Page 30 - Land Use Plan of Thailand

2-2

2
2.1.2 พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504
หมวด 1 การก าหนดที่ดินให้เป็นอุทยานแห่งชาติ
มาตรา 6 เมื่อรัฐบาลเห็นสมควรก าหนดบริเวณที่ดินแห่งใดที่มีสภาพธรรมชาติเป็นที่
น่าสนใจ ให้คงอยู่ในสภาพธรรมชาติเดิมเพื่อสงวนไว้ให้เป็นประโยชน์แก่การศึกษาและรื่นรมย์ของ

ประชาชน ก็ให้มีอ านาจกระท าได้โดยประกาศพระราชกฤษฎีกาและให้มีแผนที่แสดงแนวเขตแห่งบริเวณ
ที่ก าหนดนั้นแนบท้ายพระราชกฤษฎีกาด้วย บริเวณที่ก าหนดนี้เรียกว่า “อุทยานแห่งชาติ”ที่ดินที่จะ
ก าหนดให้เป็นอุทยานแห่งชาตินั้น ต้องเป็นที่ดินที่มิได้อยู่ในกรรมสิทธิ์หรือครอบครองโดยชอบด้วย
กฎหมายของบุคคลใดซึ่งมิใช่ทบวงการเมือง
มาตรา 7การขยายหรือการเพิกถอนอุทยานแห่งชาติไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน ให้กระท า

โดยพระราชกฤษฎีกา และในกรณีที่มิใช่เป็นการเพิกถอนอุทยานแห่งชาติทั้งหมด ให้มีแผนที่แสดงเขตที่
เปลี่ยนแปลงไปแนบท้ายพระราชกฤษฎีกาด้วย
3
2.1.3 พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.2505
หมวด 5 วัด
มาตรา 31 วัดมีสองอย่าง
(1) วัดที่ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา
(2) ส านักสงฆ์

ให้วัดมีฐานะเป็นนิติบุคคล
เจ้าอาวาสเป็นผู้แทนของวัดในกิจการทั่วไป
มาตรา 32 การสร้าง การตั้ง การรวม การย้าย การยุบเลิกวัด และการขอรับพระราชทาน
วิสุงคามสีมา ให้เป็นไปตามวิธีการที่ก าหนดในกฎกระทรวง ในกรณียุบเลิกวัด ทรัพย์สินของวัดที่ถูกยุบ

เลิกให้ตกเป็นศาสนสมบัติกลาง
มาตรา 32 ทวิวัดใดเป็นวัดร้างที่ไม่มีพระภิกษุอยู่อาศัย ในระหว่างที่ยังไม่มีการยุบเลิกวัด
ให้กรมการศาสนามีหน้าที่ปกครองดูแลรักษาวัดนั้น รวมทั้งที่วัด ที่ธรณีสงฆ์และทรัพย์สินของวัดนั้นด้วย
การยกวัดร้างขึ้นเป็นวัดมีพระภิกษุอยู่จ าพรรษา ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่ก าหนดใน

กฎกระทรวง
มาตรา 33 ที่วัดและที่ซึ่งขึ้นต่อวัด มีดังนี้
(1) ที่วัด คือที่ซึ่งตั้งวัดตลอดจนเขตของวัดนั้น

(2) ที่ธรณีสงฆ์ คือที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด
(3) ที่กัลปนา คือที่ซึ่งมีผู้อุทิศแต่ผลประโยชน์ให้วัดหรือพระศาสนา
2.1.4 พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507
4
หมวด 1 การก าหนดป่าสงวนแห่งชาติ

2 ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 78 ตอน 80 หน้า 1073-1074 ลงวันที่ 22 กันยายน 2504
3 ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 109 ตอน 16 หน้า 8 ลงวันที่ 25 ธันวาคม 2505
4 ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 81 ตอน 38 หน้า 2 ลงวันที่ 16 เมษายน 2507