Page 147 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจกล้วยไข่

3-60

ข้างต้น ประกอบกับสัดส่วนค่าแรงงานต่อต้นทุนผันแปรต ่าที่สุด ร้อยละ 30.37 เนื่องจากในพื้นที่ที่มี

ระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2) เกษตรกรส่วนใหญ่ให้น ้ากล้วยไข่อย่างสม ่าเสมอด้วยวิธีเปิด

สปริงเกอร์โดยใช้ไฟฟ้ าท าให้ลดปริมาณการใช้แรงงานคนและแรงงานเครื่องจักรในการดูแลและให้น ้า
ค่าใช้จ่ายอื่นๆ จึงเพิ่มขึ้นแทนซึ่งส่วนใหญ่เป็นค่าไฟฟ้ า (สัดส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆ ต่อต้นทุนผันแปร

ในพื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2) ร้อยละ 24.92 ขณะที่สัดส่วนดังกล่าวในพื้นที่ที่มี

ระดับความเหมาะสมสูง (S1) และเหมาะสมเล็กน้อย (S3) ร้อยละ 9.01 และ 8.76 ตามล าดับ) ผลผลิต

รายได้ และผลตอบแทนเป็นไปตามระดับความเหมาะสมของพื้นที่รวมทั้งอัตราส่วนรายได้ต่อต้นทุน
ในพื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมสูง (S1) ได้ผลผลิต รายได้ ผลตอบแทน และอัตราส่วนรายได้ต่อต้นทุน

สูงที่สุดและมีต้นทุนต่อกิโลกรัมต ่าที่สุดกิโลกรัมละ 6.52 บาท เนื่องจากใช้ราคาเดียวกันและในพื้นที่ที่มี

ระดับความเหมาะสมสูง (S1) ได้ผลผลิตเฉลี่ยต่อไร่สูงกว่าพื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2)

ร้อยละ 16.43 ขณะที่มีค่าใช้จ่ายที่เป็นต้นทุนทั้งหมดสูง (ได้แก่ ค่าแรงงาน ค่าปุ๋ ยอินทรีย์ และค่าใช้ที่ดิน
เป็นต้น) โดยสูงเป็นอันดับสองรองจากพื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2) กล่าวคือ ต้นทุนทั้งหมด

ในพื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมปานกลาง (S2) สูงกว่าพื้นที่ที่มีระดับความเหมาะสมสูง (S1) ร้อยละ 9.75

(ตารางที่ 3-23)
เมื่อเปรียบเทียบต้นทุน รายได้ และผลตอบแทนการผลิตกล้วยไข่ที่ขายผลผลิต

ในประเทศและส่งออก จะเห็นว่า ต้นทุนทั้งหมดที่ผลิตขายในประเทศไร่ละ 13,820.41 บาท การผลิต

เพื่อส่งออกไร่ละ 14,828.27 บาท สูงกว่าการผลิตที่ขายในประเทศเพียงร้อยละ 6.79 และต้นทุนผันแปร
ของการผลิตเพื่อส่งออกสูงกว่าการผลิตที่ขายในประเทศเพียงร้อยละ 6.49 สัดส่วนค่าวัสดุการเกษตร

ต่อต้นทุนผันแปรของการผลิตเพื่อส่งออกร้อยละ 52.68 ขณะที่การผลิตที่ขายในประเทศมีสัดส่วน

ดังกล่าว ร้อยละ46.74 เนื่องจากการผลิตเพื่อส่งออกมีการใช้ปุ๋ ยคอกเป็นปริมาณมากกว่าการผลิตที่ขาย
ในประเทศร้อยละ 91.76 ขณะที่ปริมาณการใช้ปุ๋ ยเคมีในการผลิตทั้ง 2 ประเภทไม่แตกต่างกันมากนัก

กล่าวคือ การผลิตที่ขายในประเทศใช้ปุ๋ ยเคมีเป็นปริมาณมากกว่าการผลิตเพื่อส่งออกคิดเป็นร้อยละ

เพียงร้อยละ 6.72 เท่านั้น สัดส่วนค่าแรงงานต่อต้นทุนผันแปรของการผลิตเพื่อการส่งออกร้อยละ

35.00 ต ่ากว่าการผลิตที่ขายในประเทศที่มีสัดส่วนดังกล่าวร้อยละ 44.66 เนื่องจากการผลิตเพื่อการส่งออก
ส่วนใหญ่ให้น ้าอย่างสม ่าเสมอด้วยวิธีเปิ ดสปริงเกอร์โดยใช้ไฟฟ้ าแทนแรงงานคนและแรงงาน

เครื่องจักรในการให้น ้าและดูแลน ้าจึงท าให้การผลิตเพื่อส่งออกมีสัดส่วนค่าแรงงานต่อต้นทุนผันแปรต ่า

แต่มีค่าใช้จ่ายอื่นๆ สูง (เป็นค่าไฟฟ้า) ท าให้สัดส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆ ต่อต้นทุนผันแปรในการผลิตเพื่อส่งออก
สูงกว่าการผลิตที่ขายในประเทศ กล่าวคือ สัดส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆ ต่อต้นทุนผันแปรในการผลิตเพื่อส่งออก

ร้อยละ 12.32 และร้อยละ 8.60 ในการผลิตที่ขายในประเทศ ผลผลิตเฉลี่ยต่อไร่ของการผลิตที่ขาย

ในประเทศสูงกว่าการผลิตเพื่อส่งออกคิดเป็นร้อยละ 25.27 แต่การผลิตเพื่อส่งออกมีรายได้หรือมูลค่า

เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจกล้วยไข่ ส านักส ารวจดินและวางแผนการใช้ที่ดิน