Page 82 - Chumphon

3-10

3.1.3 พื้นที่ปาอนุรักษตามมติคณะรัฐมนตรี

เขตพื้นที่ชั้นคุณภาพลุมน้ำ
ตามมติคณะรัฐมนตรี เรื่อง การกำหนดชั้นคุณภาพลุมน้ำ เพื่อใหมีการอนุรักษทรัพยากรที่
เหมาะสมจึงไดแบงพื้นที่ชั้นคุณภาพลุมน้ำออกเปน 6 ชั้น คือ พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1A พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1B พื้นที่

ลุมน้ำชั้น 2 พื้นที่ลุมน้ำชั้น 3 พื้นที่ลุมน้ำชั้น 4 และพื้นที่ลุมน้ำชั้น 5 จากขอกำหนดการใชประโยชนและ
การจัดการพื้นที่ลุมน้ำชั้นคุณภาพตาง ๆ สรุปสาระสำคัญไดคือ การใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำชั้น 1 และ
พื้นที่ลุมน้ำชั้น 2 ซึ่งเปนพื้นที่ทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญที่ตองสงวนรักษาไวเปนแหลงตนน้ำลำธารและ
เปนพื้นที่ปาไมของประเทศ เนื่องจากมีลักษณะและสมบัติที่อาจมีผลกระทบทางสิ่งแวดลอมจากการ

เปลี่ยนแปลงการใชที่ดินไดงายและรุนแรง ไมควรจะเปลี่ยนแปลงพื้นที่เพื่อใชทำการเกษตร สำหรับการ
ใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำชั้น 3 4 และพื้นที่ลุมน้ำชั้น 5 นั้น ใหใชทำการเกษตรไดแตตองมีมาตรการตาม
ขอกำหนดการใชประโยชนพื้นที่ลุมน้ำ ไดแก มาตรการดานการอนุรักษดินและน้ำ และการปองกันการ
ชะลางพังทลายของดิน เปนตน ดังนั้นขอกำหนดตางๆ จึงมีมาตรการที่เขมงวดแตกตางกัน เพื่อปองกัน

การเสื่อมโทรมของดิน และใหสามารถใชประโยชนที่ดินไดอยางยั่งยืนตอไป (รายละเอียดดังภาคผนวกที่ 2)
พื้นที่จังหวัดชุมพรประกอบดวยชั้นคุณภาพลุมน้ำดังนี้ (รายละเอียดแสดงในตารางที่ 3-5 และรูปที่ 3-4)
1) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1A เปนพื้นที่ลุมน้ำชั้นที่ 1 ซึ่งมีสภาพเปนปาสมบูรณกอนป 2525 โดย
พื้นที่นี้ควรสงวนรักษาไวเปนปาตนน้ำลำธาร (หามมีการใชประโยชนอยางอื่น) มีเนื้อที่ประมาณ 511,449

ไร หรือรอยละ 13.62 ของเนื้อที่จังหวัด
2) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 1B เปนพื้นที่ลุมน้ำชั้นที่ 1 ซึ่งสภาพปาถูกบุกรุก หรือมีการเปลี่ยนแปลงไป
เพื่อพัฒนาการใชที่ดินรูปแบบอื่นกอน ป 2525 โดยพื้นที่นี้ควรสงวนรักษาไวเปนปาตนน้ำลำธาร และ
ควบคุมการใชประโยชนเปนพิเศษ มีเนื้อที่ประมาณ 49,626 ไร หรือรอยละ 1.32 ของเนื้อที่จังหวัด

3) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 2 เปนพื้นที่มีความลาดชันคอนขางสูง ซึ่งมีคุณภาพเหมาะสมตอการเปน
ปาตนน้ำลำธาร และสามารถนำมาใชประโยชนเพื่อกิจการที่สำคัญ เชน การทำเหมืองแร สวนยางพารา หรือ
พืชที่มีความมั่นคงตอเศรษฐกิจ มีเนื้อที่ประมาณ 577,165 ไร หรือรอยละ 15.37 ของเนื้อที่จังหวัด
4) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 3 เปนพื้นที่มีความลาดเทสูง สามารถนำมาใชประโยชนไดทั้งกิจกรรมทำไม

เหมืองแร และสามารถใชพื้นที่เพื่อการเกษตรไดโดยถาเปนบริเวณที่เปนดินลึกควรปลูกไมผล หรือไมยืน
ตน แตถาเปนบริเวณที่เปนดินตื้นควรปลูกปาและทุงหญา มีเนื้อที่ประมาณ 568,381 ไร หรือรอยละ 15.13
ของเนื้อที่จังหวัด

5) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 4 เปนพื้นที่มีความลาดชันต่ำ และปาถูกบุกรุกเปนพื้นที่ใชประโยชน เพื่อ
กิจการทำไม เหมืองแร และสามารถใชพื้นที่เพื่อการเกษตรได โดยถาเปนบริเวณที่เปนดินลึก และมีความ
ลาดชันมากควรปลูกไมผล แตถาเปนบริเวณที่มีความลาดชันนอยจะใชประโยชนเพื่อการปลูกพืชไรได มี
เนื้อที่ประมาณ 1,186,275 ไร หรือรอยละ 31.59 ของเนื้อที่จังหวัด
6) พื้นที่ลุมน้ำชั้น 5 เปนพื้นที่ราบลุม มีเนื้อที่ประมาณ 862,734 ไร หรือรอยละ

22.97 ของเนื้อที่จังหวัด