Page 46 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจข้าวนาปรัง

2-30

ไทยมีข้าวในสต็อกเป็นปริมาณมากและเป็นประเทศผู้ส่งออกรายเดียวที่มีนโยบายไม่ห้ามการส่งออกข้าว

ถึงแม้ประเทศไทยจะครองตลาดการส่งออกข้าวเป็นอันดับสองของโลก แต่ปริมาณการส่งออกในแต่ละปี
จะเปลี่ยนแปลงขึ้นลงแตกต่างกันมาก จะเห็นจากในช่วง 10 ปี ระหว่างปี 2554-2563 โดยปี 2557
ปริมาณการส่งออกเพิ่มขึ้นจากปี 2556 ร้อยละ 66.00 ปีถัดมาคือปี 2558 ปริมาณการส่งออกกลับลดลง

ร้อยละ 10.69 ต่อมาในปี 2559 การส่งออกเพิ่มขึ้นร้อยละ 1.14 ปี ในปี 2560 ปริมาณการส่งออกเพิ่มขึ้น
ร้อยละ 17.82 ถึงปี 2561 ปริมาณการส่งออกลดลงร้อยละ 3.79 ในปี 2562 ปริมาณการส่งออกลดลงร้อย
ละ 32.51 มูลค่าการส่งออกลดลงร้อยละ 28.30 จนถึงปี 2563 ปริมาณการส่งออกลดลงร้อยละ 24.48
มูลค่าการส่งออกลดลงร้อยละ 11.21 (ตารางที่ 2-12) ทั้งนี้ ปริมาณการส่งออกที่เปลี่ยนแปลงแตกต่างกัน
มากในแต่ละปี เนื่องจากข้าวเป็นสินค้าที่มีลักษณะพิเศษ ที่ประเทศผู้ผลิตส่วนใหญ่จะส่งออก ต่อเมื่อ

เหลือจากการบริโภคภายในประเทศ ขณะเดียวกันประเทศผู้น าเข้า ก็จะน าเข้าข้าวเมื่อผลผลิตใน
ประเทศไม่เพียงพอ จึงกล่าวได้ว่าการเปลี่ยนแปลงทางด้านอุปทาน มีผลต่อการน าเข้าและการค้าข้าวใน
ตลาดโลกมากกว่าด้านอุปสงค์ ดังนั้น เมื่อการตลาดและการค้าข้าวของไทยมีความใกล้ชิดกับตลาดโลกมาก

การเปลี่ยนแปลงของผลผลิตข้าวโลกจึงมีผลกระทบต่อปริมาณการส่งออกของไทย นอกจากปัจจัยทางด้าน
ปริมาณผลผลิตข้าว ทั้งในประเทศและกลุ่มประเทศผู้ผลิตหลักแล้ว ยังมีปัจจัยด้านอื่น ๆ ที่ส่งผลกระทบ
ต่อปริมาณการส่งออก ได้แก่ สต็อกข้าวโลกคงเหลือต้นปี ปริมาณการส่งออกของประเทศผู้ผลิต กลยุทธ์
การตลาดและการแข่งขันของกลุ่มประเทศคู่แข่ง ปริมาณการสั่งซื้อของกลุ่มประเทศน าเข้า สถานการณ์

เศรษฐกิจโลก ตลอดจน การก าหนดราคาข้าวในโครงการรับจ าน าข้าวเปลือกภายในประเทศ เป็นต้น