Page 235 - Chumphon

ผ-7

1) การใชพื้นที่ทำเหมืองแร เกษตรกรรม หรือกิจกรรมอื่น ๆ ใหสามารถทำไดแตตองควบคุม

วิธีการปฏิบัติอยางเขมงวด ใหเปนไปตามหลักอนุรักษดินและน้ำ
2) การใชที่ดินเพื่อการเกษตรในชั้นคุณภาพลุมน้ำนี้ใหถือแนวปฏิบัติดังนี้ ในบริเวณที่มีผิวดินลึก
มากกวา 50 เซนติเมตร ใหใชเปนบริเวณปลูกไมผล ไมเศรษฐกิจ และพืชเศรษฐกิจยืนตนอื่น ๆ

ตามความเหมาะสมแตตองใชมาตรการอนุรักษดินและน้ำที่ถูกตอง สวนบริเวณที่หนาดินบางจะมีหนา
ดินลึกนอยกวา 50 เซนติเมตร เปนพื้นที่ไมเหมาะสมสำหรับเกษตรกรรมเพราะจะทำใหสูญเสียความชื้นของผิว
ดินโดยงาย ควรจัดใหเปนทุงหญาเลี้ยงสัตว
2.4 ขอกำหนดการใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำชั้น 4

มาตรการในการใชที่ดินในพื้นที่ชั้นคุณภาพลุมน้ำนี้จะมีความเขมงวดนอยกวาพื้นที่ลุมน้ำชั้น 3
ซึ่งมีขอกำหนดไวดังนี้
1) การใชพื้นที่ทำเหมืองแร และกิจการอื่น ๆ ใหอนุญาตไดตามปกติ โดยถือปฏิบัติตามระเบียบ
ของราชการอยางเครงครัด

2) การใชที่ดินเพื่อเกษตรกรรมในชั้นคุณภาพลุมน้ำนี้พึงปฏิบัติดังนี้
- ในบริเวณที่มีความลาดชันรอยละ 18-25 (เทียบโดยระยะ 100 เมตรมีความสูงตางระดับกัน
18-25 เมตร) และมีดินลึกนอยกวา 50 เซนติเมตร สมควรใชเปนพื้นที่ปาและไมผล โดยมีการวางแผน
ตามมาตรการอนุรักษดินและน้ำ

- บริเวณที่มีความลาดชันระหวางรอยละ 6-18 ควรใชเพาะปลูกพืชไรนา โดยมีมาตรการ
อนุรักษดินและน้ำ
2.5 ขอกำหนดการใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำชั้น 5
มาตรการในการใชที่ดินในพื้นที่ชั้นคุณภาพลุมน้ำนี้จะมีความเขมงวดนอยที่สุด และมีขอกำหนด

นอยมากดังนี้
1) การใชที่ดินเพื่อกิจการเหมืองแร การเกษตร ทำไดโดยปกติ
2) การใชที่ดินเพื่อการเกษตรในชั้นคุณภาพลุมน้ำนี้จะตองปฏิบัติดังนี้
- ในบริเวณที่มีหนาดินลึกนอยกวา 50 เซนติเมตร ควรเปนพื้นที่ปลูกพืชไร ปาเอกชน ไมผล

ทุงหญาเลี้ยงสัตว หรือสถานที่สำหรับพักผอนหยอนใจ
- บริเวณที่หนาดินมีความลึกเกินกวา 50 เซนติเมตร ควรใชเปนพื้นที่ปลูกขาวและพืชไร
ปาเอกชน ไมผล ทุงหญาเลี้ยงสัตว หรือเปนสถานที่พักผอนหยอนใจ

- ในกรณีที่จะใชที่ดินในชั้นคุณภาพนี้เพื่อการอุตสาหกรรมควรหลีกเลี่ยงพื้นที่ ซึ่งมีศักยภาพ
ทางการเกษตรสูง
จากขอกำหนดการใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำชั้นคุณภาพตาง ๆ สรุปสาระสำคัญไดคือ การใชประโยชน
พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1 และพื้นที่ลุมน้ำชั้น 2 ซึ่งเปนพื้นที่ทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญที่ตองสงวนรักษาไวเปน
พิเศษ เนื่องจากเปนแหลงตนน้ำลำธารและเปนพื้นที่ปาไมของประเทศ ไมควรจะเปลี่ยนแปลงพื้นที่เพื่อใช

ทำการเกษตร สำหรับการใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำชั้น 34 และพื้นที่ลุมน้ำชั้น 5 นั้น ใหใชทำการเกษตร
ไดแตตองมีมาตรการตามขอกำหนดการใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำ ไดแก มาตรการดานการอนุรักษดินและน้ำ
และการปองกันการชะลางพังทลายของดิน เปนตน ขอกำหนดตาง ๆ จึงมีมาตรการที่เขมงวดแตกตางกัน

เพื่อปองกันการเสื่อมโทรมของดิน และใหสามารถใชประโยชนที่ดินไดอยางยั่งยืนตอไป