Page 33 - land use change
P. 33

23




                                    ปัญหาเรื่องดิน ดินลึกปานกลางถึงชั้นหินพื้น เศษหิน ก้อนกรวดหรือลูกรัง ขาดแคลนน้ า
                       และเกิดการชะล้างทลายสูญเสียหน้าดินในพื้นที่ลาดชัน บางพื้นที่เป็นดินกรดจัดมากมีความอุดมสมบูรณ์
                       ค่อนข้างต่ า และอาจเกิดการชะล้างพังทลายได้ง่าย ถ้าปลูกพืชในบริเวณที่มีความลาดชันมาก ๆ
                       โดยไม่มีการอนุรักษ์ดินและน้ าที่เหมาะสม

                                    ปัจจุบันบริเวณดังกล่าวใช้ปลูกไม้ยืนต้น และนาข้าว บางพื้นที่ใช้ปลูกพืชไร่
                              2.4.14 กลุ่มชุดดินที่ 60 มีพื้นที่ 4,659 ไร่ หรือร้อยละ 0.35 ของพื้นที่ลุ่มน้ า กลุ่มดินร่วน
                       ที่เกิดจากดินตะกอนน้ าพาเชิงซ้อน ปฏิกิริยาดินเป็นกรดจัดถึงเป็นกลาง การระบายน้ าดีถึงดีปานกลาง
                       ความอุดมสมบูรณ์ต่ า เนื้อดินบนเป็นดินร่วน ดินล่างเนื้อดินเป็นดินร่วนปนทราย เป็นดินลึกมาก

                                      ปัญหาเรื่องดิน ดินปนทราย ความอุดมสมบูรณ์ต่ า ขาดแคลนน้ า และในพื้นที่ที่มี
                       ความลาดชันดินง่ายต่อการถูกชะล้างพังทลายสูญเสียหน้าดิน
                                      ปัจจุบันบริเวณดังกล่าวใช้ปลูกไม้ยืนต้น และนาข้าว บางพื้นที่ใช้ปลูกพืชไร่ บางพื้นที่
                       เป็นพื้นที่ไม้ละเมาะ ป่าปลัดใบสมบูรณ์ และพื้นที่แหล่งน้ า

                              2.4.15 กลุ่มชุดดินที่ 62 มีพื้นที่ 953,009 ไร่ หรือร้อยละ 72.16 ของพื้นที่ลุ่มน้ า เป็นกลุ่ม
                       ชุดดินที่มีพื้นที่มากที่สุดในลุ่มน้ า กลุ่มดินนี้ประกอบด้วยพื้นที่ภูเขาและเทือกเขาซึ่งมีความลาดชัน
                       มากกว่า 35 เปอร์เซ็นต์ ดินที่พบบริเวณดังกล่าวมีทั้งดินลึกและดินตื้น ลักษณะของเนื้อดินและ

                       ความอุดมสมบูรณ์ตามธรรมชาติแตกต่างกันไปแล้วแต่ชนิดของหินต้นก าเนิดในบริเวณนั้น มักมีเศษหิน
                       ก้อนหิน หรือพื้นโผล่กระจัดกระจายทั่วไป ส่วนใหญ่ยังปกคลุมด้วยป่าไม้ประเภทต่าง ๆ เช่น
                       ป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรังหรือป่าดงดิบชื้น หลายแห่งมีการท าไร่เลื่อนลอย โดยปราศจากมาตรการ
                       ในการอนุรักษ์ดินและน้ า ซึ่งเป็นผลท าให้เกิดการชะล้างพังทลายของหน้าดินจนบางแห่งเหลือแต่หินโผล่
                                    กลุ่มดินนี้ไม่ควรน ามาใช้ประโยชน์ทางการเกษตรทางการเกษตร เนื่องจากมีปัญหาหลาย

                       ประการที่มีผลกระทบต่อระบบนิเวศ ควรสงวนไว้เป็นป่าตามธรรมชาติเพื่อรักษาแหล่งต้นน้ าล าธาร

                       2.5  ด้ำนเศรษฐกิจ

                              สภาพเศรษฐกิจโดยทั่วไป บริเวณลุ่มน้ าสาขาแม่น้ ายมตอนบน พบว่าประชากรส่วนใหญ่
                       ประกอบอาชีพการเกษตรเพาะปลูกพืชเป็นหลัก พืชเศรษฐกิจส าคัญที่ปลูกมาก ได้แก่ ข้าว ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์
                       ล าไย ลิ้นจี่ ยางพารา กระเทียม และหอมแดง เป็นต้น จากข้อมูลส านักงานเศรษฐกิจการเกษตร (2561)

                       พบว่า มีผลผลิตด้านเกษตรกรรม (พืชเศรษฐกิจ) ด้านปศุสัตว์ และด้านอุตสาหกรรมที่ส าคัญ ดังนี้
                              2.5.1 ด้านเกษตรกรรม (พืชเศรษฐกิจ) ที่มีการเพาะปลูกมากที่สุด 5 อันดับ ได้แก่
                                   1) ข้าว เป็นพืชเศรษฐกิจหลักโดยเฉพาะข้าวหอมมะลิในบริเวณจังหวัดพะเยา
                       มีชื่อเสียงและคุณภาพที่สุดของภาคเหนือ ปลูกมากที่อ าเภอต าบลงิม ต าบลออย ต าบลนาปรัง ต าบลปง

                       อ าเภอปง ต าบลสระ ต าบลบ้านมาง อ าเภอเชียงม่วน จังหวัดพะเยา
                                   2) ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ปลูกมากในเขตต าบลสะเอียบ อ าเภอสอง จังหวัดแพร่ รองลงมา
                       ต าบลงิม ต าบลออย อ าเภอปง ต าบลสระ ต าบลบ้านมาง อ าเภอเชียงม่วน จังหวัดพะเยา
                                   3) ล าไย ปลูกมากที่ต าบลผาช้างน้อย ต าบลงิม ต าบลนาปรัง ต าบลสระ อ าเภอปง

                       จังหวัดพะเยา
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38