพืชไร่
ไม้ผลได้ผลผลิตดี สภาพพื้นที่เป็นที่ดอน การระบายน้ าดี มีความอุดมสมบูรณ์สูง ส่วนใหญ่มีการผลิต

สินค้าเกษตรเพื่ออุตสาหกรรมแปรรูป และผลิตเพื่อการส่งออก มาตรการส าคัญในพื้นที่นี้ควรส่งเสริมให้
มีการลดต้นทุนและเพิ่มผลผลิต เพื่อผลิตในเชิงการค้า
1.3) เขตพื้นที่พืชบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ที่ได้รับการรับรองจากสหภาพยุโรป มีพื้นที่
2,629,901 ไร่ หรือร้อยละ 0.82 ของพื้นที่ประเทศไทย พืชที่ผลิตสินค้าที่ใช้สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ที่ได้

รับรองการจดทะเบียนจากสหภาพยุโรป เป็นสินค้าที่มีชื่อเสียงและได้รับความนิยม เนื่องจากมีคุณสมบัติ
พิเศษหรือมีลักษณะเฉพาะที่เกิดจากอิทธิพลสิ่งแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ เช่น สภาพแวดล้อม ดิน ฟ้า
อากาศ ของแหล่งภูมิศาสตร์นั้นๆ ตลอดจนทักษะความช านาญและภูมิปัญญาของกลุ่มชนที่อาศัยอยู่ใน

แหล่งภูมิศาสตร์นั้นๆ ส าหรับพืชที่ได้รับการประกาศขึ้นทะเบียนคุ้มครองสิ่งบงชี้ทางภูมิศาสตร์ของไทย
จากสหภาพยุโรปมี 4 ชนิดคือ ข้าวหอมมะลิทุ่งกุลาร้องไห้ (Khao Hom Mali Thung Kula Rong-Hai)
กาแฟดอยตุง (KafaeDoi Tung) กาแฟดอยช้าง (KafaeDoiChaang) และข้าวสังข์หยดเมืองพัทลุง
(SangyodMuangPhatthalung Rice)
(1) เขตพื้นที่ปลูกข้าวขาวดอกมะลิ 105 ทุ่งกุลาร้องไห้ มีพื้นที่ 1,973,196 ไร่

หรือร้อยละ 0.62 ของพื้นที่ประเทศไทย ข้าวหอมมะลิทุ่งกุลาร้องไห้ (Thung Kula Rong-Hai Thai
Hom Mali Rice: TKR) หมายถึง ข้าวเปลือก ข้าวกล้อง และข้าวขาว ที่แปรรูปมาจากข้าวเปลือกพันธุ์ข้าว
หอมที่ไวต่อช่วงแสง คือ พันธุ์ขาวดอกมะลิ 105 และพันธุ์กข15 มีกลิ่นหอมตามธรรมชาติ ซึ่งปลูกในฤดูนาปี

บริเวณพื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ จังหวัดร้อยเอ็ด สุรินทร์ ศรีสะเกษ มหาสารคาม และยโสธร การท าการผลิต