Page 85 - Phetchaburi

3-9

3.1.3 พื้นที่ปาอนุรักษตามมติคณะรัฐมนตรี

เขตพื้นที่ชั้นคุณภาพลุมน้ำ
ตามมติคณะรัฐมนตรี เรื่อง การกำหนดชั้นคุณภาพลุมน้ำ เพื่อใหมีการอนุรักษทรัพยากร
ที่เหมาะสมจึงไดแบงพื้นที่ชั้นคุณภาพลุมน้ำออกเปน 6 ชั้น คือ พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1A พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1B พื้นที่

ลุมน้ำชั้น 2 พื้นที่ลุมน้ำชั้น 3 พื้นที่ลุมน้ำชั้น 4 และพื้นที่ลุมน้ำชั้น 5 จากขอกำหนดการใชประโยชนและ
การจัดการพื้นที่ลุมน้ำชั้นคุณภาพตาง ๆ สรุปสาระสำคัญไดคือ การใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำชั้น 1 และ
พื้นที่ลุมน้ำชั้น 2 ซึ่งเปนพื้นที่ทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญที่ตองสงวนรักษาไวเปนแหลงตนน้ำลำธารและ
เปนพื้นที่ปาไมของประเทศ เนื่องจากมีลักษณะและสมบัติที่อาจมีผลกระทบทางสิ่งแวดลอมจากการ

เปลี่ยนแปลงการใชที่ดินไดงายและรุนแรง ไมควรจะเปลี่ยนแปลงพื้นที่เพื่อใชทำการเกษตร สำหรับ
การใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำชั้น 3 4 และพื้นที่ลุมน้ำชั้น 5 นั้น ใหใชทำการเกษตรไดแตตองมีมาตรการ
ตามขอกำหนดการใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำ ไดแก มาตรการดานการอนุรักษดินและน้ำ และการปองกัน
การชะลางพังทลายของดิน เปนตน ดังนั้นขอกำหนดตาง ๆ จึงมีมาตรการที่เขมงวดแตกตางกัน

เพื่อปองกันการเสื่อมโทรมของดิน และใหสามารถใชประโยชนที่ดินไดอยางยั่งยืนตอไป (รายละเอียดดัง
ภาคผนวกที่ 2) พื้นที่จังหวัดเพชรบุรีประกอบดวยชั้นคุณภาพลุมน้ำดังนี้ (รายละเอียดแสดงในตารางที่ 3-5
และรูปที่ 3-4)
1) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1A เปนพื้นที่ลุมน้ำชั้นที่ 1 ซึ่งมีสภาพเปนปาสมบูรณกอนป 2525

โดยพื้นที่นี้ควรสงวนรักษาไวเปนปาตนน้ำลำธาร (หามมีการใชประโยชนอยางอื่น) มีเนื้อที่ประมาณ
1,330,395 ไร หรือรอยละ 34.19 ของเนื้อที่จังหวัด
2) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1B เปนพื้นที่ลุมน้ำชั้นที่ 1 ซึ่งสภาพปาถูกบุกรุก หรือมีการเปลี่ยนแปลงไป
เพื่อพัฒนาการใชที่ดินรูปแบบอื่นกอน ป 2525 โดยพื้นที่นี้ควรสงวนรักษาไวเปนปาตนน้ำลำธาร

และควบคุมการใชประโยชนเปนพิเศษ มีเนื้อที่ประมาณ 7,284 ไร หรือรอยละ 0.19 ของเนื้อที่จังหวัด
3) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 2 เปนพื้นที่มีความลาดชันคอนขางสูง ซึ่งมีคุณภาพเหมาะสมตอการเปน
ปาตนน้ำลำธาร และสามารถนำมาใชประโยชนเพื่อกิจการที่สำคัญ เชน การทำเหมืองแร สวนยางพารา
หรือพืชที่มีความมั่นคงตอเศรษฐกิจ มีเนื้อที่ประมาณ 325,263 ไร หรือรอยละ 8.36 ของเนื้อที่จังหวัด

4) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 3 เปนพื้นที่มีความลาดเทสูง สามารถนำมาใชประโยชนไดทั้งกิจกรรมทำไม
เหมืองแร และสามารถใชพื้นที่เพื่อการเกษตรไดโดยถาเปนบริเวณที่เปนดินลึกควรปลูกไมผล หรือไมยืนตน
แตถาเปนบริเวณที่เปนดินตื้นควรปลูกปาและทุงหญา มีเนื้อที่ประมาณ 497,679 ไร หรือรอยละ 12.79

ของเนื้อที่จังหวัด
5) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 4 เปนพื้นที่มีความลาดชันต่ำ และปาถูกบุกรุกเปนพื้นที่ใชประโยชน
เพื่อกิจการทำไม เหมืองแร และสามารถใชพื้นที่เพื่อการเกษตรได โดยถาเปนบริเวณที่เปนดินลึก และมี
ความลาดชันมากควรปลูกไมผล แตถาเปนบริเวณที่มีความลาดชันนอยจะใชประโยชนเพื่อการปลูกพืชไรได
มีเนื้อที่ประมาณ 648,826 ไร หรือรอยละ 16.68 ของเนื้อที่จังหวัด

6) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 5 เปนพื้นที่ราบลุม มีเนื้อที่ประมาณ 1,081,264 ไร หรือรอยละ
27.79 ของเนื้อที่จังหวัด