Page 79 - pineapple
P. 79
3-21
หมายเหตุ : ความหมายของสัญลักษณ์แสดงข้อจํากัดชั้นความเหมาะสม
n = ความจุในการดูดยึดธาตุอาหาร w = ศักยภาพการใช้เครื่องจักร
e = ความเสียหายจากการกัดกร่อน x = การมีเกลือมากเกินไป
m = ความชุ่มชื้นที่เป็นประโยชน์ต่อพืช M = มีการจัดการที่ดินบนที่ดอน
r = สภาวะการหยั่งลึกของราก M2 = มีการจัดการที่ดินแบบยกร่อง
z = สารพิษ
3.2 การจัดชั้นความเหมาะสมของที่ดินโดยรวม
ในการจัดชั้นความเหมาะสมของที่ดินโดยรวมนั้น ได้จากการวิเคราะห์เชิงพื้นที่ชั้นความเหมาะสม
ของหน่วยที่ดิน (ตารางที่ 3-3) ร่วมกับชั้นความเหมาะสมของปริมาณน้ําฝน (รูปที่ 3-1 ) โดยพิจารณา
ชั้นความเหมาะสมที่มีข้อจํากัดรุนแรงที่สุดในการปลูกสับปะรดเป็นตัวแทนความเหมาะสมของหน่วยที่ดินนั้นๆ
ผลการจัดชั้นความเหมาะสมของที่ดินโดยรวมจะได้แผนที่ตามชั้นความเหมาะสมของที่ดินสําหรับ
พืชเศรษฐกิจสับปะรดในประเทศไทย (รูป 3-2) และรายภาคดังแสดงในรูปที่ 3-3 ถึงรูปที่ 3-6 รวมทั้งได้
สรุปเนื้อที่ชั้นความเหมาะสมของที่ดินสําหรับพืชเศรษฐกิจสับปะรดในระดับภาคของประเทศดังแสดงใน
ตารางที่ 3-3 ซึ่งสามารถนําไปใช้พิจารณาประกอบการกําหนดเขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจสับปะรด
ต่อไป โดยพื้นที่ดังกล่าวนั้น ไม่ได้นําพื้นที่ป่าไม้ตามกฎหมายและพื้นที่ลาดชันเชิงซ้อนมาพิจารณาในการ
คํานวณเนื้อที่เนื่องจากเป็นพื้นที่ที่ไม่มีมีนโยบายสนับสนุนเกษตรกรรมในพื้นที่ดังกล่าว
ตารางที่ 3-3 เนื้อที่ชั้นความเหมาะสมของที่ดินสําหรับพืชเศรษฐกิจสับปะรดจําแนกตามรายภาค
หน่วย : ไร่
เหมาะสมสูง เหมาะสมปานกลาง เหมาะสมเล็กน้อย
ภาค รวม
(S1) (S2) (S3)
เหนือ 918,684 18,913,717 7,023,870 26,856,271
ตะวันออกเฉียงเหนือ 558,067 39,151,806 2,732,502 42,442,375
กลาง 295,309 11,036,451 3,390,116 14,721,876
ตะวันออก 33,812 11,170,485 778,797 11,983,094
ใต้ - 3,677,455 11,580,599 15,258,054
รวม 1,805,872 83,949,914 25,505,884 111,261,670
หมายเหตุ : พื้นที่ป่าไม้ตามกฎหมายและพื้นที่ลาดชันเชิงซ้อนไม่ได้นํามาพิจารณาในการคํานวณเนื้อที่
เขตการใช้ที่ดินพืชเศรษฐกิจสับปะรดโรงงาน กองนโยบายและแผนการใช้ที่ดิน