Page 132 - แผนการใช้ที่ดินจังหวัดสมุทรปราการ 2566
P. 132

4-4





                                                                                               ุ
                             4) มิติปจจัยผลักดันการพลกโฉมประเทศ ประกอบดวย 2 หมดหมาย ไดแก หมดหมายที  ่
                                                                                 ุ
                                                    ิ
                                                             ่
                          ี
                                                    
                                              
                                                          
                                                                                               ุ
                                              ุ
                  12 ไทยมกำลังคนสมรรถนะสูง มงเรียนรูอยางตอเนือง ตอบโจทยการพัฒนาแหงอนาคต หมดหมายท    ่ ี
                                  ี
                  13 ไทยมีภาครัฐททันสมัย มีประสิทธิภาพ และตอบโจทยประชาชน (สำนักงานคณะกรรมการ
                                  ่
                  พัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ , 2565)
                                                                               ิ
                      4.1.6 นโยบายและแผนการบริหารจัดการทดนและทรัพยากรดนของประเทศ (พ.ศ. 2560-
                                                              ี
                                                               ิ
                                                              ่
                  2579) มียุทธศาสตรและกลยุทธที่เกี่ยวของ ดังนี้
                                  ยุทธศาสตรท 2 ดานการใชท่ดินและทรัพยากรดนเพ่อใหเกดประโยชนสูงสุด มีกลยุทธ
                                                                       ิ
                                                                                ิ
                                         ่
                                         ี
                                                      ี
                                                                          ื
                                             
                                    ิ
                                                               ่
                                                                ิ
                                    ่
                  หลัก ไดแก 1) การเพมประสิทธิภาพการใชประโยชนทดนของรัฐและเอกชนใหเกดประโยชนสูงสุด โดย
                         
                                                               ี
                                                                                     ิ
                  มงเนนการวางแผนกำหนดเปาหมาย และสัดสวนของการใชประโยชนทดนของประเทศ ใหมความ
                                                                                ี
                                                                                ่
                   ุ
                                                                                 ิ
                                                                                                  ี
                                                                                               ั
                                                                                           ้
                                                        ี
                                                        ่
                                             ั
                                                         ิ
                                                                                           ื
                                                                           ิ
                                                                                              ี
                  เหมาะสมอยางเปนระบบ ตามศกยภาพของทดนและสมรรถนะของดน โดยครอบคลุมพนทท้งประเทศ
                                                                                              ่
                  การจัดใหมการวางผังเมืองในทกระดับ โดยใหความสำคญกบการมสวนรวมของประชาชนและบังคบใช
                                            ุ
                                                                                                    ั
                                                                   ั
                                                                ั
                           ี
                                                                         ี
                                
                             ่
                             ี
                           ี
                  กฎหมายท่เกยวของใหมีประสิทธิภาพเปนไปตามหลักการทางวิชาการ การกำหนดเขตและมาตรการใช
                                ั
                                                   ั
                            ี
                  ประโยชนท่ดินท้งในระดับประเทศ ระดบลุมน้ำและระดับจังหวัด ใหมีความสัมพันธและสอดคลองกัน
                  การกำกับ ควบคุมการถอครองท่ดินของประเทศ ใหมีการกระจายถอครองท่ดินอยางเปนธรรม ขอคืน
                                                                                  ี
                                      ื
                                                                           ื
                                             ี
                                                                                              ี
                                         ื
                                                                          ั
                            
                   ื
                        ่
                        ี
                      ี
                  พ้นท่ทไมไดใชประโยชนเพ่อนำมาใชประโยชนสาธารณะ รวมท้งปองกันการถือครองท่ดินของคน
                                                                                           ี
                                                 ิ
                                                                                                  ี
                                          
                  ตางชาต และนิตบุคคลตางดาว โดยมชอบดวยกฎหมาย และการสงเสริม สนับสนุนใหมการนำทดนรก
                                      
                   
                                                                                                   ิ
                         ิ
                                                                                                  ่
                                ิ
                                                                                            
                  รางวางเปลา หรือไมไดใชประโยชนกลับมาใชประโยชน โดยการมีสวนรวมของชุมชนและทองถิ่น เพอให
                                                                                                    ื่
                         
                       ู
                  เกิดมลคาเพมทางเศรษฐกจโดยใชกลไกประชารัฐ 2) การเสริมสรางฐานการผลิตภาคเกษตรกรรมให
                            ่
                                        ิ
                            ิ
                                                                                 ื
                                                                                 ้
                                                                                    ี
                                                                  ุ
                                                ั
                    
                                    ่
                                                ่
                  เขมแข็งและยั่งยืน เพอสรางความมนคงทางอาหาร โดยมงเนนการกำหนดพนท่เกษตรกรรม (Zoning)
                                    ื
                                    ี
                  โดยการวางผังจัดรูปท่ดิน จัดระบบชลประทาน จัดสรางถนนหรือทางลำเลียงในไรนา ปรับระดับพ้นท่  ี
                                                                                                    ื
                                                                        ี
                  บำรุงดิน วางแผนการผลิต และจำหนายผลิตผลทางการเกษตรท่มีความเหมาะสมกับสภาพของแตละ
                                                                ิ
                      ี
                                                                ่
                                          ื
                  พ้นท่ การพัฒนาศักยภาพพ้นท่เกษตรกรรมในการเพมปริมาณผลผลิตและลดตนทุนโดยอาศัยองค        
                                             ี
                   ื
                        
                  ความรูทางวิชาการดานการเกษตร เทคโนโลยีและนวัตกรรม เทคโนโลยีและนวัตกรรม การสงเสริม
                                                           ื
                                                                                                  ิ
                  สนับสนุน การปรับเปลี่ยนกระบวนการผลิตจากพชเชิงเดี่ยว ไปสูรูปแบบเกษตรกรรมยังยืนทเปนมตรกบ
                                                                                         ่
                                                                                             ่
                                                                                             ี
                                                                                                      ั
                                                                        ิ
                  สิงแวดลอมเกอกลกบระบบนิเวศและสอดคลองกบการอนุรักษดนและน้ำ การฟนฟ ปรับปรุง คณภาพ
                   ่
                                                                      
                                                                                                 ุ
                                                           ั
                                                                                    
                                   ั
                                                                                       ู
                                                                                    
                                ู
                              ื
                              ้
                                                         
                  ดนท่เสือมโทรม ขาดความอุดมสมบูรณและแกไขปญหาการชะลางพังทลายของดนเพ่อเพ่มผลผลิตตอ
                        ่
                                                                                      ิ
                                                                                         ื
                                                                                             ิ
                      ี
                   ิ
                                                                                       ื
                                                                                       ้
                                                                               
                                                                               ุ
                                                                                         ี
                                                            ั
                                                            ่
                                                                                         ่
                  หนวยในการทำการเกษตร และเสริมสรางความมนคงทางอาหาร การคมครองพนทเกษตรกรรมทม           ี
                                                                                                      ี
                                                                                                      ่
                                                                                ึ
                                                                                     ื
                                                                                     ่
                                                        ี
                                                        ่
                                                            ิ
                                                     ้
                                                
                                                   ึ
                                                     ื
                                                                                ้
                  ศักยภาพและขยายโอกาสในการเขาถงพนททำกนของเกษตรกรใหมากขน เพอใหเปนฐานการผลิต
                              ่
                                                                                           ิ
                  การเกษตรท่ยังยืน และการสรางกลไกการปองกนและแกไขปญหาการสูญเสียสิทธิในท่ดนเกษตรกรรม
                                                                                          ี
                            ี
                                                          ั
                                                                                                      ั
                                                             ่
                                                   
                  เพ่อรักษาฐานการผลิตภาคเกษตรใหเขมแขงและยังยืน และ 3) การเตรียมความพรอมในการปรับตว
                                                       ็
                    ื
                  ดานการใชประโยชนทดินและทรัพยากรดนตอผลกระทบและภัยพบัติจากการเปลี่ยนแปลงสภาพ
                                      ี
                                      ่
                                                       ิ
                                                                            ิ
                             ้
                             ื
                                ี
                                                                                      ุ
                                                                     ่
                                                                                ึ
                  ภูมิอากาศ พนท่ทไดรับความเสี่ยงจากการเกิดภัยธรรมชาติทอาจจะเกิดข้น โดยมงเนนการคาดการณ  
                                                                     ี
                                 ี
                                 ่
                  และประเมินผลกระทบท่อาจจะเกิดข้นในท่ดนหรือทรัพยากรดินจากการเปลี่ยนแปลสภาพภูมิอากาศ
                                                        ิ
                                       ี
                                                  ึ
                                                      ี
                  หรือภัยธรรมชาติและการกำหนดแนวทางในการรับมือ ปองกน แกไขปญหา กำหนดมาตรการชวยเหลือ
                                                                    ั
                                    ี
                                   ี
                                                                                                 ี
                                                          ิ
                                                                                              ื
                                ื
                                                                                                  ่
                                                                                                  ี
                   ี
                  ท่เหมาะสม ในพ้นท่ท่ไดรับผลกระทบและภัยพบัติจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ พ้นท่ทไดรับ
   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137