Page 83 - รายงานสำรวจทะเบียนรายชื่อพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระดับท้องถิ่น จังหวัดปทุมธานี

5-19

5.5 สรุปและขอเสนอแนะ

5.5.1 สรุป
ประเทศไทยไดใหความสำคัญกับพื้นที่ชุมน้ำ โดยไดเขารวมเปนภาคีอนุสัญญาวาดวยพื้นท ี ่
ชุมน้ำในป พ.ศ. 2541 มีการประกาศใหมีพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระหวางประเทศ และทำการศึกษา

ิ
สำรวจ จัดทำรายชื่อสถานภาพและฐานขอมูลพื้นที่ชุมน้ำของประเทศไทย กรมพัฒนาที่ดน โดยกอง
นโยบายและแผนการใชที่ดิน ไดจัดทำฐานขอมูลพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระดับทองถิ่นจังหวัดน
ปทุมธานี ในระบบสารสนเทศภูมิศาสตร พื้นที่ชุมน้ำระดับทองถิ่นในบริเวณพื้นที่จังหวัดปทุมธานี
ี
ี่
ื้
ิ
ป 2566 มเนื้อที่ 953,660 ไร หรือ 1,525.856 ตารางกโลเมตร ไดทำการตรวจสอบสถานภาพพนทชุม
น้ำจากภาพถายทางอากาศรวมกับแผนที่สภาพภูมิประเทศเพื่อจัดทำฐานขอมูลในระบบสารสนเทศ

ภูมิศาสตร และสำรวจขอมูลภาคสนาม พบวาพื้นที่ชุมน้ำจังหวัดปทุมธานี ที่สามารถระบุสถานภาพและ
ุ
พิกัดไดมีจำนวน 184 แหง จำแนกไดเปน คลอง/ลำน้ำ จำนวน 155 แหง ทรบ./ปจร.จำนวน 3 แหง ทง

จำนวน 1 แหง แมน้ำจำนวน 2 แหง สระน้ำใน รร./สระเก็บน้ำจำนวน 22 แหง และสวนนกจำนวน 1
แหง ซึ่งจังหวัดนปทุมธานีเปนจังหวัดที่ตั้งอยูบนฝงแมน้ำเจาพระยา ซึ่งแบงพื้นที่ออกเปน 2 สวน คือ ฝง
ตะวันออกและฝงตะวันตก พนที่สวนใหญจึงเปนที่ราบลุม มีคูคลองธรรมชาติ และที่ขุดขึ้นใหมเปน
้
ื
จำนวนมาก คลองมีทั้งระยะทางสั้นและระยะทางยาวเชื่อมตอกัน ใชเปนเสนทางในการสัญจรไปมา และ
เอื้ออำนวยตอ การเกษตรในพื้นที่ตางๆ เพื่อใหการบริหารจัดการพื้นที่ชุมน้ำสอดคลองกันอยางเปน

ระบบ รัฐบบาลควรปรับปรุงมติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2552 เรื่อง เรื่อง การทบทวนมติ
คณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 2553 เรื่องทะเบียนรายนามพื้นที่ชุมน้ำที่มีความสำคัญระดบ
ั
นานาชาติ และระดับชาติของประเทศไทยและมาตรการอนุรักษพื้นที่ชุมน้ำ เนื่องจากมหนวยงาน
ี
ปรับปรุงโครงสรางใหม 


5.5.2 ขอเสนอแนะ
1) ขอเสนอแนะดานนโยบาย รัฐควรกำหนดใหมีการจัดทำแผนแมบทการจัดการพื้นที่ชุม

น้ำและแผนปฏิบัติการพื้นที่ชุมน้ำเพื่อวางแผนจัดการพื้นที่ชุมน้ำ ทั้งประเทศ
2) ขอเสนอแนะดานองคกร รัฐควรมีการปรับปรุงโครงสรางการบริหารจัดการพื้นที ชุมน้ำ
่
การจัดตั้งองคกรจัดการพนที่ชุมน้ำในระดับจังหวัด โดยทำงานประสานกับคณะกรรมการ ลุมน้ำประจำ
้
ื
จังหวัด เพื่อทำหนาที่รับนโยบายจากสวนกลาง สวนในระดับทองถิ่น การจัดตั้ง คณะอนุกรรมการจัดการ
พื้นที่ชุมน้ำเฉพาะพื้นที่ชุมน้ำในพื้นที่ชุมน้ำในระดับทองถน หรือ คณะกรรมการพื้นที่ชุมน้ำชุมชน เปนตน

ิ่
3) ขอเสนอแนะดานกฎหมาย รัฐควรออกกฎหมายลำดับรองหรือ ขอบัญญัติทองถิ่นเพอ
ื
่
การอนุรักษและการใชประโยชนพื้นที่ชุมน้ำโดยอาศัยหลักการตามอนุสัญญาวา ดวยพื้นที่ชุมน้ำ
4) ขอเสนอแนะดานการมีสวนรวมของประชาชน รัฐควรสรางกลไกการบริหาร จัดการ
พื้นที่ชุมน้ำโดยอาศัยการมีสวนรวมของชุมชน ในการวางแผนจัดการและการติดตามตรวจสอบ การ
เปลี่ยนแปลงของพื้นที่ชุมน้ำ

5) สนับสนุนใหภาคสวนที่เกี่ยวของดำเนินการจัดทำแผนการจัดการพื้นที่ชุมน้ำ ที่ม ี
ความสำคัญระดับนานาชาติ ระดับชาติ และ/หรือแรมซารไซต พรอมทั้งผลักดันใหหนวยงานทเกยวของ

ี่
ี่
นำแผนไปผสานสอดแทรกเขาสูนโยบายและแผนในระดับจังหวัด ทองถิ่น และชุมชน