Page 83 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจทานตะวัน
P. 83
บทที่ 3
การวิเคราะห์เพื่อกําหนดเขตการใช้ที่ดิน
การประเมินคุณภาพที่ดิน (qualitative land evaluations) เป็นการพิจารณาศักยภาพของหน่วย
ทรัพยากรที่ดินต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินประเภทต่างๆ ในระดับการจัดการที่แตกต่างกัน การประเมิน
คุณภาพที่ดินในหลักการของ FAO framework สามารถทําได้ 2 รูปแบบ
รูปแบบแรก การประเมินทางด้านคุณภาพหรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า เป็นการประเมินเชิงกายภาพ
ว่าที่ดินนั้นๆ เหมาะสมมากหรือน้อยเพียงใดต่อการใช้ประโยชน์ที่ดินประเภทต่างๆ
รูปแบบที่สอง การประเมินทางด้านปริมาณหรือด้านเศรษฐกิจ ซึ่งให้ค่าตอบแทนในรูปผลผลิต
ที่ได้รับ จํานวนเงินในการลงทุนและจากผลตอบแทนที่ได้รับ
ในที่นี้กล่าวถึงเฉพาะการประเมินคุณภาพที่ดินด้านกายภาพเท่านั้น
3.1 การประเมินคุณภาพที่ดินด้านกายภาพ
3.1.1 ระดับความต้องการปัจจัยสําหรับพืชเศรษฐกิจทานตะวัน
จากการศึกษาและรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับพืชในพื้นที่ต่างๆ พบว่า พืชมีความต้องการปัจจัย
และสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกัน นอกจากความต้องการด้านพืชแล้ว เกษตรกรแต่ละรายมีการใช้
เครื่องจักร สารเคมี แรงงาน เทคโนโลยีหรือเงินทุนที่แตกต่างกัน ดังนั้นปัจจัยที่มีผลต่อการเจริญต่อพืช
สามารถแบ่งได้ 3 กลุ่ม ได้แก่
1) ความต้องการด้านพืช (crop requirements) ประกอบด้วยความเข้มของแสง อุณหภูมิ
ปริมาณนํ้าฝนหรือความต้องการนํ้าในช่วงการเจริญเติบโต การระบายนํ้าที่เหมาะสม ปริมาณธาตุอาหารพืช
ในดิน ความจุในการแลกเปลี่ยนประจุบวก และความอิ่มตัวด้วยด่าง
2) ความต้องการด้านการจัดการ (management requirements) สภาวะการเขตกรรม และ
ศักยภาพการใช้เครื่องจักร ได้แก่ ทานตะวันสามารถเจริญเติบโตได้ดีในพื้นที่ดอน หากเกษตรกร
ที่มีพื้นที่เป็นที่ลุ่มต้องการปลูกทานตะวัน ต้องทําการยกร่องเพื่อไม่ให้มีนํ้าขัง ดังนั้นศักยภาพการใช้
เครื่องจักรและสภาวะการเขตกรรมจึงเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการเจริญของพืช
3) ความต้องการด้านการอนุรักษ์ (conservation requirements) เป็นปัจจัยที่มีผล
ต่อการเจริญของพืชในพื้นที่ที่มีความลาดชัน ซึ่งมีโอกาสที่ดินเกิดการชะล้างพังทลายได้สูงจากอิทธิพล
ของดินและนํ้า ส่งผลให้เกิดการสูญเสียธาตุอาหารในดิน ความอุดมสมบูรณ์ของดินลดลง รวมถึง
ปริมาณตะกอนที่ไหลลงสู่ที่ลุ่มอันมีผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมอีกทางหนึ่ง
เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจทานตะวัน สํานักสํารวจดินและวางแผนการใช้ที่ดิน
