Page 103 - Lamphun

ผ-1

ภาคผนวกที่ 1

การจ าแนกเขตการใช้ประโยชน์ทรัพยากรและที่ดินป่าไม้ในเขตป่าสงวนแห่งชาติ

ตามมติคณะรัฐมนตรี วันที่ 10 และ 17 มีนาคม 2535 ได้ให้ความเห็นชอบตามมติของ
คณะกรรมการนโยบายป่าไม้แห่งชาติ และกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เรื่องการจ าแนกเขตการใช้ประโยชน์
ทรัพยากรและที่ดินป่าไม้ในเขตป่าสงวนแห่งชาติ ซึ่งได้จ าแนกเขตป่าสงวนแห่งชาติ ออกเป็น 3 เขต ดังนี้

1. เขตพื้นที่ป่าเพื่อการอนุรักษ์ (โซน C; Conservation Zone ) หมายถึง พื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติที่มี
สภาพป่าสมบูรณ์หรือศักยภาพเหมาะสมกับการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ เพื่อรักษาไว้ซึ่งความสมดุล

ของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม พื้นที่ลักษณะนี้ได้แก่ พื้นที่ป่าที่มีสภาพสมบูรณ์ตลอดจนพื้นที่ป่าที่ควร
สงวนไว้ เพื่อรักษาสภาพแวดล้อมและระบบนิเวศ สถานที่ศึกษาวิจัย พื้นที่ป่าเอกลักษณ์เฉพาะท้องถิ่น
พื้นที่ที่ก าหนดเป็นโบราณสถาน โบราณวัตถุ ตามพระราชบัญญัติฯ และพื้นที่ป่าห้ามมิให้บุคคลเข้าไป
หรืออยู่อาศัยตามแนวเขตชายแดนแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ
1) พื้นที่ป่าอนุรักษ์ตามกฎหมายและมติคณะรัฐมนตรี

พื้นที่ป่าอนุรักษ์ตามกฎหมายและมติคณะรัฐมนตรี หมายถึง พื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติที่ได้ประกาศ
เป็นพื้นที่ป่าอนุรักษ์ ตามกฎหมายและมติคณะรัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติไปแล้ว
พื้นที่ลักษณะนี้ ได้แก่
- พื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ที่ได้ประกาศโดยพระราชกฤษฎีกาตามพระราชบัญญัติสงวนและ

คุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535
- พื้นที่อุทยานแห่งชาติ ที่ได้ประกาศโดยพระราชกฤษฎีกาตามพระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ
พ.ศ. 2504
- พื้นที่ลุ่มน้ าชั้นที่ 1 ตามผลการก าหนดชั้นคุณภาพลุ่มน้ า โดยส านักงานคณะกรรมการ

สิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ตามมติคณะรัฐมนตรี
- พื้นที่เขตอนุรักษ์ป่าชายเลน ตามผลการจ าแนกเขตการใช้ประโยชน์ที่ดินในพื้นที่ป่าชายเลน
ประเทศไทย ตามมติคณะรัฐมนตรี

2) พื้นที่ป่าอนุรักษ์เพิ่มเติม
พื้นที่ป่าอนุรักษ์เพิ่มเติม หมายถึง พื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติที่มีสภาพป่าสมบูรณ์หรือมีศักยภาพ
เหมาะสมต่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ เพื่อรักษาไว้ซึ่งความสมดุลของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม พื้นที่
ลักษณะนี้ได้แก่
- พื้นที่ป่าที่มีลักษณะสมบูรณ์ตลอดจนพื้นที่ป่าที่สมควรสงวนไว้ เพื่อรักษาสภาพแวดล้อมและ

ระบบนิเวศ
- พื้นที่ป่าที่มีความเหมาะสมต่อการสงวนไว้เพื่อเป็นสถานที่ศึกษาวิจัย
- พื้นที่ป่าที่ห้ามมิให้บุคคลเข้าไปหรืออยู่อาศัยตามแนวชายแดน

- พื้นที่ป่าที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของท้องถิ่น
- พื้นที่ป่าซึ่งเป็นเขตที่ตั้งแหล่งธรรมชาติอันควรอนุรักษ์ตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษา
คุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535