Page 174 - รายงานการศึกษาการประเมินแนวโน้มและทิศทางการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน
P. 174
ู
้
ื
ี
้
่
ี
และปาล์มน้ำมัน โดยขอมลขนาดพ้นท่ในการศกษาน้ไดจากการแปลภาพถายดาวเทยมโดยตรง สำหรับข้อมูลปริมาณ
ี
ึ
คาร์บอนในดิน (Soil Organic Carbon) จะใช้ผลการวิเคราะห์ดินจากห้องปฏิบัติการประกอบการประเมินปริมาณการ
ปล่อยคาร์บอนสุทธิในดิน ซึ่งผลลัพธ์ของการศึกษาจะแสดงการดูดซับก๊าซเรือนกระจกจากการเปลี่ยนแปลงการใช้
ี่
ที่ดินจากพื้นที่ป่าเป็นพื้นที่เกษตรกรรมสำหรับพืชเกษตรแต่ละชนิด ที่เปลี่ยนแปลงไปตามกรอบเวลาการศกษาทกำหนด
ึ
ในส่วนของค่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (EF) เป็นค่าที่บ่งบอกถึงอัตราการปล่อย / ดูดกลับก๊าซเรือนกระจก
ต่อหน่วยพื้นที่ ใช้วิธีการคำนวณและคำจำกัดความตาม 1996 IPCC Guidelines และคำอธิบายเพิ่มเติมตาม
LULUCF-GPG โดยการคำนวณการปล่อย / ดูดกลับก๊าซเรือนกระจก พิจารณาก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากกิจกรรม
หลัก ได้แก่ การปลูกป่า ซึ่งจัดเป็นการเพิ่มพูนมวลชีวภาพ (Growth Increment) จากป่าและจากพืชเกษตร 5 ชนิด ที่
มีการปลูกในพื้นที่ (มันสำปะหลัง นาข้าว อ้อย ยางพารา และปาล์มน้ำมัน) การเลือกใช้ค่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจก
ขึ้นกับรูปแบบกิจกรรมและความพร้อมของข้อมูล สมการที่ใช้ในการคำนวณสำหรับการศึกษานี้ ดังสมการที่ (2)
ปริมาณความเพิ่มพูนของมวลชีวภาพจากการเติบโต = พื้นที่ป่า / พื้นทพืชเกษตร (เฮกตาร์) x
ี่
ความเพิ่มพูดเฉลี่ยรายปีของมวลชีวภาพของป่า /
พืชเกษตรแต่ละชนิด (ตันน้ำหนักต่อเฮกตาร์) (2)
7.1.4 การประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกตามคู่มือ IPCC ปี 1996 กำหนดระดับความยากง่ายของวิธีการ
ประเมินเป็น 3 ระดับ ได้แก่ ระดับเทียร์ (Tier 1) เทียร์ 2 (Tier 2) และเทียร์ 3 (Tier 3) โดยระดับเทียร์ที่สูงขึ้นจะ
ให้ผลการประเมินการปล่อยก๊าซมีความถูกต้องและน่าเชื่อถือเพิ่มขึ้น แต่ต้องการความละเอียดและความพร้อมของ
ข้อมูลที่เพิ่มขึ้นเช่นกัน ดังนั้น ระดับการประเมินจึงเป็นสิ่งกำหนดข้อมูลกิจกรรม (AD) และค่าการปล่อยก๊าซเรือน
กระจก (EF) ที่ใช้ด้วย ทั้งนี้ ระดับการประเมินแต่ละระดับมีรายละเอียด ดังนี้
(1) ระดับเทียร์ 1 เป็นการประเมินที่ง่ายที่สุด โดยทำการคำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกตามวิธีการของ
IPCC และใช้ข้อมูลกิจกรรมและค่าสัมประสิทธิ์การปล่อยก๊าซเรือนกระจก (EF) ตามค่าแนะนำ (Default Value) ใน
คู่มือ IPCC โดยสามารถเลือกใช้ข้อมูลกิจกรรมที่เหมาะสมสำหรับแต่ละประเทศได้
(2) ระดับเทียร์ 2 มีวิธีการประเมินที่คล้ายคลึงกับระดับเทียร์ 1 แต่มีความถูกต้องและน่าเชื่อถือที่มากขึ้น
เพราะใช้ค่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เป็นค่าเฉพาะของประเทศ (Country Specific Emission Factor) โดยค่า
การปล่อยก๊าซเรือนกระจกกำหนดจากการศึกษาและวิจัยภายใต้สภาวะและเงื่อนไขของประเทศ เช่น ค่าที่ได้จากการ
วัดจริงในพื้นที่หรือรวบรวมจากงานศึกษาที่เกี่ยวข้องทั้งจากหน่วยงานรัฐ สถานศึกษา และหน่วยงานเอกชนในประเทศ
เป็นต้น
(3) ระดับเทียร์ 3 เป็นระดับการประเมินที่มีความความถูกต้องและน่าเชื่อถือมากที่สุด แต่มีความละเอียด
ของการประเมินอย่างมาก โดยใช้ค่าข้อมูลกิจกรรมและค่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นค่าวัดโดยตรงจากทุก ๆ พื้นที่
เพาะปลูก พื้นที่เลี้ยงสัตว์ พื้นที่การจัดการมูลสัตว์ หรือตัวสัตว์ของประเทศ หรือได้จากแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่
ใช้เพื่อคาดการณ์
ี
7.1.5 เนื่องจากการใช้ที่ดินพื้นที่ศึกษา มีการจัดเก็บข้อมูลซึ่งศึกษาวิจัยและรายงานโดยส่วนราชการที่เก่ยวช้อง
เป็นไปตามวิธีการคำนวณในระดับ Tier 2 คือ (1) มีกิจกรรมหลัก และ (2) มีข้อมูลเฉพาะของประเทศไทย การศึกษานี้เป็นการ
