Page 287 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจส้มโอ
P. 287
4-13
ป้องกันศัตรูพืช การควบคุมคุณภาพผลผลิต การถ่ายทอดเทคโนโลยีต่างๆ ในหมู่สมาชิก เพื่อจะให้มี
อํานาจในการต่อรองด้านราคาและรับการสนับสนุนจากหน่วยงานองค์การต่างๆ ได้มากขึ้น
2) ภาครัฐต้องสนับสนุนให้เกษตรกรมีการพัฒนาการจัดการคุณภาพผลผลิตหลังการเก็บเกี่ยว
โดยส่งเสริมและให้ความรู้ในเรื่องการปฏิบัติให้ถูกวิธีในการเก็บเกี่ยว การปฏิบัติหลังการเก็บเกี่ยว
การคัดเกรด การรับรอง/ควบคุมคุณภาพ
3) มีการส่งเสริมด้านการตลาดของผลิตภัณฑ์ส้มโอ โดยสนับสนุนให้มีการทําข้อตกลง
ล่วงหน้าหรือสัญญา Contract Farming หรือให้ความรู้ด้านการเกษตรในการดําเนินการผลิตให้ถูกต้อง
ตามระบบการจัดการคุณภาพการปฏิบัติทางการเกษตรที่ดีสําหรับพืช
4) สนับสนุนให้มีการรวมกลุ่มและให้ความรู้ เพื่อให้เกษตรกรสามารถบริหารจัดการ
ผลผลิตและการตลาด ตลอดจนการบริหารธุรกิจในรูปของกลุ่มเกษตรกรและเครือข่าย
4.4 สรุปและขอเสนอแนะ
สรุป
การกําหนดเขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจส้มโอนี้ เป็นการพิจารณาเฉพาะพื้นที่เกษตรกรรม
ตามเขตความเหมาะสมของดินกับการปลูกพืชเศรษฐกิจที่มีปริมาณนํ้าฝนเหมาะสมเท่ านั้น ไม่ รวมพื้นที่
ในเขตสงวนของรัฐ เช่น เขตอุทยานแห่งชาติ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขตห้ามล่าสัตว์ และเขตป่าสงวนแห่งชาติ
โดยมุ่งเน้นการพัฒนาการเพิ่มผลผลิตตามยุทธศาสตร์พัฒนาผลไม้ไทย ที่กําหนดให้ส้มโอเป็นไม้ผล
เศรษฐกิจรองที่สามารถเพิ่มผลิตผลที่มีคุณภาพและได้มาตรฐานเป็นที่ยอมรับของลูกค้า ดังนั้น
การกําหนดเขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจส้มโอจึงเน้นการเพิ่มผลผลิตในพื้นที่ที่มีศักยภาพที่ทําการ
ปลูกส้มโออยู่เดิม ตลอดจนพื้นที่ที่เหมาะสมในการขยายพื้นที่ปลูกเพื่อเพิ่มผลผลิตในพื้นที่
ที่มีศักยภาพสูง ในการจัดเขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจส้มโอได้เสนอเขตการใช้ที่ดินไว้ 3 เขต ดังนี้
1) เขตการใช้ที่ดินที่เหมาะสมมากสําหรับเพิ่มประสิทธิภาพการปลูกส้มโอ มีเนื้อที่รวม 76,933 ไร่
คิดเป็นร้อยละ 77.44 ของพื้นที่เขตการใช้ที่ดินส้มโอทั้งประเทศ
2) เขตการใช้ที่ดินมีความเหมาะสมปานกลางสําหรับการปลูกส้มโอ มีเนื้อที่รวม 940 ไร่
คิดเป็นร้อยละ 0.94 ของพื้นที่เขตการใช้ที่ดินส้มโอทั้งประเทศ
3) เขตการใช้ที่ดินมีความเหมาะสมเล็กน้อยสําหรับการปลูกส้มโอ มีเนื้อที่รวม 21,473 ไร่
คิดเป็นร้อยละ 21.62 ของพื้นที่เขตการใช้ที่ดินส้มโอทั้งประเทศ
เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจส้มโอ กองนโยบายและแผนการใช้ที่ดิน
