Page 16 - เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจมะพร้าว 2566
P. 16

2-2






                                                                                                      ื่
                            ภูมิประเทศของภาคตะวันออกเฉียงเหนือทั้งภาคยกตัวสูงเป็นขอบแยกตัวออกจากภาคอน
                  อย่างชัดเจน มีเทือกเขาใหญ่กั้นอยู่โดยรอบทางด้านทิศตะวันตกและทางทิศใต้ มีภูเขาขนาดเล็กอยู่ทั่วไป
                  ภายในของภาค ทางทิศตะวันตกของภาคมีเทือกเขาใหญ่ 2 เทือก ทอดยาวติดต่อจากเหนือลงมาทางใต้
                  คือ เทือกเขาเพชรบูรณ์อยู่ทางตอนเหนือและเทือกเขาดงพญาเย็นอยู่ทางตอนใต้ เทือกเขาทั้งสองนี้

                  กั้นพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือจากภาคเหนือ ภาคกลาง และภาคตะวันออก มีความสูงเฉลี่ย 500-
                  1,000 เมตรจากระดับทะเลปานกลาง มียอดเขาที่สูงที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คือ ยอดภูหลวง
                  มีความสูง 1,571 เมตรจากระดับทะเลปานกลาง ทางทิศใต้ของภาคมีเทือกเขาใหญ่อีก 2 เทือก ทอดยาว
                  จากทางทิศตะวันตกตลอดเขตแดนประเทศกัมพูชาและลาว คือ เทือกเขาสันกำแพงและเทือกเขาพนมดงรัก
                  พื้นที่โดยทั่วไปมีลักษณะเป็นที่ราบมีชื่อเรียกว่า ที่ราบสูงโคราช โดยมีขอบสูงในบริเวณเทือกเขาทางทิศ

                  ตะวันตกและทิศใต้ และค่อยลาดเอียงไปทางทิศตะวันออกสู่แม่น้ำโขง บริเวณตอนในค่อนไปทาง
                  ตะวันออกเฉียงเหนือยังมีเทือกเขาเตี้ยๆ เรียกว่า เทือกเขาภูพาน และมีภูเขากระจัดกระจายไม่เป็น
                  เทือกเขา ทำให้ลักษณะพื้นที่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีลักษณะเป็นแอ่งที่ราบใหญ่ 2 ตอน คือ

                  แอ่งสกลนครและแอ่งโคราช

                        2.1.3 ภาคกลาง
                            ประกอบด้วย 18 จังหวัด และ 1 เขตการปกครองพิเศษ ได้แก่ จังหวัดกาญจนบุรี ชัยนาท
                  นครนายก นครปฐม นนทบุรี ปทุมธานี ประจวบคีรีขันธ์ พระนครศรีอยุธยา เพชรบุรี ราชบุรี ลพบุรี
                  สมุทรปราการ สมุทรสงคราม สมุทรสาคร สระบุรี สิงห์บุรี สุพรรณบุรี และอ่างทอง ส่วนกรุงเทพมหานคร

                  ไม่นับว่าเป็นจังหวัด เนื่องจากเป็นเขตการปกครองพิเศษ มีเนื้อที่ 43,450,440 ไร่ หรือร้อยละ 13.55
                  ของเนื้อที่ประเทศ
                            ภูมิประเทศมีลักษณะเป็นที่ราบลุ่มที่เกิดจากการที่แม่น้ำพัดพาเอาเศษหิน เศษดิน กรวด
                  ทราย และตะกอนมาทับถมพอกพูนมาเป็นเวลานาน ระดับพื้นที่มีลักษณะลาดลงมาทางใต้ พื้นที่ราบ

                  ส่วนใหญ่มีความสูงโดยประมาณน้อยกว่า 80 เมตรจากระดับทะเลปานกลาง มีภูเขาเตี้ยๆ เกิดขึ้นแต่
                  ไม่มากนัก โดยทางทิศตะวันตกมีเทือกเขาตะนาวศรีทอดเป็นแนวกั้นพรมแดนระหว่างประเทศไทยกับ
                  เมียนมา มีความสูงจากระดับทะเลปานกลางเกินกว่า 1,650 เมตร ทางด้านตะวันออกมีเทือกเขาดงพญาเย็น

                  และเทือกเขาสันกำแพงเป็นเส้นแบ่งเขตระหว่างภาคกลางกับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
                        2.1.4 ภาคตะวันออก

                            ประกอบด้วย 7 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดจันทบุรี ฉะเชิงเทรา ชลบุรี ตราด ปราจีนบุรี ระยอง
                  และสระแก้ว มีเนื้อที่ 21,487,812 ไร่ คิดเป็นร้อยละ 6.70 ของเนื้อที่ประเทศ
                            ภูมิประเทศมีลักษณะเป็นภูเขา แนวเทือกเขา ที่ราบแคบ ๆ และชายฝั่งทะเล ทางตอนเหนือ

                  ของภาคมีเทือกเขาสันกำแพงและเทือกเขาพนมดงรัก ทอดในแนวตะวันตก-ตะวันออก เป็นเส้นกั้นเขต
                  ระหว่างภาคตะวันออกกับภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ทางด้านตะวันออกของภาคมีเทือกเขาบรรทัดเป็น
                                                    ั
                  เส้นกั้นพรมแดนระหว่างประเทศไทยกับกมพูชาที่จังหวัดตราด ถัดมามีเทือกเขาจันทบุรีอยู่ในแนวจังหวัด
                  ชลบุรีและจันทบุรี ทะเลภาคตะวันออกประกอบไปด้วยกลุ่มเกาะน้อยใหญ่หลายแห่ง เกาะที่สำคัญ ได้แก  ่

                  เกาะช้าง เกาะหมาก เกาะกูด ในจังหวัดตราด เกาะเสม็ด เกาะมันใน ในจังหวัดระยอง เกาะล้าน เกาะสีชัง
                  ในจังหวัดชลบุรี






                  เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจมะพร้าว                      กองนโยบายและแผนการใช้ที่ดิน กรมพัฒนาที่ดิน
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21